έμαθα να περιμένω, έχω πάψει να προσμένω

τη ζωή μου προσπερνάω, με ταχύτητα γερνάω

οι φτερούγες μου κομμένες, οι ελπίδες μαντρωμένες

κάθε σκέψη στο κελί της, φυλακή κι εγώ μαζί της



το κουκούλι μου υφαίνω, μεσ΄στην άμμο σκεπασμένο

μπαίνω μέσα και κοιμάμαι, δεν ελπίζω, δεν θυμάμαι

νιώθω όμορφα εδώ μέσα, "Κοιμωμένη Πριγκηπέσσα"

είναι η χώρα μου, η γη μου, τ' όνειρό μου κι η φυγή μου



ποιος χτυπά, δεν διακρίνω. Θέλω μέσα εδώ να μείνω

ξένος είσαι; άφησέ… Συνέχεια

Τι να θυμηθώ, τι να σου γράψω,

που όλες οι θύμησες έγιναν λεπτές

αραχνοϋφαντες σελίδες

ενός πολύτομου ημερολόγιου,

που όλο και λεπταίνουν

από το βάρος των καινούργιων ημερών,

που στοιβάζονται ασταμάτητα,

η μια πάνω στην άλλη.

Οι παλιότερες από κάτω,

όλο και χωνεύονται μεταξύ τους,

όλο και μπερδεύονται οι μέρες,

τα χρόνια, τα γεγονότα, οι άνθρωποι,

οι αγάπες, οι λύπες, οι αποχωρισμοί,

... οι θάνατοι.



Όπως οι τόποι που… Συνέχεια

Μια φορά κι έναν καιρό,

σ΄ένα δάσος σκιερό,

ένας λύκος αλανιάρης

πονηρός και κατεργάρης,

πεινασμένος τριγυρνούσε

και ολόγυρα κοιτούσε…

Συνέχεια

Τα μάτια σου, αστέρια φωτεινά

και μέσα τους δυο στάλες άγριο μέλι

με κοίταξαν κι απόκτησα ξανά

φτερά από ’κείνα πού ’χουν οι αγγέλοι

Τα λόγια σου, τραγούδι των πουλιών

με φέραν απ’ αγύριστο ταξίδι

με…

Συνέχεια

όμορφό μου κυκλάμινο

μεσ’στον κόσμο το γυάλινο

έχεις χρώμα οπάλινο

και ανθείς μεσ’στα δάση

φθινοπώρου ζωντάνεμα…

Συνέχεια

- Χρήστο, το κτήμα καίγεται, η βίλα, το σπίτι μας… Πάμε γρήγορα!

- Πούνα πάμε, μάνα;… Συνέχεια

στου Φθινοπώρου τα χρώματα

της εξοχής νοτισμένα χώματα

θέλω να βγω να γυρίσω

στων δασών τα φυλλώματα… Συνέχεια

Είχε γίνει αυτό που είχαν προβλέψει οι γιατροί και το είχαν πει στη Μαρίνα. Εμβολή στον πνεύμονα. Ένας θρόμβος αίματοςείχε μετακινηθεί από τα πόδια και είχε σφαλίσει τη δίοδο προς τα πνευμόνια, που λαβωμένα όπως ήταν από την ασθένεια δεν είχαν τρόπο να αντισταθούν, να πολεμήσουν και να διώξουν τον εισβολέα. Είχε φτάσει το τέλος; Τόσο γρήγορα; Αρχικά οι γιατροί του έδιναν ένα ως…

Συνέχεια

σου κρατάω το χέρι απαλά

είσαι πλάι μου και ανασαίνεις

ζωντανή, ροδαλή, με κοιτάς…

Συνέχεια