Η ψυχη μου γεματη απο χρωματα και μουσικες

μα οταν φτανουν στο στομα ο ηχος βγαινει βουβος

πλυμμηρα…

Μες της ψυχης μας το σεργιανι

σπαθι κυρτο σαν γιαταγανι

κοβει την καθε μας ελπιδα…

Ξημερωσε ξανα και εγω ξυπναω μονος

η μονη καλημερα ειναι απ'την μοναξια μου…

Απο πηγαδι με ευχες να μην ξαναπερασεις

γιατι αυτο που θες πολυ μια μερα θα το χασεις…

Λογια διχως νοημα ματιες στο πουθενα

σε θαλασσες παλευω χανομε στην στερια

ενα μυαλο σταματημενο σε δικε…

Αναμνησεις πολλες ξεχασμενες στο χτες,ολες μες το μυαλο μου

που να βρισκεσε τωρα,αραγε που γυρνας…

Μισοχαμενος στης απογνωσης τα δυχτια

με μια καρδια που 'χει ξεχασει ν'αγαπα

φωνες…

Διχως φτερα τα ονειρα σου τσακισμενα

πανω σε βραχους λησμονιας…