Να 'ταν αποψε να γινομουνα καραβι

και να ταξιδευα βαθυα, στη θαλασσα σου

και τη στιγμη που θα ερχομουνα κοντα σου

θα 'σουνα φαρος που τα φωτα του αναβει.



Και τοτε ο ερωτας θα μοιαζει με γιορτη

και τα φιλια σαν απο χρονια φυλαγμενα

θα μας χαρισουν μες' της νυχτας τη σιωπη

τα μυστικα που η αγαπη ειχε κρυμμενα.



Να 'ταν αποψε να γινομουνα βροχη

και σαν σταγονα να κυλουσα στο κορμι σου

κι ολα τα ονειρα που εκανα μαζι σου

με μια σου… Συνέχεια