Τα σύννεφα σκεπάζουν την αλήθεια,

πεθαίνεις κι ανασταίνεσαι ξανά,

γουστάρεις να ποντάρεις για βοήθεια

σε νύχτα ξυραφένια που πονά.



Τα κόκκινα ταξίδια ως την άκρη,

σε ρίχνουν σ' ένα ακόμα πυρετό,

θα ρίσκαρες τα πάντα για το δάκρυ

χρυσάφι απ' τα μάτια σου καυτό.



Στις διάφανες πορείες του μυαλού σου,

καθρέπτες από δέρμα αερικό,

να βλέπεις τις αιτίες του χαμού σου,

στιγμές από πανάκριβο υλικό.



Τα σύννεφα σου κρύβουν απ'…

Μ' ένα τραγούδι αγκαλιά

και μια φωνή που τρέμει,

στριφογυρνάς σαν άνεμος,

μνήμη που ζεματάει,



σε τοίχο χάνεται η μιλιά

σ' ανήλιαγο χαρέμι,

μα τ' όνειρο σου ξαναζεί,

βγάζει φτερά πετάει.



Μ' ένα τραγούδι αγκαλιά,

δάκρυ που δεν στεγνώνει,

μέσα στο μισοσκόταδο

κανείς δεν σε γνωρίζει,



σε μια καινούργια σιγαλιά

το όνειρο σου απλώνει,

μα το ποτάμι πάει μπρος

και πίσω δεν γυρίζει.



Μ' ένα τραγούδι…

Νοιώθω να με πνίγουν τα τοιχώματα

απρόσωπης ζωής και ακινησίας,

δεμένος με καλώδια και κυκλώματα

με ιμάντες σε γρανάζια απουσίας



ταβάνι από ξύλο κι από ψέματα

πλησιάζει συνεχώς και με σκεπάζει,

και πίσω από τις πόρτες άδεια βλέμματα

σ' ένα παιχνίδι ρόλων που τρομάζει



συνθήματα στο δρόμο που φωνάζουνε,

γκρεμίζουν τα αναχώματα του πόνου,

νοήματα που μένουν, δεν αλλάζουνε,

δολώματα της μνήμης και του χρόνου



νοιώθω να με…