Διπλα απ την πλατεια Αριστοτελους

δεν περνουν πια σε κανονικα δρομολογια τα καραβακια



Ειναι οι μνημες μας κουλουριασμενες πανω στις στεγες σπιτιων και αποθηκων

ν’ αγναντευουν κατα θαλασσα μερια



Σε καθε σταυροδρομι

κολλημενοι στους τοιχους παραφιλουν οι φοβοι μας

και μετρουν τις βολτες μας



Εμεις συνωμοτουμε ολο και πιο συχνα

στις κερκιδες των γηπεδων

πώς να αποφυγουμε την κατασχεση των διαβατηριων μας

και να ξεχωριζουμε τις… Συνέχεια

Αερικά. Φαντάσματα.
Απ’ άλλους κόσμους έρχονται.
Μας πλησιάζουν.
Μας κοιτούν περίεργα και μας αφουγκράζονται.
Μας τυραννάνε με την παρουσία τους και δεν λένε να μας αφήσουν.
Μέχρι να εκλιπαρήσουμε για την κατανόησή και τη συγχώρεση τους.

Καποτε θα μετρησω τα χναρια που αφησες στην αυλη μας.

Οταν συνηθισεις να ερμηνευεις το θροισμα των φυλλων
Οταν μπορεσεις εστω να εικασεις την τρομοκρατια της Ανοιξης
και παραδοθεις ανευ ορων στην επικρατηση του Θερους.

Θα μαρτυρησεις
Αλλα θα τα καταφερεις.

Γιατι σε λευκες επιφανειες κατοικεις.
Γιατι σε λευκες επιφανειες αναπνεεις.

Και σου υποσχομαι δυο μεγαλα οστρακα επανω στους γλουτους σου
Κι εννια φιλια απο μενα.