Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Η Πορφύρα Του Θανάτου

Τα ποιήματα στην ερημιά τους κατοικούν,
παραδομένα στην αιθέρια τους τη νάρκη,
μέσα στα μάτια των νεκρών των ποιητών,
τρελά, αστοίχιστα, αδέσποτα κι αυτάρκη.

Κι εκεί, ωραία, μες στου χρόνου την αχλή,
αιώνες, άφεγγα, βουβά μάς καρτερούνε,
το ξαφνικό μας να γευτούνε το φιλί
και 'μπρός στην πένα μας, γλυκά ν' αναστηθούνε.

Μα, είναι δύσκολο να πάμε ως εκεί,
έτσι που φτάσαμε, στιλπνοί κι ευνουχισμένοι,
να βολοδέρνουμε, άβουλα όντα, ευτελή,
ημιθανείς και μεταξύ μας τόσο ξένοι.

Κι ύστερα...Άντε...Πες πως φτάσαμε, λοιπόν,
στα κρυσταλλένια που αναπαύονται τα δάση.
Δράκοντας μαύρος, τα φυλάει νυχθημερόν,
ορθός κι ακοίμητος, ψυχή να μην περάσει...

Πρέπει, στο στήθος πάνω ως κάτω να φοράς,
ανάριχτη της τρέλας την απελπισία
και του Θανάτου το φιλί να κουβαλάς,
μέσα στα μάτια σου τ' αγέρωχα, τα κρύα...
.................................
Έτσι, στο δράκο, μόνο, σαν φανερωθείς,
τρελός, ντυμένος την Πορφύρα Του Θανάτου,
θε να σου δώσει ποιήματα όσα ποθείς
και τα μεγάλα, να πετάξεις, τα φτερά του...
..................................
Μα, θα 'χεις μέσα σου μεγάλη ερημιά
και στην ψυχή, παντοτινά τα χνάρια αιμάτων.
Πρέπει ν' αντέχεις τη Μεγάλη τη Φωτιά,
στη χώρα αν θέλεις να βρεθείς των ποιημάτων.
..................................
Τα ποιήματα στην ερημιά τους κατοικούν...
Ντυμένους την απελπισιά μας πάνω ως κάτου,
όμορφους κι άσκιαχτους τρελούς μάς καρτερούν,
με την αιώνια την Πορφύρα Του Θανάτου.

Προβολές: 313

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 6 μέλη

< Προηγούμενη καταχώριση

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 22 Ιούλιος 2010 στις 14:40: είναι αρρώστεια τα τραγούδια τι θαρρείς,
βρες αγάπες άλλες φως μου να χαρείς.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 22 Ιούλιος 2010 στις 16:23

Σχόλιο από τον/την γκατλούλα στις 26 Ιούλιος 2010 στις 11:16: H μεγάλη αντατριχίλα Γιωτούλα

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 25 Μάιος 2011 στις 0:04: Υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 25 Μάιος 2011 στις 0:14: στη χώρα αν θέλεις να βρεθείς των ποιημάτων.

Εσύ Γιώτα μου την έχεις κυριέψει!!!!!

Υποκλίνομαι ξανά και ξανά!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 25 Μάιος 2011 στις 1:19: Πρέπει, στο στήθος πάνω ως κάτω να φοράς,
ανάριχτη της τρέλας την απελπισία
και του Θανάτου το φιλί να κουβαλάς,
μέσα στα μάτια σου τ' αγέρωχα, τα κρύα...

Μεγάλη Φωτιά ... πιο μεγάλη δεν γίνεται...!!!!!!!!!

τον θαυμασμό μου Γιώτα!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 25 Μάιος 2011 στις 2:10: Αριστουργηματικο!!!

Σχόλιο από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 25 Μάιος 2011 στις 14:35: όμορφους κι άσκιαχτους τρελούς μάς καρτερούν,
με την αιώνια την Πορφύρα Του Θανάτου.

Αθάνατη η γραφή μη το ξεχνάς. Αυτά που έχουν μείνει ειναι γραμμένα. Κι' άλλοι τρελοί αν γίνουν σαν και μάς θα ...αναστηθούν οι ποιητές απ' άκρου εις άκρου!