Εδώ ψηλά στου Παρνασσού

τα διάσελα διαβαίνω

βγαίνω τις νύχτες παγανιά

φωτιές πάω και βαίνω*



Απάνω στον Επτάλοφο

και την Αγόριανη

που πλάκωσαν οι γιάπηδες

ακρίδ' αληθινή



Μας μόλεψαν* τα έλατα

την καθαρή βοσκή

και έγραψαν τη φύση μας

στα πέδιλα του σκι



Γυρνάω σαν τον μονόλυκο

θηράματα φερμάρω

και περιμένω τη στιγμή

το λόγο για να πάρω



Να πω δυο λόγια παστρικά

στους μεγαλοτζιπάτους

μα… Συνέχεια