Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του Μάριος Βουδούρης -- Σεπτέμβριος 2010 Αρχείο (3)

Η ΟΡΓΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΥΤΗΣ

Ολημερίς κι ολονυχτίς, κατάχαμα πεσμένες

πλένουν τα σκαλοπάτια του " Ναού "

απ' τα πατήματα περαστικών προσκυνητών...

Τα σκαλοπάτια δεν τα πλένουν με νερό,

δεν τα σκουπίζούν με πανιά, μόνο

με δάκρυα και τα κουρέλια της ψυχής τους.

Ο ίδρωτας πλουσιότερος της καταφρόνιας,

κ' η αγωνία πιότερη κι απ' την κατακραυγή.

Ποτέ ιέρειες δεν έτυχαν παρόμοιας μεταχείρησης.

Αυτά σαν είδε η Θεά γυρνόντας από πανυχίδα,

εξοργισμένη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μάριος Βουδούρης στις 28 Σεπτέμβριος 2010 στις 11:30 — 5 σχόλια

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΑΤΑΛΑΝΤΟΥ

Μου λένε να μη γράφω,

μια κι ό,τι λέω είναι προφανές.

Αξία λέει έχουνε οι σπαζοκεφαλιές.

Μου λένε να μη τραγουδώ.

Φωνή δεν έχω ωραία.

Η Φύση όμως επέτρεψε

όχι μόνο στ' αηδόνια...

Να πάψω τη ζωγραφική

κι αφού μου λείπει το ταλέντο,

καλά θα κάνω να κοιτώ,

με σεβασμό και να θαυμάζω.

Αγάπη, πόνος, πάθος,

σα δεν μπορούν μορφή αθάνατη να πάρουν,

κάλλιο 'ναι να πνιγούνε μεσ' στη σιωπή.

Το κούτσεμα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μάριος Βουδούρης στις 27 Σεπτέμβριος 2010 στις 11:50 — 7 σχόλια

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Ο ήλιος έδυσε πριν ανατείλει,

χωρίς ποτέ να φωτίσει κανένα λιμάνι.

Το πλοίο έμεινε αραχτό περιμένοντας.

Μάταια ήλπισα σ' ονειρεμένες χώρες.

Τ' αγιάζει τρυπάει τη ψυχή μου

καθώς ψάχνω σ' αδιέξοδους δρόμους.

Η αγωνία αβάσταχτη για το ταξίδι.

Να 'ναι το πρωινό το αγιάζει; Nα 'ναι το βραδυνό;

Οι διαβάτες με σκουντούν στο σκοτάδι

βιαστικοί να γυρίσουν σπίτι.

Το σπίτι, η πόλη, η αποβάθρα,

αλήθεια κατά πού πέφτουν;

Βαθειά στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μάριος Βουδούρης στις 26 Σεπτέμβριος 2010 στις 23:33 — 7 σχόλια