Το ιστολόγιο του Αδαμοπουλου Γεωργια -- Μάιος 2015 Αρχείο (18)

Αλαργα απ'τους ανθρωπους



φτερα να βγαλω 

εγω στους ωμους

μακρια απ'ανθρωπους

κι απο…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 27 Μάιος 2015 στις 17:38 — 3 σχόλια

δεν έχτισα εγώ τους τοίχους

ένα ποτάμι ξεχύθηκε η πίκρα μου.

αυτός ο μαύρος τοίχος εκεί μπροστά μου

μήτε μια χαραμάδα φως

μήτε μια σταγόνα βροχής στα όνειρά μου

η θάλασσα μακριά μου,ούτε τούτη να τη θωρώ

και έμεινε ένας καφές και ένα τσιγάρο

να δηλητηριάζει τα μέσα μου,την ύπαρξή μου

καλοκαιράκι χωρίς μία ανάσα,μια βουτιά

λίγο γαλάζιο

με τα ντουβάρια εκεί,πάντα εκεί,στη θέση τους

στο ίδιο μέρος,στην ίδια καρέκλα

χωρίς ελπίδα,για ένα ταξείδι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 26 Μάιος 2015 στις 21:16 — 4 σχόλια

Γλυκά τα μεσημέρια

διδάσκει τη παλιά

μαθαίνει, η μάνα δε μιλά

ακούει τη νέα τη γενιά

χείμαρρος,ο γυιός που εγέννα

άντρας πια

έμαθε πολλά καινούργια πράγματα

σοφά

ακούει η μάνα,δε μιλά

σοσιαλισμός,Μάρξ Λένιν

άλλοι μιλούν για αγορές

εδώ απλές είναι οι χαρές

του μάθαινε το κάθε τι

ρώταγε,έλεγε γιατί?

η μάνα δίπλα του σιμά

μεγάλωσε,είναι η νέα γενιά

άσπρισε η μάνα,δε μιλά

μα νιώθει μέσα της χαρά

τ'ανάθρεψε,το ντάντεψε

το…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 25 Μάιος 2015 στις 20:56 — 3 σχόλια

Έλεγαν,γελούσαν

νεραϊδες,ξωτικά θεριά

τότε που είμαστε παιδιά

στα μαύρα οι μάνες συζητούσαν

μας τρόμαζαν κι’αυτές γελούσαν

οι μοίρες,λέγανε τρείς μέρες

μοίραιναν στις φασκιές μωρά

για μας,πράγματα φοβερά

λέγαν,στο ρέμα οι νεράϊδες

στ’άσπρα βγαίνανε τα βράδια

κι εμείς κρυμμένα στα φουστάνια

λέγαν,για κείνο το στοιχειό

που ήταν απάνω στο βουνό

κεφάλια είχε δεκατρία

φωτιές,πύρινες ξερνούσε

φόβος και τρόμος μας περνούσε

φωνές μέσα απ’τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 24 Μάιος 2015 στις 23:30 — 2 σχόλια

Μαζί μια νύχτα να ξαπλώσουν

σε καμαρούλα μια σταλία

ένας γεράκος και μια γριά

πενήντα χρόνια είναι μαζί

μακρυά το ένα τους παιδί

περάσαν τόσα καλοκαίρια

ζαρώσαν τα δικά τους χέρια

τα γεροντάκια γίναν ένα

φόβο μονάχα έχουν ένα

μην έλθει ο χάροντας και πάρει

τον ένανε κανένα βράδυ

πως θα τ'αντέξουνε αυτό

παρακαλάνε το Θεό

μαζί μια νύχτα να ξαπλώσουν

και τη ψυχή να παραδώσουν

αντάμα και οι δυο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 23 Μάιος 2015 στις 19:21 — Χωρίς σχόλια

Να αγαπηθείς και ένα κρίνο

σαν θα πεθάνω ένα βράδυ

θα κοιμηθώ θα βγω στον Άδη

χαρούμενη μια καλημέρα

θα πω στη μάνα το πατέρα

μα κείνο που΄χει σημασία

θα βρω ξανά τη Μεταξία

αιώνια ζωή μαζί της

γλυκά θ'ακούω τη φωνή της

πλάκες μη βάλεις με πλακώνουν

ούτε στεφάνι πλαστικό

γράψε μονάχα τούτο εδώ

(γαλήνη βρήκε η Γεωργία

που όταν ζούσε,αγαπούσε

όλο το κόσμο,τα παιδιά

ήθελε μονάχα να δίνει

οι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 22 Μάιος 2015 στις 22:23 — 2 σχόλια

Άσπρο πουκάμισο ν'αρέσεις

θυμάρι,λεβάντα,δυόσμο

σου έφερα,έκανα δρόμο

σε δαντέλα σακουλάκι

δεμένα,μ'ένα ροζ φιογκάκι

στη γη τα μάζεψα για σένα

δώρα σου έφερα,με γειά  σου

άρωμα,στα πουκάμισα σου

θα βάλω μέσα και ένα φύλλο

του φθινοπώρου άγιο μύρο

όταν ανοίγεις να φορέσεις

άσπρο πουκάμισο ν'αρέσεις

σε βάφτισμα μοναδικό

σταυρό στα έχω περασμένα

καλά να είσαι

να'ρθεις το βράδυ

σάλτσα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 21 Μάιος 2015 στις 20:43 — Χωρίς σχόλια

Σ'έψαχνα παντού πατέρα

στο τραπεζάκι, μια κορνίζα

μια μορφή

ποτέ δεν είδα

γύρω της,τριγυρνάω

σκέφτομαι 

και της μιλάω

είν'ακριβή

μοναδική

όταν πέφτει

φως της μέρας

λέω,ο Πατέρας

μου'λειψε,τόσο καιρό

ταξείδεψε στον ουρανό

χρόνων ημουν,μόνο δυο

αναρωτιόμουν,έλεγα της μάνας

πως ηταν μάνα όταν ζούσε?

πονηρά γελούσε

μου απάνταγε,με αγαπούσε

η μάνα δεν ελεγε πολλά

είχα κι'εγώ κάποτε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 20 Μάιος 2015 στις 21:44 — 2 σχόλια

Ενδοξότερο από τούτο το αλωνάκι

ενδοξότερο από τούτο το αλωνάκι

ειν' της πατρίδας τ'αγεράκι

αυτό που το μόλυναν,αστοί

έκαναν ένα λαό να αιμορραγεί

ενδοξότερο από τούτο το αλωνάκι

ειναι να'σαι Ελληνας,γεράκι

γεράκι,που πετά στα υψώματα

με τιμή να δοξάζει αυτά τα χώματα

ενδοξότερο από τούτο το αλωνάκι

ειν'της ιστορίας μας,το αυλάκι

τρανό,μέγιστο,ανδρειωμένο

και οχι στους μπάσταρδους παραδομένο

ενδοξότερο από τούτο το…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 18 Μάιος 2015 στις 22:22 — Χωρίς σχόλια

Λαμπρούς χιλιάδες ήλιους

τα κύματα στήσαν χορό αυτό

το καλοκαίρι

κι'η μάγισσα ψιθυριστά να μου 

κρατά το χέρι

πελώρια είναι γαλανή φοβάμαι

μη σκορπίσει

και τότε,ποιος γιατί χωρίς αυτή

να ζήσει?

σφιχτά λοιπόν τη καρτερώ

και δε λυγάει η καρδιά μου

γιατί με τη πλανέυτρα μου ξεχνώ 

τα βασανά μου

μου τ'αλαφρώνει τα αψηφώ

ξανά χαμογελάω

και δε με νοιάζει αν θα ζω

στα μέσα της να πάω

θα'χω  ψαράκια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 16 Μάιος 2015 στις 22:16 — 1 σχόλιο

καλά είναι,Νώντα μου καλά

ο Νώντας είναι φυλακή

και μια Μαρία καρτερεί

όχι,δεν ήτανε φονιάς

έντιμος και δουλευταράς

τη τέχνη του καλά κατείχε

δάνεια,είπανε πως είχε

χρέη,λεφτά στην Εφορία

και του'φτιαξε αυτή πορεία

στα σίδερα είναι μαντρωμένος

φυλακή και πληγωμένος

τον πνίγει τόση αδικία

και στο δυάρι η Μαρία

πετσί και κόκκαλο έχει μείνει

η κοινωνία μόνο κρίνει

πνίγεται μα δε μιλά

τα δυο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 13 Μάιος 2015 στις 23:00 — 1 σχόλιο

Ο γιόκας μου το κυπαρίσσι

Ο γιόκας μου το κυπαρίσσι

μυαλού αστείρευτη μια φύση

σπίτι αεράτος όταν μπεί

Πάσχα, Χριστούγεννα γιορτή

ο γιόκας μου το παλικάρι

ήλιος λαμπρός μα και φεγγάρι

όταν μιλάει ζωγραφίζει

μια γλώσσα,κόκκαλα τσακίζει

ο γιόκας μου η αναπνοή μου

νόημα δίνει στη ζωή μου

είναι ένας νέος αξιοπρεπής

σοβαρός,ειλικρινής,ευθύς

ρομαντικός με καλοσύνη

χρυσή καρδιά και αξιοσύνη

ο γιόκας μου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 12 Μάιος 2015 στις 21:23 — 2 σχόλια

Μάνα τα δικά σου χέρια

μάνα τα δικά σου χέρια

εκκλησιά στα αγιοκέρια

διπλωμένα στη ποδίτσα

στη καλή σου καρεκλίτσα

χέρια που είχανε δουλέψει

και άρρωστους γιατροπορέψει

σταφυδιάσαν με τα χρόνια

χέρια που είχανε συμπόνοια

χρήσιμα σαν τους καρπούς

ενα χάδι,στους καημούς

μόνη τώρα τα θυμάμαι

τα κοιτάζω και λυπάμαι

κόπος,μόχθος, δουλεμένα

στα χωράφια του καθένα

αναστήσανε πέντε παιδιά

μύρια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 9 Μάιος 2015 στις 20:07 — 6 σχόλια

Στάχια κ'ανθους να σου χάριζω

πουλί θα γίνω και θα'ρθώ

στο τάφο σου να κατοικώ

στο κυπαρίσσι μια φωλιά

θα στήσω να'χω συντροφιά

θα σου μιλάω την αυγή

και θα σου δίνω ενα φιλί

δε θάχω εννοια πια καμμιά

εσένα θά'χω αγκαλιά

λουλούδια θα σου κουβαλώ

να σου στολίζω το σταυρό

και δε θα νιώθω μοναξιά

θα σου μιλώ κελαηδιστά

μέρες και νύχτες εγώ κοντά σου

θα σε φροντίζω,θα'μαι η σκιά σου

ποτίζοντας τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 7 Μάιος 2015 στις 21:50 — 1 σχόλιο

Φακές,ρεβύθια θά πληρώσω

Έχουμε μιά χαρά

ήρθε στό σπίτι φ.π.α.

πάνω εκεί στό τσάκ

νάτο έτοιμο καί τό φ.α.π.

μιά αγωνία ένα γιατί

νά τό χαράτσι της Δεη

η καρδιά μου τικι-τακ

έφτασε καί τό Ε.Τ.Α.Κ.

έλεγα θά πάθω κάτι

νά καί τά τέλη γιά τό άτι

φοβόμουν έτρεμα η δόση

η Τράπεζα θά μέ τελειώσει

γίναμε λαός παρίας

πάρε καί φόρο εταιρείας

ζούμε τή μέγιστη τήν ένδοια

τσάκ τό χαρτάκι γιά τόν…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 6 Μάιος 2015 στις 22:59 — 1 σχόλιο

Που ειναι η αγαπη,θα μου πεις

ηλιε μου που ολα τα θωρεις

που ειναι η αγαπη,θα μου πεις

μην ειναι μεσα σε βιβλια

στα καταρτια η στα πλοια

μην ειναι στο φεγγαρι

μην κρυφτηκε μεσ'στο σκοταδι

μην ειναι σε σταχια,ουρανους

σε γαλαξιες μακρυνους

μην ειναι στα δεντρα στα πουλια

στα συννεφα τα σκοτεινα

μην ειν'στα μπλε τα παραθυρια

στα λουλουδακια στ'ακρωτηρια

μην ειναι στους μεγαλους δρομους

χαμενοι μεσ'τις λεωφορους

ηλιε μου που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 5 Μάιος 2015 στις 22:41 — 2 σχόλια

Καλη ψαρια ,Καλε ψαρα

Σε λιμανακι φυσικο

Κοιταγα τουτο  δειλινο

Βαρκουλες,χρωματα πολλα

Με τα πανακια τους λευκα

Ειν'αρμονια αραγμενες

Καινουργιες ,πολυκαιρισμενες

Καθε μια και ενας ψαρας

Αφεντης δικος της κυρης

Της θαλασσας,καραβοκυρης

Μια κοκκινη να τη χαρω

Και ναχει πριμα το καιρο

Αγκυρα  σηκωσε κυλαει

Αρματωμενη ξεκιναει

Εκανε πρωτα το Σταυρο

Να'χει πριμα το καιρο

Ο κυρης και αργοκυλαει

Με διχτυα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 3 Μάιος 2015 στις 21:03 — 5 σχόλια

Του Καββαδια κολητους

σ'ενα πλοιο να βρεθω

ενα λιμανι εγω να βρω

ταξειδι να παω σε ωκεανους

μακρια απο τουτους τους καιρους

τα γλαροπουλια να κοιτω

και το γαλαζιο στο βυθο

φιλους να εχω ναυτικους

του Καββαδια κολητους

πολλα χρομια να ταξιδευω

μονο γαληνη να γυρευω

τρικυμια αν θα πιασει

δε με νοιαζει,θα περασει

θα παρω χρωμα χρυσαφι

τους γλαρους μου θα'χω μαζι

τη θαλασσα ολη θα γυρισω

αγκυροβολι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 2 Μάιος 2015 στις 19:14 — Χωρίς σχόλια

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services