Την μαγεία του έρωτα,

απολάμβανα με χαρά,…

Σου γράφω κι απόψε ένα ποίημα,

για να σου πω πόσο σ’ αγαπώ,

κοιτώ το ρομαντικό ηλιοβασίλεμα…

Ω, Αδαλία ! Πανέμορφη γλυκιά μου Αδαλία,

την καρδιά μου κέρδισες χωρίς δυσκολία,

στα σαγηνευτικά σου κοιτάζω μάτια,

γαλαζοπράσινα ωραία μονοπάτια.



Την γαλήνη θα σου χαρίσω στη γη,

με πολύ πάθος, αγάπη και στοργή,

μπορώ να σε κάνω ευτυχισμένη,

μια βραδιά φεγγαρολουσμένη.



Είσ’ η πιο γοητευτική γυναίκα που χω ‘δει,

σου αφιερώνω λοιπόν μιαν ερωτική ωδή,

καθώς εξομολογούμαι ότι…

Σε ‘νοιωθα στη καρδιά μου,

σαν ήρθες με χάδια και φιλιά

και μέσα στα όνειρα μου,

έφερες το φως σαν αντηλιά.



Τα ροδοκόκκινα σου χείλη,

είχαν την γεύση την γλυκιά,

από το ζουμερό σταφύλι,

του κήπου μου όμορφα τσαμπιά.



Τα μάτια σου τα δυο τα καφετί,

που έφεραν ένα δειλινό,

ελπίδα κι ευτυχία στη ζωή

και πάθος φλογερό κι αγνό.



Το κορμί σου…

Συντρίμμια κομμάτια η καρδιά μου,

ριγμένα στη χρυσαφένια αμμουδιά,

η αγάπη μες στην αγκαλιά μου,

θα ‘ρθει με την φεγγαροβραδιά.

Τις σταγόνες μετρώ της βροχής

κι ας μην έχει απόψε ψύχρα,

κρύο είναι όμως το…

Από την μέρα που ‘ρθε,

στη καρδιά μου η ελπίδα,

ο φόβος κ’ η μιζέρια χάθηκε,

έλαμψε ξανά η ηλιαχτίδα.



Σ’ αγαπώ σαν την αυγή,

σαν την δροσιά στο δάσος,

είσαι της ζωής μου η πηγή,

που ξεδιψώ το πάθος.



Τα όμορφα σου μάτια,

στο…

Την αγάπη σου ζητώ,

σε μένα να χαρίσεις,

πάθος μου μοναδικό,

λαχταρώ να με φιλήσεις.

Είσαι εσύ η γοητεία,

στη ζεστή μου αγκαλιά,

σε μιας νύχτας τρικυμία,

πως χτυπούσε η καρδιά.



Το κορμί κεχριμπαρένιο,

θειο δώρο του ουρανού,

με μεράκι σμιλεμένο,

απ’ τα χέρια του θεού.

Τα μάτια που ζαλίζουν,

πόσο θέλω να κοιτώ,

την ψυχή μου συγκλονίζουν,

Με…

Είσαι το λαμπρό μου αστέρι,

που φέγγει με αγάπη την ψυχή

και το ανοιξιάτικο μου αγέρι,

που φέρνει νηνεμία στη ζωή.



Στα καστανά σου μάτια,

αντίκρισα κόσμους ξωτικούς,

η καρδιά μου έγινε κομμάτια,

απ’ τους έρωτες τους γοητευτικούς.



Το κορμί σου πανέμορφο θειο,

αγνάντευα με γαλήνια σιγή,

δίπλα στο Λευκό τον Πύργο,

του πάθους ήρθε η…

Ωραιοτάτη ήσουν δεσποινίς,

που περπατούσες με καμάρι,

των ματιών μου ήσουν φωτεινής

σφαίρας, ουράνιας σαν τον αντάρη.

Μέσα στη καρδιά σου κατοικεί,

η πολυπόθητη στοργή κι αγάπη,

μια νύχτα έναστρη ρομαντική,

έλα κοντά…

Ο γλυκός ο πειρασμός,

στων ματιών σου το γαλάζιο,

της ζωής μου είναι χαμός,

σε ποθώ δεν αντέχω άλλο.

Τι όμορφα που διάβαινες,

της πόλης τα δρομάκια,

το βλέμμα σου δεν μ’ έριχνες,

μ’ έκανες κομμάτια.



Είσαι της καρδιάς μου,

το χρώμα της χαράς,

που ήρθε μονομιάς.

Μέσα στα όνειρα μου,

μιας νύχτας ξαστεριά,

μου χάρισες…

Τα μάτια σου κήποι της χαράς,

στολίζουν με άνθη την καρδιά μου,

τον έρωτα έφερε μια νύχτα ο βοριάς

κι έδωσε κουράγιο στα όνειρα μου.

Είσαι η ζεστή ηλιαχτίδα μου,

μέσα στο ψύχος του χειμώνα,

σ’ αγαπώ σαν την πατρίδα μου,

σαν τη παναγιά της Τήνου εικόνα.

Τα μάτια σου που χάρισαν,

φως ελπίδας στη ψυχή μου,

οι μαύρες σκέψεις ανέμισαν

κ’ η μελωδία ήρθε στη ζωή μου.

Είσαι…

Της αυγής την δροσούλα,

απολάμβανα σκεπτικά,

‘κει ψηλά στη ραχούλα,

ο έρωτας ήρθε ξαφνικά.

Το πάθος είχε την μορφή σου,

νεράιδας γλυκιά σαγήνη,

θα ‘θελα να μοιραστώ μαζί σου,

της φύσης την ονειρευτή γαλήνη.



Τα πρασινωπά σου μάτια,

πόσο με συναρπάζουν,

με πόθο όταν τα θωρώ.

Της αγάπης είναι γινάτια,

που την σκέψη…

Η αγάπη που είναι;

να έρθει στη καρδιά,

πολυπόθητη που ‘ναι,

μιας νύχτας ξαστεριά.



Το πάθος δε μπορώ,

να κρύψω όταν σε βλέπω,

το κορμί σου λαχταρώ,

πλέον μόνος δεν αντέχω.



Είσ’ η ωραία αρμονία,

που ψάχνω στη ζωή,

να με διώξει την ανία

και να λάμψει η ψυχή. 



Σε θέλω στην αγκαλιά μου,

φιλιά να σου χαρίζω,

ακόμη κι στα όνειρα μου,

εσένα…

Του έρωτα τα βράδια,

που τόσο λαχταρώ,

μου λείπουνε τα χάδια,

το πάθος που θα βρω;



Δεν έλεγες τα μάτια,

να γύριζες σε μένα,

μ’ έκανες κομμάτια,

κολάστηκα για σένα.



Έλα στη καρδιά μου,

μη το σκέπτεσαι πια,

σε είδα στα όνειρα μου,

να μου ‘δινες φιλιά.



Την αγάπη σου ζητώ,

σε μένα να χαρίσεις,

τον πόθο μου κρατώ,

που κάποτε θα…

Στης γαλάζιας θάλασσας τον πάτο,

συντρίμμια σκορπισμένα κομμάτια,

πετάμενη αγάπη σε απώτερο λάκκο,

σκουρόχρωμη απατηλή, κακόβουλα ματιά.

Έφυγες μακριά κι ούτε γύρισες το βλέμμα,

με νυχτερίδας τα…

Στης γαλάζιας θάλασσας τον πάτο,

μάζευα τα σκορπισμένα μου συντρίμμια,

Αγναντεύοντας σιωπηλά στον βάλτο,

Των νεφών σου ματιών την ηλιαχτίδα.

Όμως μετανιωμένος θα ‘θελα να ‘μαι κοντά σου,

ν’ άπλωνα…

Το πάθος πως φουντώνει,

κάθε φορά που συναντώ,

εσένα στο μπαλκόνι.

Το χάραμα ξυπνούσα

και πότιζα τα άνθη,

στη μεριά σου όμως κοιτούσα.

Μάτια γαλαζοπράσινα,

σαν λιβάδια του ουρανού, τα βλέπω

κι ας ήταν ακόμη μισοσκότεινα.

Το κορμί σου υπέροχο και λυγερό,

λεπτό και μικροκαμωμένο,

πόσο θα ‘θελα μια νύχτα να το χαρώ.

Τα μελαχρινά σου μαλλιά,

ήταν το έμβλημα της…

Τα μάτια αυτά τα λαμπερά,

την ζωή μου συγκλονίζουν,

τόσ’ όμορφα γυαλιστερά,

γαλάζια στην όψη που ζαλίζουν.

Το κορμί σου ήθελα να θωρώ,

μες σε κήπο με κερασιά ανθισμένα,…

Στα μάτια σου δεν ήθελα να βλέπω,

θεοσκότεινα πηγάδια συμφοράς,

στα μάτια σου ακόμη παραβλέπω,

τις ψεύτικες υποσχέσεις που πουλάς.



Δεν ήσουν άξια αγάπη να δεχτείς,

όμως σ’ αγάπησα με πάθος φλογερό,

ότι ένοιωθα για σένα δεν έλεγες να δεις

και μ’ άφησες στην άκρη να πονώ.



Τ’ αμαρτωλό σου το κορμί,

ήταν για μένα ο υγρός…