Ήλιος ζεστός και τρυφερός

με τύλιξε στη σιγαλιά του

θλιμμένος, φθινοπωρινός

αποζητώ την αγκαλιά του



Για μια στιγμή φαντάστηκα

πως άγγιξα για λίγο

μιαν άκρη απ' τις ακτίνες του

απ' τη ζωή πριν φύγω



Μ' αυτές αποτραβήχτηκαν

λιγάκι πριν τις φτάσω

δεν πρόλαβα να ζεσταθώ

μα τι 'χα για να χάσω;



Ξεχάστηκα, γελάστηκα

θάρρεψα πως πετάω

μπερδεύτηκα και χάθηκα

δεν είχα πού να… Συνέχεια

Στα όρια της καλλιεργημένης έκτασης άρχιζε το δάσος. Απλωνόταν περιμετρικά και αγκάλιαζε το κτήμα απ’ όλες τις πλευρές, σαν για να το προστατέψει από τα βλέμματα των ξένων.…

Συνέχεια

βρέχει... βρέχει...

κι ο φτωχός τύχη δεν έχει

η βροχή αλλού ποτίζει,

του φτωχού η φωλιά νερά γεμίζει



βρέχει... βρέχει...

η ψυχή του το κατέχει

η χαρά δεν είν' χαρά του

καταχνιά τα όνειρά του



βρέχει... βρέχει...

για τους άλλους "πέρα βρέχει"

στη δική του τρύπια στέγη

στάθηκε ο θεός και κλαίγει



βρέχει... βρέχει...

το καράβι μίλια απέχει

για να φτάσει στο λιμάνι

που το κύμα δεν το πιάνει



βρέχει...… Συνέχεια

έμαθα να περιμένω, έχω πάψει να προσμένω

τη ζωή μου προσπερνάω, με ταχύτητα γερνάω

οι φτερούγες μου κομμένες, οι ελπίδες μαντρωμένες

κάθε σκέψη στο κελί της, φυλακή κι εγώ μαζί της



το κουκούλι μου υφαίνω, μεσ΄στην άμμο σκεπασμένο

μπαίνω μέσα και κοιμάμαι, δεν ελπίζω, δεν θυμάμαι

νιώθω όμορφα εδώ μέσα, "Κοιμωμένη Πριγκηπέσσα"

είναι η χώρα μου, η γη μου, τ' όνειρό μου κι η φυγή μου



ποιος χτυπά, δεν διακρίνω. Θέλω μέσα εδώ να μείνω

ξένος είσαι; άφησέ… Συνέχεια

Τι να θυμηθώ, τι να σου γράψω,

που όλες οι θύμησες έγιναν λεπτές

αραχνοϋφαντες σελίδες

ενός πολύτομου ημερολόγιου,

που όλο και λεπταίνουν

από το βάρος των καινούργιων ημερών,

που στοιβάζονται ασταμάτητα,

η μια πάνω στην άλλη.

Οι παλιότερες από κάτω,

όλο και χωνεύονται μεταξύ τους,

όλο και μπερδεύονται οι μέρες,

τα χρόνια, τα γεγονότα, οι άνθρωποι,

οι αγάπες, οι λύπες, οι αποχωρισμοί,

... οι θάνατοι.



Όπως οι τόποι που… Συνέχεια