Απόσπασμα από το ένθετο στο CD APOCHROSES

Είναι πολύ όμορφα να βρίσκεσαι μετά από πολύ καιρό με αγαπημένα σου πρόσωπα. Έτσι όμορφα αισθάνθηκα εκείνη την ημέρα σ᾽ένα ταβερνάκι στην Αθήνα παρέα με τον

Αργύρη, την Ειρήνη, την Μαίρη, τον Σωτήρη και την Γεωργία.

Οι πολύ νόστιμοι μεζέδες, το βαρελίσιο κρασί και η καλή παρέα, μας έκανε να χάσουμε

την αίσθηση του Χρόνου!

Κάποια στιγμή που το βλέμμα μου ξέφυγε απ᾽τον μαγνήτη της παρέα μας,… Συνέχεια

Απόσπασμα, από το ένθετο στο CD APOCHROSES αλλά & κάτι ακόμα ………Εμπνευσμένο από ένα σχόλιο του Ορφανίδη Νίκου στο '' ΑΧ ΕΛΛΑΔΑ''

Καλοκαίρι του 1984

Ο σπουδαιότερος αλλά και ο ...''καλά κρυμένος μέσα μου''... λόγος, που με τράβηξε

στην Ελλάδα να υπηρετήσω την στρατιωτική μου Θητεία, ήταν ότι μου έλειψε η Ελλάδα.Τόσα χρόνια στο Γκρίζο, νοστάλγησα τα έντονα χρώματα.!

Θυμάμαι έντονα μία ερώτηση που έκαναν σε μένα, γραπτώς οι… Συνέχεια

Απόσπασμα από το ένθετο στο CD APOCHROSES

Μπορείτε να φανταστείτε κοντά στην Ζυρίχη, ένα Ελβετικό τοπίο, με φόντο μία λίμνη, λίγο μικρότερη από την λίμνη των Ιωαννίνων, πνιγμένη στο πράσινο και σε μια γλυκιά γαλήνη.

Μπορείτε να φανταστείτε, να ομορφαίνουν αυτή την γαλήνη, παίζοντας ένα Ηπειρώτικο παραδοσιακό τραγούδι διασκευασμένο απ᾽τον Θόδωρα Καπηλίδη , έναν Έλληνα μουσικό από την Μακεδονία, που ζει και εργάζετε στην… Συνέχεια

Απόσπασμα από το ένθετο στο CD APOCHROSES

Απόσπασμα Ακουαρέλας του Λάζαρου Στέρτσου



Δεκέμβριος 1996



Εκείνη την ημέρα ξύπνησα με κέφια, η καλή μέρα απ᾽το πρωΐ φαίνετε ! Κάνω …έτσι την

κουρτίνα και ένοιωσα σαν σε μοναχικό Χάνι ξεχασμένο και πνιγμένο στο θαμπό χιόνι!

Δύο λόγους όμως είχα, που η μέρα ήταν χαρούμενη για μένα!

Ένα κομμάτι Ελλάδας έρχεται να με επισκεφτεί! Ο παιδικός μου φίλος και συμμαθητής,

ο… Συνέχεια

Σήμερα έτυχα την Φύση

να ζωγραφίζει τ᾽όνειρα μου

κι ένοιωσα στην Θλίψη

ν᾽ανθίζει κάτι στην καρδιά μου



Ξαπλώσαν χρώματα στην ζήση

και του Θεού τα ζώντα, κυνηγιούντε.

Γύρω ορχήστρα έχουνε στήσει,

κραυγές χαράς και τραγουδούνε



Σήμερα έτυχα τους ήλιους

να σπέρνουν πόθους στον Ντουνιά

ενώ τραγούδαγα στους φίλους

σε ξέθαψα απ᾽τα παλιά



Κι αφού αναστήθηκες ξανά,

στην παρέα καλώς ήρθες,

μα ξέχνα το τι έγινε… Συνέχεια

Μες στης πόλης τα στενα τα καλντερίμια,

μες στην ζάλη του πιοτού που μ᾽οδηγά,

αρμενίζουν οι ρεκλάμες και τα φώτα

κι η κομένη μου ανάσα σε ζητά.



Δεν είναι λύση το πιοτό και το ξενύχτι,

για να φύγω από σένα μακρυά.

Είναι δύσκολο από σένα να ξεφύγω,

μαγνήτης, η δική σου η καρδιά.



Μες στης πόλης την βουή και φασαρία,

μετρώ τα λάθη σου, ένα, ένα σαν παιδί

κι ενώ εσυ τώρα νοιώθεις σαν Κυρία

εγώ αισθάνομαι μέσα μου… Συνέχεια

Απόσπασμα από το ένθετο στο CD APOCHROSES

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ηγουμενίτσα, ένα λιμάνι στην Ήπειρο, που καθημερινά αποχαιρετά, αλλά και δέχεται χιλιάδες ανθρώπους διαφορετικής εθνικότητας.

Η Μητέρα μου έξη μήνες ήταν κοντά μας και τους άλλους έξη ανέβαινε στην Γερμανία στον Πατέρα μου.Το διάστημα αυτό, εμένα με τον αδελφό μου και μας πρόσεχαν ο Παπούς και η Γιαγιά. Μερικά καλοκαίρια, στις διακοπές από το σχολείο επισκεπτόμασταν κι… Συνέχεια

Άμα η ζωή ήτανε ανθόσπαρτη,
θα περπατούσαμε ξυπόλητοι.
Άν η γή μας ήτανε Παράδεισος,
θα είμασταν όλοι μας αμόλυντοι.

Άμα ήσουνα εσύ αληθινή,
δεν θα μου᾽λες ποτέ σου ψέμα.
Αν υπήρχε αγάπη και στοργή,
θα το περνούσαμε το ρέμα,

Άμα οι καρδιές μας στάζαν μέλια,
δεν θα πεινούσε το μέλλον μας.
Αν όλοι οι ανθρωποι ήτανε αδέρφια,
θα᾽ταν η Γη το σπίτι μας.


© Copyright Λάζαρος Στερτσος

Φεγγάρια κίτρινα συντρόφεψαν, χιλιάδες μοναξιές,

αγγάλιασαν και ζέσταναν ψυχές στην παγωνιά.

Φεγγάρια κόκκινα γεννήσανε, μύριες αγγαλιές,

ευλόγησαν και φτιάξαμε τόσα πολλά παιδιά.



Φεγγάρια πράσινα, μαχαίρωσαν πάρα πολλές καρδιές,

αθόρυβα σκούπιζαν τα λόγια, μες στη θολή λαλιά.

Φεγγάρι μου άσπρο στόλισες, πολλές ακρογιαλιές.

Χάρμα των ματιών, που δεν χορταίνω πια.



Φεγγάρι μου, που τόσες προσευχές έχεις ακούσει,

κι έκρυψες στις ερήμους σου… Συνέχεια

Πόσα κρύβονται στα μάτια σου

κεντημένα με θυμωμένο ουρανό.

Τι πλάνεψε την άμοιρη καρδιά σου

και ξέχασες τα τόσα σ᾽αγαπώ.



Η ησυχία τρομάζει αυτη την ώρα,

όπως τρομάζει όλα τα πουλιά,

που ξέρουν ότι έρχεται η μπόρα

και κρύβονται μέσα στην φωλιά.



Ήθελα να ξέρω τι έχω κάνει

και τι στ᾽ αλήθεια σε πονά,

η σιωπή σου τώρα με πληγώνει

φέρσου λοιπόν ειλικρινά.



Όλα μου λεν, πρέπει να φύγω,

όμως κάτι ακόμα με κρατάει… Συνέχεια

Έρχονται στιγμές μεσ᾽στην ζωή μας,

που διέξοδο κανείς δύσκολα θα βρει.

Στιγμές που φτάνεις στο χείλος του γκρεμού,

στιγμές που δεν σου δίνουν χρόνο να σκεφτείς



Έρχονται στιγμές που αισθάνεσαι το χάος

που δεν υπάρχει κάποιος και κάτι να πιαστείς

και νοιώθεις σαν λουλούδι στο σκοτάδι,

σαν μικρό παιδί χωρίς αγάπη και στοργή.



Μα όλα αλλάζουν κάθε μέρα που ξυπνάς

κι οι στιγμές του χθες, γίνονται θαμπές.

Αφού ένα φιλί, μια ηλιαχτίδα πια… Συνέχεια

Κιτρίνισαν οι δρόμοι κι οι στιγμές,

ο έρωτας, ο αέρας κι οι φωνές,

πρόσωπα γύρω σου χλωμά και μαραμένα.

Μικρός φοβόμουν κίτρινες βροχές,

όλες αυτές τις ψεύτικες χαρές

και στην ψυχή μου τα γέλια τα καμένα.



Αλλά εσύ είσαι κόκκινη φωτιά,

σε σάπιο πίνακα μια πινελιά,

τό σάπιο η καρδιά σου πως τ᾽αντέχει

Οι δυό μας μια σκιά στην μοναξιά,

και δάκρυα κρύβεις στα κλεφτά,

μα ο εγωϊσμός από ψηλά σε συμβουλεύει



Μα πως ξεχνάς τόσες… Συνέχεια

Τι υπέροχη σιωπή και τι πανέμορφη σκηνή,

δεν θέλω να᾽νοίξεις τα μάτια, να με δεις.

Νοιώθω πως θά᾽ρθει όπου νά᾽ναι το πρωΐ,

αν ξυπνήσεις θα φύγεις ξανά και θα χαθείς.



Αχόρταγα τώρα σε κοιτάζω και σε φτάνω,

με τα μάτια μου π᾽αγγίζουν το κορμί σου,

ταξιδεύουνε αργά στις καμπύλες σου επάνω

κι ελέγχουνε το στόμα και την αναπνοή σου.



Όλες τις νύχτες κοντά σου τις αγάπησα

μα ετούτες τις στιγμές, ακόμα πιο πολύ.

Μαζί σου ποτέ μου δεν… Συνέχεια