Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ -- Αύγουστος 2009 Αρχείο (14)

Τομές …

Τη μπλε γραμμή των οριζόντων τέμνοντας

μοιράστηκα σε όλο τον πλανήτη ,

στη ράχη του μονόκερου ιππεύοντας

διάβηκα του Αχέρωντα την κοίτη .

Το χθες κατακερματισμένο βρίσκεται

στα τέσσερα σημεία κάθε χάρτη ,

μέσα σε κάθε πλοίο που μπαρκάρισα

σε κάποιο ηλιοβασίλεμα του Μάρτη .

Ιχνηλατώντας μυστικές συχνότητες

κατάδυση στο είναι μου θα κάνω ,

θεοί και μεταφυσικές οντότητες

μου χάρισαν αρχαίο πορτολάνο .

Λέξεις κλειδιά στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 21 Αύγουστος 2009 στις 3:30 — 10 σχόλια

Σβηστά κεριά …

Άναψα του μυαλού μου τα σβηστά κεριά

δειλά προχώρησα στα κρύα σκαλοπάτια ,

φωνές τριγύρω μου ... στοιχειά κι αερικά ...

καρφιά στην πλάτη μου δέκα χιλιάδες μάτια .

Ποιός είμαι άραγε τον ίσκιο μου ρωτώ

καμμιά απάντηση το ξέρω δεν υπάρχει ,

ψίθυρος έγινα ... γυμνός ακροβατώ ...

ήρωα τέλος το κορμί μου θέλει νάχει .

Άχραντο φως και μυστικά πρωτόκολλα

ο χρόνος δικαστής το χθες με κατακρίνει ,

πύρινα δάκρυα που τέμνουν τις στιγμές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 20 Αύγουστος 2009 στις 15:30 — 6 σχόλια

Ρεβάνς …

Στο τραγικό του παραλόγου θέατρο

ρόλο μικρό δεν δέχομαι να παίξω ,

σαν ζώο άγριο στη ζούγκλα σαν βρεθώ

ξωπίσω από το θήραμα θα τρέξω .

Διαδρομές παράτολμες , χαοτικές

χωρίς ενδοιασμούς θα επιλέξω ,

αδιαφορώντας γιά φραγμούς συμβατικούς

του ήλιου τη μονάκριβη θα κλέψω .

Με κάποιο σκουριασμένο συρματόσχοινο

γάσα τις αμαρτίες μου θα πλέξω

και όλους όσους μοχθηρά με έκριναν

χαιρέκακα και γω θα διαψεύσω .

Του γολγοθά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 19 Αύγουστος 2009 στις 6:49 — 8 σχόλια

Ψυχοβότανα …

Aύρα που μύρωνε το γλυκοχάραμα

και η ανάσα του γυαλού το βράδυ ,

χαμόγελο ανέμελου μικρού παιδιού

το πρώτο στοργικό της μάνας χάδι .

Κείνο το πελαγίσιο ηλιοβασίλεμα

κάποια ανατολή στης γης την άκρη ,

μιά ηλιαχτίδα που δειλά σου έγνεψε

κρυφές πορείες στης ψυχής τον χάρτη .

Θωρειά ονείρου μακρυνού που χάθηκε

θύμησες από τους αφρούς βγαλμένες ,

ουράνιες μορφές περιφερόμενες

από πηγές αρχέγονες σταλμένες .

Αυλές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 18 Αύγουστος 2009 στις 8:30 — 7 σχόλια

Ήρθε …

Ήρθε η ώρα να σιωπήσουν οι σοφοί

τα λεοντάρια και οι τίγρεις να μιλήσουν ,

το χθες ξανά με το παρόν μονομαχεί

τα ξόρκια μου το αίνιγμα θα λύσουν .

Ήρθε η ώρα οι νεκροί να εγερθούν

οι ήρωες περίλυπα να τραγουδήσουν ,

να δοξαστούνε οι πανάρχαιοι χρισμοί

του Σολομώντα οι σφραγίδες να ανοίξουν .

Ήρθε η ώρα να παφλάσει ο ποταμός

το φως να γεννηθεί το σκότος να γκρεμίσει ,

να βασιλέψει της θυσίας ο υιός

νέους απ` τα χαλάσματα ναούς να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 17 Αύγουστος 2009 στις 17:24 — 5 σχόλια

Ουραγοί …

Θέλω να μεταλάβω ευλαβικά

κάθε σταλαγματιά απ` το κορμί σου ,

όταν του πόθου μας σιγήσει η φωτιά

και γίνουμε οι ουραγοί του παραδείσου .

Θέλω κομμάτι σου να γίνω και μετά

σ` ένα βυθό να ξεχαστώ και να κοιμάμαι ,

να ενωθούμε στον πλατύ ωκεανό

να γίνω σώμα σου ... μαζί σου φτάνει νάμαι .

Θέλω ν` αλλάξω την πραγματικότητα

όλα τα μυστικά μου να ξορκίσω ,

να δραπετευσω απο την συμβατικότητα

κι ίσως αναστηθώ και ξαναζήσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 14 Αύγουστος 2009 στις 23:06 — 4 σχόλια

Άλλος ...

Μέσα σ`ένα αεροπλάνο τη συνείδησή μου χάνω ,

Γολγοθάς μπροστά μου πάλι , σαν πεθάνω ποιός θα ψάλλει ,

στο κορμί μου χίλιες σφαίρες , ψυχοράγισμα στις ξέρες ,

σαν διάττοντες αστέρες πάνε κι έρχονται οι μέρες ,

έκλεισα τα μάτια λίγο , μήπως έτσι και ξεφύγω ,

ψάχνοντας στην ηρεμία , ψυχική ισορροπία ,

κι έτσι ... μια ανάσα πήρα ... χάθηκα στου νου τη σπείρα ,

φως ... φωνές ... ορμές και σκέψεις ... ποιό μπορείς να παραβλέψεις ...

εξουσία όλα έχουν , τα πονάς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Αύγουστος 2009 στις 21:34 — 3 σχόλια

Δεσμώτης …

Ακούραστη η μοίρα μου σαδιστικά

ζηλόφθονα τις μέρες μου κεντάει ,

αργά και σταθερά μεταμορφώνοντας

κάθε μου όραμα σε κάτι που πονάει .

Τυχάρπαστες της ευτυχίας οι στιγμές

αλλοτινές αγάπες μου θυμίζουν ,

οι περιπτύξεις μου γεμάτες ενοχές

στο λάβαρο του κόσμου ανεμίζουν .

Ισχνός , ανίκανος στο ύψος να σταθώ

των περιστάσεων και των κινδύνων ,

χάνομαι μέσα σε δειλές υπεκφυγές

και τα προστάγματα των υπευθύνων .

Ωχρός… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Αύγουστος 2009 στις 17:35 — 5 σχόλια

Σπασμένο γυαλί …

Με ένα γυαλί σπασμένο κόβω τους δεσμούς

κι όλα τα όνειρά μου εξορκίζω ,

σύνορα σπάω ... λύνω τους χρισμούς

το παρελθόν μπορώ και αφορίζω .

Σ`ένα φθαρμένο χάρτη μνήμες ξαναζώ

τον ψυχικό βυθό αναμοχλεύω ,

τον εαυτό μου ψάχνωντας να ξαναβρώ

άνεμος γίνομαι και ταξιδεύω .

Στην οικουμένη όλη περιφέρομαι

εκεί που μ` έβρισκες πλέον μην ψάξεις ,

ενσωματώθηκα με τα φαντάσματα

σκύψε και άκουσε ... μα μη φωνάξεις .

Είμαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Αύγουστος 2009 στις 21:00 — 2 σχόλια

Ινδικός ...

Άδολο φως ειρηνικά παντού σκορπά

το λυκαυγές την πλάση απαλύνει

κι ο κουρασμένος ήλιος που τ` ακολουθεί

με ξόρκια ιερά τα μάγια λύνει .

Τότε ξεχύνεται θάμπος σαν αστραπή

και η ψυχή τον Πλάστη της δοξάζει ,

σαν συντονίζεται με ουρανό και γη

και μυρωδιές που φέρνει το αγιάζι .

Τα σύννεφα που γέρνουν στον ορίζοντα

αθάνατες , αιώνιες υπάρξεις ...

παιδιά του άνεμου, αλλάζουν σχήματα

πρωτού στο άπειρο πάλι τα χάσεις .

Με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 10 Αύγουστος 2009 στις 21:35 — 2 σχόλια

Ισως ...

Νοιώθω πως είμαι κάποιο σκεύος ιερό

κάποιο πετράδι μες την άμμο ξεχασμένο ,

ένα κοχύλι στον πλατύ ωκεανό

την αποκάλυψη να έρθει περιμένω .

Νοιώθω τ` αστέρια όλα νάχω αδελφούς

με τους αγγέλους και τους δαίμονες θα παίξω ,

με θείο μύρο θέλω να εξαγνιστώ

αν τύχει πάλι να παρασυρθώ και πέσω .

Φτερό στον άνεμο θα γίνω πριν χαθώ

τ` άστρο του Νότου μιά στιγμή γιά να αγγίξω ,

στο αρχιπέλαγος του νου θα βυθιστώ

όταν εξοντωθώ και ναυαγήσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 9 Αύγουστος 2009 στις 20:14 — 3 σχόλια

Φτερωτός θεός ...

Αργά και μεγαλόπρεπα κάθε αυγή προβάλλει

στην άκρη του ορίζοντα ο φτερωτός θεός ,

μέσα σε μύρια χρώματα τον κόσμο περιβάλλει

στο χρυσαφένιο δίχτυ του , χαρίζοντας του φως .

Υπέρλαμπρη του ήλιου η φανέρωση

τη μέρα που ακολουθεί σφραγίζει ,

νικώντας τις σκιές και τα φαντάσματα

εικαστικά τη φύση ζωγραφίζει (χρωματίζει) .

Η κτίση μεταβάλλεται απλά

ο άνεμος ξυπνάει και σαλεύει ,

λες και συμβαίνει κάτι μαγικό

η πλάση όλη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 8 Αύγουστος 2009 στις 17:27 — 2 σχόλια

Υπερβάσεις …

Στο χρόνο ταξιδιώτης δίχως σκάφανδρο

μεσημβρινή διάλευση της γνώσης ,

νοητική κατάδυση στο παρελθόν

όλα εικονική πραγματικότης .

Κυκλώπιες μορφές που περιφέρονται

κάτι αγαπημένο μου θυμίζουν ,

στο είναι μου μπορούν και επεισέρχονται

και τις κρυφές πληγές μου να αγγίζουν .

Σαλπίζουν της Ιεριχούς οι σάλπιγγες

το πνεύμα στροβιλίζεται σε δίνη ,

πρωτού με μύρο στην πυρά να βαφτιστεί

και φως ουράνιο έτσι να γίνει .

Στέκομαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 7 Αύγουστος 2009 στις 18:00 — 2 σχόλια

Πρωτότοκος ...

Σαν αετός παράτολμα θα ανεβώ

στα υψηλά ρέυματα του αιθέρα

και σαν αρχάγγελος θα μεταρσιωθώ

θα ενσωματωθώ με τον αέρα.

Ευθυτενής ... περήφανος θα εγερθώ

εν μέσω πλήθους ... Πάτερ !!! ... να φωνάξω ,

κι ύστερα στης ψυχής μου το κενό

θ`αποσυρθώ και γοερά θα κλάψω .

Στο χρόνο θα εισβάλω αναιδέστατα

της ιστορίας σκίζω τις σελίδες

αμφισβητώ τα τότε και τα έσχατα

προσβάλω ήρωες και ηρωίδες .

Γκρεμίζω όλα τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 5 Αύγουστος 2009 στις 15:00 — 4 σχόλια