Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΕΙΚΟΝΑ

Μες το μυαλό μου ταξιδεύει μια εικόνα
σ’ έν’ ακρογιάλι του νησιού ερημικό
που τα βρεγμένα τα μαλλιά σου σαν γοργόνα
μ’ ένα κοράλλι στόλισες χρωματιστό.

Ρεφ.

Σχημάτιζε το κύμα το κορμί σου
πάνω στην άμμο μ’ ένα βούϊσμα γλυκό,
ανάδινε φωτιά η ύπαρξή σου
και μ’ άλλο πλάσμα έμοιαζες εξωτικό.

./././././

Σαν δάκρυα τρέχανε της θάλασσας οι στάλες
στο φιλντισένιο το κορμί σου χορευτές
σαν και τις πρώτες του φθινόπωρου ψιχάλες
που στροβιλίζονται στ’ αγέρι σαν τρελές.

Ρεφ.

Σχημάτιζε το κύμα το κορμί σου
πάνω στην άμμο μ’ ένα βούϊσμα γλυκό,
ανάδινε φωτιά η ύπαρξή σου
και μ’ άλλο πλάσμα έμοιαζες εξωτικό.

./././././

Τώρα στο μένος του χειμώνα που βαραίνει
και σκοτεινιάζει των ανθρώπων τις καρδιές
ξαναγυρνάς μες την καρδιά και ομορφαίνει
εικόνα ανάμνησης απ’ τις διακοπές.

Ρεφ.

Σχημάτιζε το κύμα το κορμί σου
πάνω στην άμμο μ’ ένα βούϊσμα γλυκό,
ανάδινε φωτιά η ύπαρξή σου
και μ’ άλλο πλάσμα έμοιαζες εξωτικό.