ΔΩΣΕ ΚΛΩΤΣΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ









Λαθρεπιβάτης θα κρυφτώ στα παραμύθια σου,

για να αρμενίσουμε στο τώρα και το πριν.

Στη Βηρυτό να ζητιανέψω την αλήθεια σου,

κλεισμένος μέσα στο λυχνάρι του Αλαντίν.



Ταξιδευτής σε καραβάνι καμηλιέρηδων,

θα ζωντανέψω τα όνειρά σου τα θαμπά.

Κλέφτης θα ρθω με την ορμή χίλιων αγέρηδων,

απ’ τους σαράντα, ένας του Αλί Μπαμπά.



Σ’ένα σκαρί χρυσοντυμένο ανατολίτικο,

της Χαλιμάς παιδί, θαλασσινός… Συνέχεια

ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΧΛΩΜΙΑΖΕΙ Η ΑΝΑΤΟΛΗ





Οι χαραυγές των γκρίζων πρωινών,

θολές εικόνες σε παμπάλαιη κορνίζα.

Νότες σκιές σκοπών αλλοτινών

και τα δυό δάχτυλα γυμνά μέσα στην πρίζα.



Τις Κυριακές χλομιάζει η ανατολή,

θλιμμένοι στίχοι, στου εσπρέσσο το φλιτζάνι.

Ώρες στοιχειά, ματώνουν το φιλί,

το τάμα ψάχνουνε, σαν άγιοι ζητιάνοι.



Τα δειλινά τ’αγόγγυστου λυγμού,

εκεί που γίνονται τα όνειρα φενάκη,

σκέψη τρελή, πουτάνα του… Συνέχεια

ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ Σ’ΑΚΟΛΟΥΘΩ









Στις άγριες θάλασσες στα χέρια πειρατών,

κι ύστερα μάντισσα σε γνώρισα στην Τροία.

Στα Σούσα μάγισσα, πλανεύτρα των θνητών,

και στ’ αμφιθέατρα βορά για τα θηρία.



Στο Αλ Χαλίλι, να πουλάς μπαχαρικά,

στην άγια Πόλη, μοναχή και κολασμένη.

Να κουβεντιάζεις στους Δελφούς μ’αερικά,

στο μεσοπόλεμο, τροτέζα μεθυσμένη.



Την Ισπανία Πασιονάρια να δονείς,

Κι άλλη φορά στην Αραβία… Συνέχεια

Με μια παρτίδα σε κερδίζω ή σε χάνω,

σ’ένα παζάρι ανατολίτικο, σκληρό.

Μισή γκανιότα για το χρόνο το ρουφιάνο,

κι άλλη μισή γι’αυτόν που ορίζει τον καιρό.



Κίτρινα φώτα χρωματίζουν την ανία,

Μαροκινά μετάξια, ντύνουν τη σιωπή.

Σ’ ένα καρέ, σαν από Χόλλυγουντ ταινία,

ποντάρω ρέστα, στη μεγάλη ανατροπή.



Άβουλο θύμα στου γραμμένου την ατζέντα,

θολό μυαλό, κι όλο τζογάρει αβλεπί.

Στρωμένο φύλλο, από χέρι πάει για κέντα,

μα πάντα… Συνέχεια

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia







ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ











Αγάπησε με! Μόνοι μείναμε στον κόσμο!

Χιλιάδες άνθρωποι, κανένας αδελφός.

Ρεκλάμες «νέον», αυτοκίνητα στο δρόμο,

κι όμως, σκοτάδι στην ψυχή, κι ούτε ένα φως.



Αγάπησε με! Γύρω νύχτα κι απουσία,

οθόνες «πλάσμα» και ειδήσεις πλαστικές.

Φτώχυνε ο… Συνέχεια

Στου άγιου χρόνου τα τεμένη,

νύμφη, κόρη λαγγεμένη,

κάθεται στον αργαλειό.

Την ανέμη της γυρίζει,

και τραγούδι ψυθιρίζει,

για τον πόνο τον παλιό.



Με κλωστή μαλαματένια

αστραπή, κτυπάει τα κτένια,

δυνατά με υπομονή.

Με γητειές, ξόρκια και μάγια,

φαίνει η μάγισσα η νάγια,

ηλιοκέντητο πανί.



Με του πόθου το βελόνι,

μία ράβει, μιά ξηλώνει,

της αγάπης φορεσιά.

Σ'άλλον δίνει στολισμένη,

άλλος με κουρέλια… Συνέχεια

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia







ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ











Άδοξα τέλειωσα,

παπούτσια και ψυχή, στους δρόμους, έλιωσα.

Όνειρα μέτραγα.

Κι όλο να μεγαλώσω, φίλε, ξέχναγα.

Έψαξα, ρώτησα.

Τα χρόνια, σ’ένα ψέμα αιχμαλώτισα.

Ράγισα, λύγισα.

Σε παιδικές αρρώστιες ξανακύλησα.



Μάτωσα,… Συνέχεια

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ









Μια μουσική βραχνή στενάζει,

κλείνει το μάτι της, με νάζι.

Τη μοναξιά της ξεδιπλώνει,

πάνω απ’ τη νύχτα, σαν σεντόνι.



Δειλά, με πιάνει απ’ τον ώμο,

τσιγάρο ανάβει, για το δρόμο.

Μαζί με παίρνει, χέρι χέρι,

ταξίδι, σ’ άγριο νυχτέρι.



Σ’ ένα παγκάκι καθισμένη,

με μια κιθάρα μεθυσμένη,

τραγούδια φτιάχνει λυπημένα,

μόνο για κείνη και για μένα.



Χαράματα στην παραλία,

του… Συνέχεια

Ο ΙΡΛΑΝΔΟΣ Ο ΤΖΟ







Ξεκίναε το ταξίδι της, η νύχτα σιωπηλή,

το άθλιο σαπιοκάραβο, το έλουζε η αρμύρα.

Κάθε βουτιά στα κύματα, του θάνατου φιλί,

κι ο καπετάνιος άμαθος, τζόβενο δίχως πείρα.



Δυό ξοφλημένοι Σικελοί, κάτω στη μηχανή,

φιλί ζωής της δίνανε, λιγάκι να κρατήσει,

Κι ο δεύτερος, κιαλάριζε, πολίτσια μη φανεί,

και πιάσει το φορτίο μας, τσιγάρα και χασίσι.



Τέσσερις μέρες νηστικοί,… Συνέχεια

ΑΓΑΠΗ









Αγάπη της μεγάλης προσμονής,

ποιές νύχτες, σε ταξίδεψαν στη λήθη.

Εδώ, δεν σε αγκάλιασε κανείς,

αδιάφορα σε κοίταξαν τα πλήθη.



Αγάπη της θλιμμένης Κυριακής,

της μοναξιάς και τ’ άρρωστου αιώνα.

Σε θάλαμο κλεισμένη, εντατικής,

ή τρόφιμος σε άστεγων ξενώνα.



Αγάπη, δικασμένη απ’ τους κριτές,

σε λόγχη και σ’ ακάνθινο στεφάνι.

Σε ξέχασαν ακόμα κι οι ποιητές,

αδήλωτο φορτίο στο… Συνέχεια

ΦΕΤΟΣ ΧΡΙΣΤΕ









Φέτος Χριστέ,

δεν θα δοξάσουνε τη γέννηση Σου αγγέλοι.

Το CNN,

σε απ’ ευθείας σύνδεση θα τ’ αναγγέλλει.

Δεν θα κρυώνεις νεογέννητο στη φάτνη,

ήδη, μεγάλος χορηγός, ρούχα Σου φτιάχνει.



Φέτος Χριστέ,

δεν θα Σου φέρουνε τα δώρα τους οι μάγοι.

Μικρέ Θεέ,

θα επενδύσουν στη ζωή Σου σαλτιμπάγκοι.

Δεν θα απιθώσουνε στα πόδια Σου χρυσάφι,

είσαι μικρός και αδαής, θα πάει στράφι.



Φέτος… Συνέχεια

ΚΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΘΕΑΤΕΣ











Είναι κάτι ουρανοί, που ποτέ δεν φωτίζουν,

δεν τους λούζει με φως, η ελπίδα.

Θλιβερές ζωγραφιές, σ’ αποχρώσεις του γκρίζου,

ουρανοί, που γεννούν καταιγίδα.



Είναι κάτι παιδιά, φοβισμένα αγρίμια,

που δεν μοιάζουν, σε σένα και μένα.

Στον καθρέφτη κυτούν, μιας ζωής τα συντρίμια,

είναι κάτι παιδιά, προδωμένα.



Είναι κάτι στιγμές, πουπαγώνουν το χρόνο,

κι όλο πίσω τη σκέψη… Συνέχεια

ΚΟΝΤΡΑ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ









Μ’ ένα χαμόγελο στο νου,

τράκα απ’ τα χείλη αλλουνού,

μόνος περπάτησα.

Μα είχα κούφια ιδανικά,

κι όνειρα ξένα, δανεικά

και τα παράτησα.



Σε ματωμένες διαδρομές,

ξόδεψα όλες τις στιγμές,

και την ουσία μου.

Μια εφηβεία ζωηρή,

και ένα σήμερα βαρύ,

η περιουσία μου.



Κόντρα τον πήρα τον καιρό,

κάπνισα χόρτο πονηρό,

στα δεκα τρία… Συνέχεια