της καρδιάς μου τα κομμάτια ψάχνω στα πατώματα

σε υπόγειες διαβάσεις και στα περιθώρια

ο καιρός δεν βοηθάει, κάνει κρύο παγωνιά

κι' ο αέρας που φυσάει με τραβάει χαμηλά



η ζωή έχει πεθυμήσει γύρεψε για να με δει

μα εγώ έχω συνηθίσει να κοιμάμαι μοναχή

κι' όσο μου χτυπάει την πόρτα και κανείς δεν απαντά

σκάβω του μυαλού το δρόμο νά' χει για να περπατά



λέω αυτό το μονοπάτι

ίσως κάπου θα με βγάλει

κάπου....που δεν ξέρω...που να έχει… Συνέχεια

Το σώμα που δεν έφτασε τη χώρα της αγάπης

και δεν κοιμήθηκε ποτέ σε έρωτα γυαλό

έχει πλεγμένο στα μαλλιά αγκάθινο στεφάνι

και το κορμί του ντύθηκε χιτώνα πορφυρό



Το στόμα που δεν πιάστηκε σε μιας πνοής τ' αδράχτι

κι άλλων χειλιών το δόσιμο ήτανε δανεικό

βάφει με αίμα το φιλί το δένει σε κατάρτι

κι έχει τον έρωτα ψηλά σαν κάτι ιδανικό



Τα χέρια που δεν ρίγησαν σ΄ άλλων χεριών το χάδι

και δεν αφέθηκαν ποτέ σ΄ένα ταγκό τυφλό

λένε πως… Συνέχεια