''ΟΙ ΔΡΑΚΟΙ''

stixoi jobak...



Πόσο ακόμα θα το ζούμε

τούτο χώμα που πατούμε

να το σκάβουν,να το κλείνουν

το θεριό αρνί να ντύνουν.



Ρεφενέ παπατζηλίκια

αλεπούδες με τσιφλίκια

ζάλωσαν της γης την πλάτη

μεγατόνους με απάτη.



Με σταυρούς και θυμιατήρια

χρεωμένα τρεχαντήρια

απ'τα μετρημένα ο λύκος

τρώει και δεν είναι μύθος.



Τ'ονειρά σου στα πατάρια

φτιάχνουν τρύπες στα ντουβάρια

μπας τον ήλιο και τον δούνε

να…

'Φ Ο Β Ο Σ''

STIXOI JOBAK...



το φόβο μου αγκαλιάζω

κοντά του να κρυφτώ

κι αυτός πελώριο κύμα

με πάει στο βυθό



..κι εκεί που λέω με πνίγει

με βγάζει στη στεριά

αντίστροφα μετράω

και με ρουφάει ξανά



φοράει γαλάζια ρούχα

ολόλευκο παλτό

κι εγώ νομίζω αστέρι

πως πέφτει τυχερό



μνημόσυνο του κάνω

του φόβου σαν γιορτή

μα βάζει κάθε Οκτώβρη

στην τούρτα μου κερί



...και σαν εγώ τ…