Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ -- Φεβρουάριος 2010 Αρχείο (4)

Ρέκβιεμ μιάς πόρνης ( ... στη μνήμη του Σπήλιου ... )

Σήμερα το μεσημέρι πετάω γιά το Κάϊρο , έτσι σκέφτηκα αντι γιά κάτι δικό μου να σας καταθέσω κάποιους υπέροχους αληθινά στίχους , που ανακάλυψα « εντελώς τυχαία » ... ενός τελείως άγνωστου σε εμένα , πολύ νέου σε ηλικία ¨φίλου¨ , που αυτη την στιγμή μας παρακολουθεί μεταρσιωμένος απο ψηλά ... ενωμένος με την ροή του σύμπαντος ...

Θέλω δημόσια να καταθέσω τον θαυμασμό μου στο πρόσωπό του αλλά και να πω ότι κάποιοι άνθρωποι θα έπρεπε να βρίσκονταν ανάμεσά μας ...

Διαβάστε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 3 Φεβρουάριος 2010 στις 0:30 — 12 σχόλια

Ματωμένη βελόνα …

*

Παλάμες που σημάδεψε ο βαρδαμάς ,

ρόγες που μάτωσε η καπλαντοβελόνα ,

μάτια που αντίκρυσαν της γης τις ομορφιές ,

ναύτες που δάμασαν τη λύσσα του κυκλώνα .

Άντρες που αγάπησαν σε πόρτα εξωτικά ,

κι η μοίρα θέλησε έτσι να σημαδέψει ,

καρδιές που πλήγωσε του χθές η λησμονιά ,

όλους εσάς που το κισμέτ μας έχει δέσει .

Σε σας μιλώ , που νοιώθω όπως νοιώθετε ,

σταυραδελφοί από τα πέρατα της πλάσης ,

συνοδοιπόροι στο μακρύ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 2 Φεβρουάριος 2010 στις 17:11 — 18 σχόλια

Χρυσά φτερά …

*

Όταν στην κορυφή του κύματος βρεθείς

κι από ψηλά τον κόσμο ατενίζεις ,

γεράκι , κόνδορας , γλάρος και μαραμπού ,

πουλί ελεύθερο πως γίνεσαι νομίζεις .

Οι μακρυσμένες ρότες ατελείωτες ,

ψάχνει διέξοδο να αποδράσει ,

μέσα απ΄ τα φευγάτα ταξιδέμετα ,

αποζητά ο νους κάτι να σπάσει .

Τις αλυσίδες της συμβατικότητας ,

που τον κρατούν στον κόσμο γειωμένο ,

σε καραντίνα και σε απομόνωση ,

στην καθημερινότητα δεμένο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 9:18 — 17 σχόλια

Κισμέτ …

*

Με φύκια του ωκεανού και νήμα μεταξένιο ,

η μοίρα μου αδιάκοπα τις μέρες μου υφαίνει ,

κι είναι φορές που φθονερά το είναι μου πονάει ,

και της ζωής μου την κλωστή μαζεύει και μικραίνει .

Άλλες που αναπάντεχα αγάπη μου χαρίζει ,

δώρα που δεν τα άξιζα , μοναδικές ημέρες ,

γιατί αυτή με κυβερνά και τις στιγμές μου ορίζει

σαν το καπρίτσιο του καιρού που ξεψυχά στις ξέρες .

Τόσα χατήρια ζήτησα και κείνη βρήκε τρόπο

αληθινά να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Φεβρουάριος 2010 στις 9:00 — 15 σχόλια