Ύμνος στο φως



Mαύρα μαντάτα έρχονται από της γης τα μέρη ˙

μαύρη μαυρίλα πλάκωσε μαύρη σαν καλιακούδα

μαύρο σκοτάδι σκέπασε τον τόπο μας μ’ ασπούδα ˙

μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά κατάμαυρη στις πόλεις

μαύρη μας κάνουν τη ζωή οι εξώλεις και προώλεις ˙

μαύρα κοράκια αρπακτικά, μαύροι εκατονταρχίτες,

μαύρες έχουνε ψυχές ίδιες με τα κοστούμια τους,

μαύρο τον κόσμο θέλουνε σαν το πηχτό σκοτάδι,

μαυρίζουν όλων τη ζωή, θανατικό μας φέρνουν.



Μα……

Εν (αστική) δημοκρατία



Ιδιοτελείς, μικρόψυχοι, μικρόνοες,

ελίτ  των εαυτούληδων,

ηγέτες ‘‘λαοπρόβλητοι ‘’,

σκληρά  διαγ(κ)ωνίζονται

να αρπάξουνε  την ψήφο μας

για να μας διαγουμίσουν.



Και εμείς,  μοιραίοι κι άβουλοι

εύκολα την προσφέρουμε,

γιατί κι εμείς ιδιοτελείς ˙

ζητώντας τον παράδεισο

χωρίς καμιά θυσία,

γινόμαστε πελάτες τους.



Άραγε το φταίξιμο

για το κακό μας χάλι

είναι αυτών που…

Τα σακίδια με τ’ απίδιa





Στην αρχαία εποχή

λεβεντόμορφοι θεοί

κι αφρατόκορμες θεές

κατεβαίναν και στη γη

για να κάνουν κολιγιές ˙

κάνανε κι αυτοί αρπαχτές

μα εκάνανε και χάρες

όταν θέλαν να κερδίσουν

των ανθρώπων τις καρδιές.



Στην Αθήνα η Αθηνά

πρόσφερε ωραία ελιά

κι ο μεγάλος Ποσειδώνας

ένα άτι της Κοκόνας.



Τώρα,

που δεν έχουμε θεούς

και υπάρχει μόνο ένας

μα δεν τον θωρεί κανένας,

γιατί ανέβηκε…

Ρέματα και ποταμάκια



Με τις άνοιξης τις μπόρες

καθώς λειώνουν και τα χιόνια

και τα ρέματα ακόμη

κοκορεύονται τα ψώνια

τάχα μου πως είν’ ποτάμια

με ορμητικά νερά

που κυλούν για να μας φέρουν

πάλι πίσω τη χαρά.



Θα ποτίσουνε τη γη

να βλαστήσουνε τ’ αμπέλια

να καρπίσουν οι ελιές

να πλουτίσουν τα κοπέλια

κι θλιμμένες κοπελιές

να ιδούν χαρά στα σκέλια.



Όλα όσα τους στερήσαν

των λαμόγιων οι κλεψιές

που το…