Χειμώνας έπιασε για τα καλά

παγώνει όλη η φύση τα σπαρτά

κι εσύ είσαι εκεί θαμμένος τώρα στα βαθιά

έρημος μόνος

αυτή η αλήθεια θα'ναι καταχνιά

αιώνιος πόνος αιώνιος πόνος

Κι ήρθε ο χρόνος ν'αποδείξει απλά

πως είμαι μόνος, έρημος μόνος

κάποιος διαβάτης που περπατάει αργά

σκυφτός και μόνος έρημος μόνος

έρημος μόνος

Το φως κι ο ήλιος έφτασε γοργά

πουλιά στα δέντρα στέκονται…

Μια παγωμένη μαχαιριά ήσουν εκεί

που αρχίζει ο χρόνος

Έσταζες φόβο στη σιωπή που αιμορραγεί

και σε τρομάζει

Αν αγαπήσεις τη ντροπή

δε θα’ ρθει ο ήλιος κι η βροχή

να σ’ αγκαλιάσουν

σα σάπιο δέντρο μες τη γη

χωρίς ματιά χωρίς φωνή

θα σε πετάξουν

Αν αγαπήσεις τη ντροπή

μαύρη κατάρα θα σε βρει

να σε σκοτώνει

σε κάποια όνειρα τρελά

γκρίζα σκιά θα σου κολλά

να σε…