δε γραφω ποιηματα καλα κοινωνικα ειν'πολιτικα φεγγαρια,πουλιες…

Συνέχεια

Γεμισανε τα φυλοκαρδια μου πικρά.

Όλοι της γης οι κολασμενοι στα λιμανια μας

Τα παιδιά,τα αθώα παιδιά,με τα μεγαλα ματακια τους,στα χαρτοκιβωτια

Σαν τα τρέλα πουλιά,άνθρωποι ναι άνθρωποι.

Σε λίγο θα κρεμονται απ τους κουβαδες μας.

Οι κατατρεγμενοι τούτης της γης,απ τους πολέμους,τους βομβαρδισμους,τη βία,τη πείνα.

Με τα λιγοστά υπαρχοντα τους σε μια νάυλον σακούλα.

Που ήρθαν στα αλήθεια;στη γη της επαγγελίας;

Δεν τους ειπαν οτι δεν έχει ζωή πια… Συνέχεια

εφυγες,πως μου'χεις λειψει

στο χιονια ενα σπουργιτι

ψαχνω,σκεφτομαι,ζητω

τοτε που ησουνα εδω

ηταν παντα Κυριακη

καθε μερα,μια γιορτη

εφυγες..τα χελιδονια

συ..δε φανηκες,αιωνια

θα με κυνηγαει η λυπη

τρυπωσε,σ'αυτο το σπιτι

δρομους παιρνω,περπαταω

μοναξια,σ'αποζηταω

απουσια και ενας πονος

νιωθω πως δεν εισαι μονος

ξεχασες τοση αγαπη

δεν απομεινε,εστω…

Συνέχεια

κοιταγα αποψε το καθρεφτη

τον απονο,των χρονων κλεφτη

ανησυχιες,παθη,ελπιδες

των παριων μου οι ρυτιδες

το δερμα που ηταν σφριγηλο

μαραθηκε με το καιρο

δυο ρυτιδουλες των ματιων μου

μαζι με ολο μου,το βιος μου

εφυγε η λαμψη που ειχα

φαρδηναν,λιγο και τα ρουχα

δεν προσεξα κι εγω λιγακι

ξερω,δεν ειμαι κοριτσακι

κοιταγα αποψε το καθρεφτη

μα εκεινος οτι βλεπω βλεπει

πενηντα…

Συνέχεια