Το ιστολόγιο του Panagiotis7 -- Οκτώβριος 2012 Αρχείο (5)

Οργη

Λάμψη στα μάτια, άλλη μια Τρίτη,

βάζοντας τέλος στη λησμονιά,

σε Λισαβόνα και σε Μαδρίτη,

σαν χάρος βγαίνεις για παγανιά.

Με οργή φουντώνεις και ξεχειλίζεις,

εγκυμονώντας καινούργια αρχή,

την εξουσία θα ξεφτιλίζεις,

θα ξαναχτίζεις την εποχή.

Φωτιά στο βλέμμα, φτερά στους ώμους,

σφιγμένο χέρι σε μια γροθιά,

σ' ένα ταξίδι πέρα από νόμους,

μες τον αγώνα μπαίνεις βαθειά.

Σε νέες μάχες, σε νέο τόνο,

ν' αλλάξεις θέλεις το…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 29 Οκτώβριος 2012 στις 12:19 — 3 σχόλια

Το κάθε μου στιχάκι ...

Το κάθε μου στιχάκι,

η κάθε μουσική

μυρίζει πεζοδρόμιο,

μυρίζει φυλακή.



Μιλάω με τις λέξεις

μιας γνώριμης γενιάς,

γενιάς για να διαλέξεις

αθώος ή φονιάς.



Σε κοσμικό πηγάδι

σε ολόκληρη τη γη,

ταξίδι όλο το βράδυ

ο νους μου με οδηγεί.



Σε γράμμα θα σου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 24 Οκτώβριος 2012 στις 11:26 — 7 σχόλια

Γιατί τόσο μίσος;

Γιατί τόσο μίσος;

σαν μιζέρια φωλιάζει,

σαν αυγό του φιδιού που σε τρέφει,

είναι γιατί ίσως

η κακία προστάζει

και ποτίζει εσώψυχα νέφη.

Γιατί τόσο ψέμα;

τη ζωή σου σκεπάζει,

μαγεμένο σου πλέκει χιτώνα,

παγωνιά μες το βλέμμα,

την ψυχή σου ταράζει,

δηλητήριο σε μαύρη σταγόνα.

Γιατί τόσος μίσος;

μυρωδιά της σαπίλας,

σου γεμίζει τα μαύρα ρουθούνια,

είναι γιατί ίσως,

σ' έναν κόσμο ξεφτίλας

σου μαθαίνουν να ζεις τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 18 Οκτώβριος 2012 στις 12:31 — 9 σχόλια

Τίποτα πια δεν σε φοβίζει ...

Τίποτα πια δεν σε φοβίζει,

όλα στο δρόμο σου τα βρήκες,

πολλές οι ήττες και οι νίκες,

όμως καμμιά τους δεν σ' ορίζει.



Τίποτα πια δεν σε γλυτώνει,

σε άδειο γήπεδο θα παίξεις,

και δεν σε παίρνει να διαλέξεις,

τι σε σκορπά και τι σε σώνει.



Τίποτα πια δεν σε φοβίζει,

είναι η ζωή σου ένα ποτάμι,

μικρός θεός σε μια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 7 Οκτώβριος 2012 στις 2:24 — 8 σχόλια

Δημιουργώ και καταρρέω

Όλος ο κόσμος σ' ένα δάκρυ

πάνω σε μάγουλο που απλώνει,

φωνή που φτάνει ως την άκρη,

ταξιδεμένο χελιδόνι.



Μέσα στα χέρια μας η πλάση,

με αράχνης κόκκινο υφάδι,

θεός που θέλει να κεράσει

όλη τη γη σ' ένα πετράδι.



Τρέφεται ο νους μ' ένα παιχνίδι,

''δημιουργώ και καταρρέω'',

σε διαμαντένιο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 1 Οκτώβριος 2012 στις 11:25 — 4 σχόλια

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services