Δύση και Ανατολή







Τα κόκκινα μενεξεδιά

του ήλιου σκαλοπάτια

ανεβαίνει η δύση,

πίνοντας τις τελευταίες

σταγόνες από κεχριμπάρι

που άφησαν οι κόρες του…



Σε βελουδένιο θρόνο

κάθεται αναπαυτικά

ακίνητη και σιωπηλή,

προσμένοντας με υπομονή

να ακούσει τα βήματα

του άρχοντα της νύχτας…



Τα βήματα του…

Στάχτες





Aργησες να’ρθεις...

Τα λουλούδια μαράθηκαν..

Στο βάζο..

Τα μάτια μου έπαψαν να καρτερούν....

Ένα σου βλέμμα..

Τα χείλη μου …ένα σου φιλί...



Ατέλειωτη η σιωπή....

Αντέχει ακόμα στου ανέμου

Τη βουή....

Μαγεμένες οι ώρες σταμάτησαν

Τον χρόνο...

Το πιάνο ξεκούρδιστο δεν παίζει πια

Ξέχασε κι αυτό...

Τις νότες…



Το καναρίνι μόνο στο κλουβί

Φτερουγίζει πέρα δώθε,

χωρίς ένα κελάιδισμα..

Η…