Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της Ekptwtos (66)

Ένα ποίημα.

Θέλησα να γράψω ένα ποίημα για το ηλιοβασίλεμα στην Αίγυπτο και τις πανάρχαιες σκιές των πυραμίδων,για τ'ακρωτήρια της Ιρλανδίας,για τον μαγικό ήχο απ τις καμπάνες της Λωζάνης,για τους φτωχούς αγρότες του Μεξικού,για τα τρελά όνειρα των Γάλλων ποιητών,για τον χορό των Ινδιάνων γύρω απ τη φωτιά,για το ξημέρωμα στην Κούβα,κάτω από τους φοίνικες με θέα τον Ατλαντικό,για τις παράξενες συνήθειες των Εσκιμώων,για τους λυπητερούς ψαλμούς των μουσουλμάνων λίγο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 26 Αύγουστος 2010 στις 15:58 — 6 σχόλια

Στάχτες.

Η ζωή μου είναι μια μικρή πλατεία που κάποτε γελούσαν δυνατά μέσα στη νύχτα κάτι ιδρωμένα πιτσιρίκια..

Είναι μια πένα ταπεινή που υπηρέτησε στα χέρια μου σαν ξίφος,πολεμώντας μέχρι τέλους μια αδίστακτη Πραγματικότητα..

Είναι ένα πεζούλι χαμηλό με θέα χίλια άστρα..

Μια φθινοπωρινή μελαγχολία σ'ένα δάσος που μιλούσε..

Είναι τα φώτα στο λιμάνι που αγκαλιάζαν τα καράβια και τα τραγούδια που μιλούσαν για ταξίδια μακρινά..

Είναι τα μαύρα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 25 Αύγουστος 2010 στις 16:58 — 2 σχόλια

Πρόσωπα σε σκοτεινό καθρέφτη.

Γύρισαν ξανά μέσα στη νύχτα,οι ιστορίες του θάρρους και του καημού..

Το ξίφος που έγινε λουλούδι και μια μορφή που έμοιαζε με το Χριστό,στο βρεγμένο παράθυρο ενός τρένου πριν απο χρόνια πολλά..

Ο Φύλακας των Βιβλίων ξέρει τους λαβύρινθους των ιδεών,το φοβερό αμάρτημα του ανθρώπου να συλλογάται και να φαντάζεται,αλλάζοντας τον Κόσμο.

Μέσα στη ζάλη της νύχτας ονειρεύομαι τον θάνατο σαν μια τεράστια κενή βιβλιοθήκη..

Ο Αλντεμπαράν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 24 Αύγουστος 2010 στις 2:35 — 4 σχόλια

Το ημερολόγιο ενός γενναίου Συννεφοπεριπατητή Μέρος Β.

Σελίδα 1652η.

Έχω αράξει την ιπτάμενη κάντιλακ πάνω στη Σιέρα Νεβάδα κι αντικρύζω έκθαμβος ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα που ζωγραφίζεται στο βάθος του ορίζοντα πάνω απ την έρημο Μοχάβι.

Τα ψηλά βουνά είναι γεμάτα με επικίνδυνα φαράγγια και μυστηριακές σπηλιές και τα γυμνά βράχια αποκτούν μια απόκοσμη λάμψη καθώς τα λούζει το λυκόφως..

Θυμάμαι ήταν τότε που είχα την νταλίκα κι έκανα τα υπερατλαντικά ταξίδια(αλήθεια πότε ήταν,σίγουρα πολύ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 16 Αύγουστος 2010 στις 20:44 — 3 σχόλια

Στίχοι της ηδονής.

Χάνομαι..μέσα στον περιστρεφόμενο κόσμο σου,στις φωτιές που ανάβουν τα σπινθηροβόλα μάτια σου..

Βουλιάζω..μέσα στο σκοτεινό σου δέρμα,στις αμαρτωλές καμπύλες που τόσο αδίστακτα με μαγέψαν..

Πεθαίνω..πάνω στις μαύρες θηλές σου,πύργοι των πιο κρυφών μου επιθυμιών,δίχως μια τελευταία ανάσα,καμμένος,απ τις αστείρευτες,θανατηφόρες ηδονές σου..

Είσαι ο θησαυρός μες τα πικρά ναυάγια της ψυχής μου,ο φωτεινός ήλιος που δένει γύρω του,σε αέναη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 15 Αύγουστος 2010 στις 15:55 — 4 σχόλια

Σχεδόν λυγμός.

Στη θάλασσα αγάπη μου,στη θάλασσα σου είχα πεί να με βρείς..

Θα ανοίγαμε πανιά και θα φεύγαμε μακριά,με ένα καίκι γεμάτο βιβλία και κρασί,εσύ θα έγραφες ποιήματα κι εγώ θα μιλούσα με τις νύχτες,ο άνεμος θα έφερνε σκέψεις απο τα παλιά,αναμνήσεις νοσταλγικές που θα ζεσταίναν τις καρδιές μας..

Μάταια όνειρα κι ελπίδες ανόητες που σκορπίσαν..

Τώρα θα λές πως ζήσαμε σαν ληστές,με μαχαίρια αισθήματα και κλεμμένες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 13 Αύγουστος 2010 στις 22:48 — 3 σχόλια

ΠαρανοΗμοσύνη.

Ο Μπωντλαίρ ουρλιάζει στο υπόγειο:

´´Τα νήματα που μας κινούν ο Διάβολος κρατά!...´´

Το μικρό,παραμορφώσιμο κάτοπτρο που διαθέτει το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη μπορεί να αλλαζει σχήμα 670 φορές το δευτερόλεπτο..

Χίλια όνειρα μέσα σε χάρτες και βιβλία,ποιητές που ερωτεύτηκαν παράφορα και ύμνησαν την

Λίλιθ,όλους τους ξέχασε,όλους τους έθαψε..

Πόρνες και ήρωες μαζί,λαιμητόμοι και πάρτυ μποέμ στα ανάκτορα..

Μάγε αμαρτωλέ πού θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 9 Αύγουστος 2010 στις 14:10 — 3 σχόλια

Αυγουστιάτικος πυρετός.

Ένας ραγισμένος ουρανός γεμάτος άστρα φλεγόμενα,πρίν χρόνια άγνωστα,σ'ένα όνειρο παιδικό που δε τελείωσε ποτέ..

Νύχτες φαντάσματα,οι άνθρωποι κοιμούνται βαριά,θεοί με γιγάντια φτερά σκύβουν πάνω από τις πόλεις,σοκάκια ύποπτα που οδηγούν Αλλού,ένας φυλακισμένος που μόλις δραπέτευσε κοιτά έκθαμβος την κόκκινη πανσέληνο,πυροβολισμοί,αίμα πηχτό,σκιές που μοιρολογούν..

Στοές υπόγειες,πολιτείες ολόκληρες,δίχως φώς,γεμάτες μυστήρια,αναπνέουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 5 Αύγουστος 2010 στις 22:40 — 2 σχόλια

Απών.

Είμαι ένας πίνακας μελαγχολίας,ένα λιβάδι φθινοπωρινό με λουλούδια μαραμένα..

Οι δόλιες στιγμές μου,φύλλα νεκρά στις όχθες του Σηκουάνα που τα πατούν αδιάκοπα περαστικοί εραστές..

Τα νιάτα μου βοριάδες και κυκλώνες,χαμένοι σε χώρες μακρινές,ανάμεσα σε μάχες,θάνατο και γκιλοτίνες που αστράφτουν γυαλισμένες..

Μετρώ χρόνια μυριάδες κι ατέρμονες εποχές που χαθήκαν μα όλο πίσω γυρνούσαν,για να φύγουν και πάλι,αδέσποτες,μέσα στα ηλιοβασιλέματα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 2 Αύγουστος 2010 στις 16:59 — 4 σχόλια

Είμαστε Πνεύμα και Τέχνη.

Ταξίδι μες την απέραντη μοναξιά του Χρόνου,τότε όπως και τώρα..

Νύχτες που πήραν φωτιά,αναμνήσεις ραγισμένες σε μεθυσμένα μπαλκόνια..

Θεατρίνες χλωμές παραπατούν στη σκηνή,ζαλισμένες απ την πείνα κι απο πικρά ναρκωτικά.

Ανόητοι ποιητές τις ερωτεύονται παράφορα,γλύφουν ξυράφια κι αυτομαστιγώνονται μπροστά σε καθρέφτες ηδονοβλεψίες.

Μια γυναίκα ντυμένη στα μαύρα αγναντεύει τη θάλασσα,η Ευρώπη φλέγεται σε κάθε γωνιά,

κάτω απ την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 31 Ιούλιος 2010 στις 14:03 — 6 σχόλια

Κατά τον δαίμονα εαυτού.

Μαύρο αίμα καταπίνω,ποτάμια αίμα,αίμα παντού..

Ο θεόρατος πόνος τέντωσε την ψυχή μου στο άπειρο,χιλιάδες άστρα σκόρπισαν μέσα μου,αστραποβόλησα και κατέρρευσα ηδονικά μαζί τους..

Ένα σύμπαν πανάρχαιας θλίψης,αιώνια το αντιμάχομαι,ευλαβικά το υμνώ,με πανσέληνους στίχους και δάκρυα καυτά που γέννησαν ήλιους αστείρευτης μελαγχολίας..

Ζώ μέσα σε μαύρο χρώμα,σε κύκλο εποχών αέναο μα προκαθορισμένο,απο μοίρα παρανοική,υποταγμένη στον Πόνο,τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 29 Ιούλιος 2010 στις 10:00 — 7 σχόλια

Στέλλα με αμαρτίες..

Το μυστήριο βλέμμα της,τ'αχτένιστα μακριά μαλλιά,όλα αγκαλιά με το ανέμελο ημίφως ενός ηλιοβασιλέματος που αργοπεθαίνει..

Τα σχιστά μάτια της,φλογερά και αεικίνητα,στέλνουν σινιάλα στον ορίζοντα,σαν φάροι που με πάθος καρτερούν τον ερχομό της νύχτας..

Άγρια ομορφιά,ατίθαση κοπέλα..

Κερνάς το δειλινό λάγνες ματιές και μυρωδιές μεθυστικές,με αρώματα εξωτικά που σπέρνουν φαντασιώσεις..

Εκθαμβωτικέ έρωτα,με την αδίστακτη καρδιά σου και τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 25 Ιούλιος 2010 στις 15:14 — 6 σχόλια

Θλίψη ετών 31.

Έκρυβε τη θλίψη του μέσα σε στιχάκια της στιγμής,σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες και βόλτες με ποδήλατα στην εξοχή.

Έλιωνε τα χειμωνιάτικα πρωινά και πάγωνε τα δειλινά του Αυγούστου,έβλεπε όνειρα παράξενα,

άκουγε τις ανεμωδίες που έφερναν οι ανέμοι απο μακριά,χίλια κομμάτια βαστούσε την ψυχή του,κάθε που έδυε κι ανέτειλλε,με την πανσέληνο και με βροχή,κάθε στιγμή πιο ραγισμένος,κάθε φορά διάφανος,ο άνθρωπος που δεν υπήρξε..

Αγάπησε τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 19 Ιούλιος 2010 στις 15:26 — 5 σχόλια

Ενύπνιο.

Ένα πιάνο παίζει μόνο του στο σαλόνι,άγγελοι χορεύουνε εκστασιασμένοι τριγύρω,έξω φυσάει δυνατά...

Μια θλίψη με μαύρο πουκάμισο κοιτά με δέος τον νυχτερινό ορίζοντα...

Σκιές σαλεύουν πάνω στο δίσκο της Σελήνης,χέρια τρεμάμενα ψάχνουν απεγνωσμένα για έρωτα...

Τα μάτια θολά,πληγωμένα,δακρύζουν με μαύρα δάκρυα...

Απόψε είμαι φτωχός και τρομαγμένος καρδιά μου...

Έτσι ακριβώς όπως με έχεις συνηθίσει..

Νεράιδες με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 2 Μάιος 2010 στις 18:22 — 6 σχόλια

Radio Nowhere Message.

Ένα παράθυρο με θέα τις αστροφωτισμένες ερημιές της Άνοιξης,μυρωδιά απο μαργαρίτες και μια μουσική παράξενη για μοναχικές καρδιές..

Απρόσμενο σαμποτάζ αισθήσεων,πόθοι φαντάσματα που χορεύουν πάνω απ τα κεροπήγια..

Είμαι μόνος πλάι στο παράθυρο και φαντάζομαι μυστηριώδη θεάματα,αλλόκοτες οπτασίες που τριγυρνούν μεσάνυχτα στους δρόμους,ύποπτους ανεμοστρόβιλους που φέρνουν ήχους απο μικρά καμπανάκια που χτυπούν κωδικά,παράξενους αστρικούς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 1 Μάιος 2010 στις 17:32 — 6 σχόλια

it is maDness.

Private Hell.

I would like to build a tower for me,an extraordinary plan,fine and mysterious,with inexplicable architecture,a divine construction!!

It ´s going to have dark untergrounds and unexplored caves full of treasures,no emergency exit,no windows and lights,just stairs up and down,right and left,short passages without any direction at all!

I will sneak into a small room where nobody can find me,will be my shelter,my precious and… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 5 Απρίλιος 2010 στις 19:30 — 6 σχόλια

Soñador.

Ένα παράξενο ποίημα υπό το φώς του φεγγαριού σε μια στιγμή φλεγόμενης έκστασης που είναι αιώνια και δεν αλλάζει ποτέ..

Απελπισία αέρινη και τιτάνιοι αναστεναγμοί..

Μέσα στη θλίψη της νύχτας ατένισα την Πολιτεία του Σύμπαντος,τις ουράνιες φωταγωγίες,

έστειλα την καρδιά μου μακριά με αστραφτερούς κομήτες,σε κόσμους άγριους που ξέχασε ο Χρόνος,σε αρχαίες πολιτείες δίχως κλειδαριές..

Το Σύμπαν είναι μέσα μας,σε αυτά που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 2 Απρίλιος 2010 στις 10:52 — 5 σχόλια

Κάτι λόγια παράξενα.

Μεταμεσονύχτια ρέμβη,πανσέληνος μεθυσμένη..

Άνεμοι οργισμένοι δέρνουν αλύπητα το πληγωμένο μου δέρμα,σίφουνες και κυκλώνες εποχών αλλοτινών,από τα βάθη της αρχαίας Αιγύπτου,της Βαβυλώνας και της Ασσυρίας,φέρνουν κραυγές σπαραχτικές κι αργόσυρτα λυπητερά τραγούδια,ήχους από τρομαχτικά τύμπανα και υστερικές φλογέρες που παίζουν μόνες τους τις πιο παράφωνες μελωδίες..

Ανεντόπιστοι γαλαξίες φιδογυρίζουν μυστικά στην άκρη του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 28 Μάρτιος 2010 στις 15:05 — 7 σχόλια

Στον ίσκιο της θλίψης.

Να φυσάει το αγέρι...να φυσά...

Καλοκαίρια ανέμελα και νύχτες ιδρωμένες..

Μικροί ονειρευτές κάποτε,σηκώσαμε τα μάτια πάνω απ τη θλίψη αυτού του κόσμου,στείλαμε τις καρδιές μας μακριά στον ουρανό,γεωμετρώντας όνειρα και αγωνίες μέσα σε σάκες παιδικές κι αστραφτερά λευκώματα...

Αλλοπαρμένοι εξερευνητές σε σοκάκια σκοτεινά,πολιορκήσαμε τους μυθικούς μας φόβους καβάλα σε μικρά ποδήλατα,με μπίλιες μαγικές κι αόρατα σπαθιά.

Πάνω από… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 14 Μάρτιος 2010 στις 16:20 — 5 σχόλια

έΝα πλήθος ατόμων που δεν αγάπησε ποτέ την Μαίρη.

Εγώ κι ο φίλος μου ο Τζίμ ειμαστε ταξιδιώτες των άστρων...

Είμαστε εδώ κρυφά,απαρατήρητοι και κυνηγούμε συμπαντικά φαντάσματα...

Αύριο θα κατέβουμε Αθήνα με τα καραβάνια του ΠΑΟΚ να δούμε το ντέρμπυ..

Απο τη μία πόλη στην άλλη και απ τις ταράτσες στα χαμηλά υπόγεια..όταν βλέπεις κάποιον να περπατά στον δρόμο πώς είσαι σίγουρος ότι είναι στ ΄αλήθεια εκεί;

Σωπάστε...σωπάστε...

Ο κόσμος ειναι ψέματα...είναι πλαστός....

Απο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 10 Μάρτιος 2010 στις 22:30 — 3 σχόλια