Χαμαιτυπείο ...

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Σε  ρυπαρό χαμαιτυπείο ξενυχτήσαμε
πίνοντας ώρες το βοτάνι του θανάτου
και το πρωί τους δαίμονές μας εξορκίσαμε
ζητώντας την συγχώρεση του Αθανάτου.

Σε παρανοϊκές φαντασιώσεις έρμαιοι
κι από σκύλες χαοτικές τριγυρισμένοι,
αναίτια την ύπαρξή μας εξοντώσαμε
σε κολασμένες ηδονές προσκολημένοι.

Με τα φαντάσματα του νου ξιφομαχήσαμε
καταρακόνοντας τελείως την ψυχή μας,
στων ενοχών την θάλασσα άγκυρα ρίξαμε
ποντίζοντας κάθε αρχή και διδαχή μας.

Τα μέλη μας με το νυστέρι τεμαχίσαμε
ξεσκίζοντας τις σάρκες μας με βουλημία,
ακόρεστα όλο τον θάνατο ρουφήξαμε
ποδοπατώντας της καρδιάς την ηρεμία.

Χωρίς πνοή και δίχως όραμα ... μετέωροι
βαδίσαμε τα τελευταία σκαλοπάτια,
αόμματοι ... ψιλαφιστά ιχνηλατήσαμε
ψάχνοντας  Φως ... σε νεκρωμένα μονοπάτια.



* * *


Παρέλυσα στο φίλημα της ταραντούλας ... μα είμαι ακόμα εδώ ...

Εν Maceio - Brazil
Saturday 27th March 2011

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Το μυαλό πάντα θα κλέψει

μια Αιτία που αγιάζει κάθε Βήμα μας βρε Γιάννη ...

.

Αυτό είναι μιά μεγάλη αλήθεια ... προφάσεις εν αμαρτίες ...

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Λυδία με κάνεις και κοκκινίζω ! ...

Σε ευχαριστώ πολύ, ειλικρινέστατα, γιά το εύωσμο στίγμα σου και την τιμή που μου κάνεις κάθε φορά, διαβάζοντάς με !