Στου ονείρου την μέθη

Σε λόγια αφημένα

Γυρίζουν και πάλι

Οι σκέψεις σε εσένα



Στο άσπρο οι ελπίδες

Φεγγίζει το βλέμμα

Στο βάθος πυξίδες

Του νου τα κρυμμένα



Αδέσποτη η ώρα

Περνάει και σωπαίνει

Σαν να μια αιώρα

Στις άκρες δεμένη



Χωρίς να σ αγγίζω

Στενεύει η καρδιά μου

Που πάω δεν ορίζω

Κενή η ματιά μου



Ψυχή και στιγμή μου

Χαράζεις και ελπίζεις

Αφή στην αφή μου

Φωτίζεις και…

Συνέχεια

 

Αν μπορούσα να έφευγα

Και να φτάσω στο άπειρο

Να προφτάσω ότι έχασα

Και να ζω σαν τον άνεμο

                                       

Αν μπορούσα τα ψέματα

Δεν θ αρμένιζα πέλαγα

Τώρα θα μουν στα σύννεφα

Να γελάω ανέμελα

 

Φόρα μου τον…

Συνέχεια

 

Έχεις φεγγάρι μες τα μάτια και σκοτώνεις

Σε μια ζωή προσωρινή και καταχρεωμένη

Με δυο προπληρωμένες, σκάρτες αναμνήσεις

Παίρνεις γροθιές απανωτές, απ το στομάχι.



Με ένα φευγιό που απ την ορφάνια δραπετεύει

Σε ένα βουβό κενό που αυξάνει τα ηχηρά σου

Το παιδικό σου όνειρο κι η ανασφάλεια φεύγει

Κι…

Συνέχεια

 

Δυο τριαντάφυλλα έχω κλείσει στις παλάμες

Για να μυρίσει η αγάπη της καρδιάς

Δυο κεράκια άφησα, στου δρόμου τις ανταύγειες

Για να φωτίζει αυτό τον κόσμο, όταν πονάς!

 

Αυτή η μέρα έχει μια αποσταγμένη λήθη

Τα μάτια σου μου αφήνεις, να τα ζω

Ξενυχτισμένη κάμαρα μου,  έρμαιο έχω…

Συνέχεια

Ήχοι ψιθυριστοί μέσα στη νύχτα

ακούγονται σαν ζωγραφιά ..

με γεύση οπτικοακουστική

και με μια επιθυμία, να πιάσω ένα πινέλο ..

να ζωγραφίσω σε καμβά ..

ήλιους και θάλασσες ψυχές,

με γιασεμιά σε ουρανό

και ηχηρές ανάσες.



Μα εκεί που το πινέλο περιπατεί..

πάλι αναχωρώ απ τη σκέψη,

απ τον νου, από εμένα ..

μα, είμαι ακόμη εδώ και ζωγραφίζω

κι έτσι όπως μπαινοβγαίνω στον καμβά

κλάμα μουντό, σαν πίκρα

και μια αγωνία .. θεέ μου, ας… Συνέχεια

  

Απολογούμαι εγώ, η φτηνή….σε ένα μοιρολόι..

Εξόριστη αφήνομαι, σε έναν στεναγμό.

Σέρνω το μνημονεύομαι, σαν να ναι κομπολόι.

Κι ο ουρανός, ο σκοτεινός, έλεγε..”Eίμαι εδώ!”

 

Σφίχτηκαν οι αιώνες μου, μες την αιώνια θλίψη.

Βογκωμαχούν γονατιστοί, σε έναν…

Συνέχεια

Θα περιμένω την φωνή σου ν ανταμώσω…

Να ζωντανέψει το κορμί, μέσα στον χώρο

Μες την ψευτιά, την αλήθεια να παγώσω

Τις δυο αλήτικες ματιές μας, να ενώσω

 

Σαν τον καμβά να περιμένω ένα πινέλο

Να ζωγραφίσεις…

Συνέχεια

 

Θα γίνω νότα.....

Όταν έχεις κέφι να με τραγουδάς

Θα γίνω λέξη......

Να με σιγοψιθυρίζεις όταν σκορπάς

Θα γίνω κήπος.......

Να σου ευωδιάζω την ψυχή όταν πονάς

Θα γίνω ήλιος.....

Όταν σε λούζω με τις ακτίνες να γελάς

Θα γίνω αστέρι......

Τις προσμονές να σου φωτίζω της μοναξιάς

 

Θα γίνω ουρανός......

Τα μάτια όταν χαϊδεύω να γαληνεύεις

Θα γίνω αμπέλι.......

Με της καρδιάς τον οίνο ν αγναντεύεις

Θα γίνω…

Συνέχεια

 

Στριφογυρνάω μια πετρούλα.

Το βλέμμα μου, πάει στο κενό.

Με γυροφέρνω, σαν πυξίδα.

Άσπρισα πάλι στον χαμό..

 

Πιάνω στα χέρια μου λουλούδια

να τα ποτίσω, μην μαραθούν.

Τους λέω πολύχρωμα τραγούδια,

που τον καημό μου, πολεμούν.

 

Μια γαρδένια με βαστάει,

σκύβω να ακούσω, τι θα πει..

«Στιγμή», μου λέει «πάλι…

Συνέχεια