Έχω ένα καημό μεγάλο

κι από μέσα θα τον βγάλω

παίρνω πέννα και μολύβι

φανερώνω όσα κρύβει

η καρδιά και δεν μιλά

με καμώματα τρελά

Μέσα στο φατσοβιβλίο,

τώρα τι να σου αναλύω,

φίλοι γίναμε ένα βράδυ

φάγαμε φακές με λάδι

και τα λέγαμε στον τοίχο

ρίχναμε και κανα στίχο

Μα η ζωή μας τάφερε έτσι

μ’έδιωξες απ’ το κοτέτσι

θύμωσες και μ’εχεις βγάλει

απ’ του φέισμπουκ το…

Μές στη νυχτιά την άπονη, και σε σκιά κακούργα

είδα παιδιά να πέφτουνε στη λάσπη και στη μούργα.

Φοβήθηκα και πόνεσα σαν τη δικιά τους μάνα,

που αν τα ’βλεπε θα βούλιαζε σε βουρκωμένη αλάνα

Ως το πρωί η σκέψη μου σε κείνα είχε κολλήσει

κι από τη στεναχώρια μου κι εγώ είχα μαυρίσει.

Η άλλη μέρα ξάγρυπνη με βρήκε στο κρεβάτι

και η ψυχή στα τάρταρα ήταν κι αυτή φευγάτη.

Βαρύ ήταν το κεφάλι μου κι η στεναχώρια…