Κέντημα αφήνουν ήσυχα οι στιγμές, κρυφά

σε άγριες, πάνω, θάλασσες και ήλιους θυμωμένους

μια τζούρα θα φυσήξει απ τα τσιγάρα τα στριφτά

πριν να βουτήξει ο έρωτας ξωπίσω απ τους πνιγμένους.



κόβεται η ανάσα μου στη ράχη των κυμάτων

αρχαίο τόξο ευλίγιστο τινάζεις το κορμί

αφήνω μες τα μάτια σου κατάστιχα κριμάτων

για να τα σβύσει δια παντός η άγρια ορμή



κλωστές λεπτές βαπτίζονται στη δίνη των χρωμάτων

χορδές που τις χαϊδέψανε του πόθου… Συνέχεια

Δαγκώνω το μαχαίρι μου σφιχτά.

Eνα ρεσάλτο ετοιμάζομαι να κάνω.

Στιγμές να διώξω που σε σέρνουν μακριά

Σε ένα όνειρο που λέει ότι σε χάνω...



Πολέμου χρώματα βαμμένο το μυαλό.

Μ’ αυτό σε βλέπω, σε ποθώ και σε αγγίζω.

Ξέπνοος πλέω σε μακρινό, μαύρο, γιαλό.

Ξυπνάω μακριά σου-- μόνος-- και λυγίζω.



Βαθιά, χαράζω στο στήθος μου, γραμμή.

Χρόνο, αμέτρητο, μετρώ μέχρι το βράδυ.

Είσαι η σκέψη μου ατόφια και κρυφή.

Να ζωντανέψεις περιμένω… Συνέχεια

Πρώτη φορά στη Βαβυλώνα

--Αιώνες πριν—κάποιον χειμώνα

Είδα τα μάτια σου βρεγμένα

Δυο δάκρυα κύλησαν για μένα





Σε βρήκα πάλι-- και συ με είδες--

Σε μια πομπή στις πυραμίδες

Άλλος μεθούσε απ τα φιλιά σου

Λιωμένος μες την αγκαλιά σου





Με των αστεριών τα φώτα

Γυμνή λουζόσουν στον Ευρώτα

Χορέψαμε μαζί στη Σπάρτη ...

Φεύγω στη μάχη μήνα Μάρτη





Αθήνα , φέτος, ένα βράδυ

Κορμί που τρέμει για ένα… Συνέχεια

Από το χέρι με τραβάς Μαγδαληνή

Σπάνε τα νήματα που μ΄ έχουνε δεμένο

Άσε τη φούστα σου να πέσει τη λινή

Σαν ένα δάκρυ στο μυαλό πυρακτωμένο





Έξω με βγάζεις από τον κύκλο το στενό

Πέρα στο σύμπαν για ένα άγριο ταξίδι

Από τη μήτρα στο απόλυτο κενό

Σπάω στα χέρια σου σα ξύλινο παιχνίδι.





Τώρα που έμαθα, δεν έχω επιστροφή

Η γνώση την καρδιά μου την ματώνει

Τα δυο σου χείλη είναι η μόνη μου τροφή

Μία ματιά σου, Εσύ κι ένα… Συνέχεια

δε θέλω μαύρο βέλο να φορέσεις

δυο πενιές πριν φύγω μόνο να χορέψεις



δε θέλω να δακρίσεις, να μην κλάψεις

κούνα το μόνο το κορμί σου να μ ανάψεις





«οι μάγγες δεν υπάρχουν πια»,

θέλω να τραγουδήσουν

με δυο ζειμπέκικα βαριά

τα μάτια να μου κλείσουν



να κάψουν «καλαματιανό» να μοιάζει με λιβάνι

να ζαλιστεί ο κέρβερος απ το βαρύ χαρμάνι



για τελευταίο ασπασμό ποτίστε με με ξίδια

κέφι να κάνω τον καημό στα… Συνέχεια

ασπρόμαυρα καρέ, φωτογραφίες

μορφές βουβές ημιτελείς ταινίες

σινεμσκόπ στου χρόνου το σεντόνι

παίζουν κρυφά, αθόρυβα σα χιόνι



ταξίδια του μυαλού σε τρίτη θέση

δευτέρας προβολής λίγο πριν φέξει

πίσω σειρές εξώστης γαλαρία

παρόν που αύριο θα είναι ιστορία



ανάμεα στο τώρα και το χτες

μία ανάσα είναι μόνο που την καις

φώτα για την μνήμη που ζουμάρει

σκηνές και ένα κόκκινο φεγγάρι





δε γίνεται μοντάζ στο… Συνέχεια