Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ (147)

Λαός και Φασισμός

Περπατώντας αμέριμνος
Στους αγρούς
Με δάγκωσε στο πόδι
Ένας φαρμακερός όφις.

Το δηλητήριο
Μπήκε στο αίμα μου.

Θεέ μου
Σκίσε μου τις φλέβες
Πριν φτάσει στην καρδιά.

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 25 Απρίλιος 2010 στις 10:37 — 2 σχόλια

Στο κουλτουριάρικο καφενείο

Στον Κωστή Παλαμά που με συναρπάζει

Στους σιέλ τοίχους του κουλτουριάρικου καφενείου από τον παλιό καιρό

Κρέμονται περίτεχνοι πολυέλεοι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 24 Απρίλιος 2010 στις 10:15 — 4 σχόλια

Ποτάμι φουσκωμένο

Ξεχύνεται στους δρόμους

Ο επαναστατημένος ο λαός

Στ’ αγριεμένο κύλισμά του

Ξεριζώνει δέντρα

Φυτεμένα πολλούς χρόνους

Τσακίζει

Τους θεριεμένους κλώνους

Σπάζει

Τους γιγαντένιους φράκτες

Κι εισδύει ορμητικά

Στης τυραννίας τ’ ανάκτορα.

Οι σημαίες της νίκης

Κηλιδωμένες μ’ αίμα νωπό

Κυματίζουν στους ιστούς

Τα μπλάβα σύννεφα

Που σκοτιδιάζουν

Τη βασανισμένη γη

Άτακτα υποχωρούν

Ο ήλιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 23 Απρίλιος 2010 στις 14:00 — 1 σχόλιο

Ιούλιος 1967

Αθήνα, Ιούλιος 1967

Βγαίνω από τη θεοσκότεινη σπηλιά

Μα δε βλέπω φως.

Η Ελλάδα βρίσκεται ήδη στο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 22 Απρίλιος 2010 στις 14:13 — 3 σχόλια

21η Απριλίου 1967

Εκείνη τη νυχτιά

Δε βγήκανε στον ουρανό

Τ’ αστέρια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 21 Απρίλιος 2010 στις 0:26 — 2 σχόλια

Διχόνοια

Ένα έθνος είναι δυνατό

Όταν είναι ενωμένο.

Η διχόνοια

Που σαν το νυστέρι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 20 Απρίλιος 2010 στις 13:53 — 5 σχόλια

Τιμή στον Αλέκο Παναγούλη

Αλέκο Παναγούλη

Ήρωα της Δημοκρατίας

Στον τόπο του χαμού σου

Πρώτη μέρα του Μάη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 19 Απρίλιος 2010 στις 10:58 — 6 σχόλια

Ηαξία του αγώνα

Θυμάσαι τότε που σηκώναμε ψηλά τις σημαίες

Σκοπό τον άδικο κόσμο ν’ αλλάξουμε είχαμε.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 18 Απρίλιος 2010 στις 21:41 — 5 σχόλια

Ελλάδα σ' αγαπώ

Ελλάδα μέσα στα γαλανά μου στήθια σ’ έχω
Και δακρύζω τώρα που δε σε βλέπω.

Σ’ άλλη γη για έναν καλύτερο ουρανό μοχθώ
Μα ποτέ τη μοναδική ομορφιά σου δεν ξεχνώ.

Εδώ στην ξενιτιά με πληγώνουν τα πουλιά
Που ’ρχονται απ’ του Παρθενώνα τα σκαλιά.

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 18 Απρίλιος 2010 στις 7:21 — 7 σχόλια

Ο κήπος με τ' αγάλματα

Καθώς περνώ

Την καγκελωτή πύλη

Του κήπου

Με τα στητά αγάλματα

Ορθώνονται

Μπροστά μου

Φοίνικες αψηλοί

Με κλαδιά

Σαν φτερά πένας

Ερυθρά ρόδα αμάραντα

Ευωδιάζουν

Aθανασία

Πηγές δροσερές

Αναβλύζουν

Ακοίμητο νερό

Γαλάζια πουλιά

Σκίζουν τον αγέρα.

Και τ’ αγάλματα

Στο ξέφωτο

Λουσμένα

Απ’ το αιώνιο φως

Του ήλιου

Με μορφές

Γεμάτες αίγλη

Και μάτια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 17 Απρίλιος 2010 στις 7:48 — 4 σχόλια