Καταιγίδα





Φωνή αδύναμη δεν τραγουδά

τρέμει.. σε κάθε νότα σπάζει..

Καράβι που λιμάνι αναζητά

μα η τρικυμία το βουλιάζει..



Μάτια από πόνο κι από δάκρυ

άυπνα , σκοτεινά κοκκινισμένα..

Όνειρα που έβαλαν στην άκρη

να υπάρχουν καταδικασμένα..



Διάπλατα ανοιχτά παράθυρα

δεν κλείνουν νύχτα μέρα..

Χτυπούν και…

Χαμένος ορίζοντας



Φαντάστηκα του κόσμου την άκρη..

Να κάθομαι ακίνητη μες τη σιωπή..

Δεν ξέρω πότε είναι μέρα ή νύχτα.

Ούτε ακούω μια φωνή να με καλεί...



Ουρανός και θάλασσα έγιναν ένα..

Σβήστηκε του ορίζοντα η γραμμή..

Απλώθηκε παντού γκρίζα ομίχλη..

Χάθηκε από τα μάτια μου η ζωή...



Δεν πετούν πια…

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΚΙA



Δεν μπορώ να δω το χαμόγελο σου

Σε

όποιο πλήθος κι αν δω..

Δεν μπορώ να φωνάξω το όνομα σου

Από εδώ

,περιμένοντας στη σκιά..



Βυθίζομαι στο σκοτάδι της εξαπάτησης

Γιατί…

ήσουν φίλος μου ( ; )

Τα απρόσωπα λόγια σου δεν με αγγίζουν

Είναι κούφιες

λέξεις που πέφτουν στο κενό..



Μου έλεγες ψέματα , ενώ ήσουν ειλικρινής (

; )

Μόνο εσύ καταλαβαίνεις τη διαφορά..

Η…

“Μη με λησμόνει»



Στα χέρια μου κρατάω «μη με λησμόνει»…

Τα κοιτάζω, τα μυρίζω, τα παρακαλώ….

Θέλω να μείνουν ανθισμένα, δροσερά,

Να μην μαραίνονται ποτέ……

Να έχουν το άρωμα τους όλο…..

Το χρώμα τους να μην χαθεί……



Να μείνει σαν τον ουρανό,

Με κείνο το γλυκό μενεξεδί,

Το σούρουπο σαν φτάνει…



Πόσο θα ήθελα να τους μιλήσω ,

Να τους πω πράγματα ανείπωτα,

Που ούτε στον εαυτό μου έχω πει…



Στα ντελικάτα τους ανθάκια…

Οδύσσεια



Μέσα στις παρούσες αναμνήσεις

χάθηκε..

Η περηφάνια της στιγμής,

όταν αντίκρισα ότι η ομορφιά

έγινε παρανάλωμα του χρόνου…



Αμήχανη στάθηκα στη σιωπή

κοίταξα…

Τη μαγεία που φέρνει η αφύπνιση

κι ανίκανη να πολεμήσω πια,

άφησα να’ ρθει η απελευθέρωση…



Παρακαλώ άφησε να πέσει

πάνω μου η…