Μια καταιγίδα μακρινή σκιάζει το δείλι

Μοιάζει με φόντο στα βάθη της ψυχής

Δρόμοι που χάθηκαν σαν λάδι στο καντήλι

Πώς να το παίξω ως άσπιλος κριτής



Λόγια πικρά λένε οι φίλοι μου να βάλω

σ’ αυτό το στόμα που αιώνια μισείς

όμως για σένα εγώ δεν αμφιβάλλω

Είμαι ταγμένος στο τάγμα της σιωπής



Δεν είμαι εγώ που τ ‘ όνειρό σου πλάθω

Δεν είμαι πια στο κόσμο σου σωστός

Όσο κι αν πίστεψα σε σένα τώρα σφάλω

Δεν θα γυρίσω πια σαν άσωτος… Συνέχεια

Χάθηκα μές , στης πόλης τον καμβά

Σαν μια κουκίδα, στης ζώγραφιάς την άκρη

Σ’ έψαξα μα , δεν σε βρήκα πουθενά

με μιας να βάλεις την ζωή μου σε μια τάξη



Μόνος μ’ ένα, ατελείωτο γιατί

Παλεύω να, λυτρώσω την ψυχή μου

Κλείσανε οι , πληγές μου στο κορμί

Μα η φυγή, σκορπά την ύπαρξη μου



Κουράστηκα , να περιμένω την αυγή

Τον ήλιο στην ψυχή μου να χαράξει

Το ξέρω πως , βουλιάζει το σκαρί

Στα σωθικά του τα νερά σαν μπάζει



Έλα… Συνέχεια

Είναι τόσες στιγμές που το ξέρεις μου λείπεις

Ειναι τοσες φορές που πονώ , σαν κι αυτή

Σαν ζητιάνος ζητώ στοργικά να με ντύσεις

Μια ανάσα σου μόνο στο κορμί μου καυτή



Ψάχνω τώρα στο νού μου την αιτία της θλιψης

Στη ματιά σου ζητω τον δικό μ’ ουρανό

Σαν το σύννεφο ψηλά την ψυχη μου να στείλεις

Να λατρέψω κι εσένα στο φως σαν θεό



Είναι τόσες φορές που τα χέρια απλώνω

Στων λυτών σου μαλλιών σου την αφή να χαθώ

Είμαι τόσο κοντά μα… Συνέχεια

Η μορφή σου προβάλει

κι είμαι εδώ όπως πρώτα

για να ζήσουμε πάλι

να σου ανοίξω την πόρτα

κι ομως δεν μπορω



κι έπιασα πάλι να μετράω

του ονείρου μου τις μάγικες στιγμές

κι ήρθαν μορφες που αγαπάω

τα χρονια μου σαν σκυθρωπές γριές



η μια μου λέει να προσέξω

μην χάσω την ψυχή μου στα στενά

κι η άλλη λέει να αντέξω

η μοίρα παιζει με κάλπικα χαρτιά



τι να την κάνω την ψυχή μου

όταν στενάζει σε λευκά κελία… Συνέχεια

Σιχάθηκα να ζω

Στης πόλης τον αχό

θα πάω σ’ ένα ταξίδι

απ’ όλους μυστικό



Σε μαγικά ακρογιάλια

Θα φύγω να σωθώ

να βλέπω τα ποστάλια

με γλάρους να πετώ



της αύρας την δροσιά

βάλσαμο στην καρδιά

τον ήλιου το στεφάνι

θα χω για συντροφιά



σαν το μικρό καράβι

σ’ ωκεανό θα βγω

να πάω να κοινωνήσω

το γαλανό νερό



Βαρέθηκα το γκρίζο

να βλέπω στα μπετά

Και το καυτό αεράκι

μου τρώει τα… Συνέχεια