Μιας Δημογεροντίας απόφαση

σε ρόλους Διακριτούς

σε μια Πάθο-Ανάσταση

χωρίς τους εαυτούς..



Μια Μοσχοβόλα Γη που λούζεται

από Ηλιοβόλα ξεγνοιασιά,

και μια μουσική που ακούγεται

από ουρανοδόξαρου Ατλαζένια σαϊτιά.



Αμαρτωλό χρυσάφι μοιρασμένο στη μια πλευρά

κι ένας θεός υψούμενος στην άλλη,

που χωρά μαζί με το επίλοιπο Αγιασμού

σαν σθένος στη Καρδιά.



Δυο κόσμοι που ανταμώθηκαν

σ’ ένα ξέφωτο μπροστά,

κι ο ένας ο… Συνέχεια

Ανέτειλε σαν σκέψη
Ηλιόθεου πνοή,
σε ξάστερου εσπέρα
στου χρόνου την ζωή.

Ανέτειλε σαν πρώτη
σε δεύτερου ζωή,
ανθρώπου ακέραιου
εγεννήθη στου σύμπαντος πνοή.

Ανέτειλε αργά
ξανά από την πηγή,
Ενέργεια αιθέρα
που για πάντα εδώ θα ζει.

Μέσα σε επίπεδα
πιο φωτεινά
ατενίζεις ουράνια
παίρνεις χαρά.

Τείνεις σε κίνηση
Ενέργειας τόσης
παράγοντας δύναμη
που θα ενώσει
σε πρόδρομη γνώση
Ανθρώπων την πτώση.

Δείγμα επώασης
Αγγέλων Όασης
σε πέρασμα διαρκές.

Μέσα σε επίπεδα
πιο φωτεινά
Αντάμα υπάρχουν
Κρυστάλλινα Όνειρα
και δενδρίτων χαρά.

Στην Αμφισβήτηση του σήμερα που έκανε Κατοχή

προστέθηκε ο Χώρος του Αύριο..

Μια Συγχορδία Αόριστης ξεγνοιασιάς

πλημμύρισε από μια θετική Σκέψη ……

Συνέχεια

Πνεύμα αθάνατο

εκεί καρτερεί,

μέσα από τα τάρταρα

να αναγεννηθεί.…

Συνέχεια

Στου δειλινού το όνειρο

που κλείνει αργά το βράδυ,

διάβασα στα μάτια σου

τη σκέψη σου που φτάνει,

ψηλά πολύ στον ουρανό…

Συνέχεια

Έκλεισε η Άνοιξη τον κύκλο της

στα Αστέρια που χορεύουν

της ευωδιάς τ’ Αγέρα που πλανά

του ονείρου την Ματιά χαϊδεύουν

Ουράνια – Πανέμορφη…

Συνέχεια

Είναι η Πανσέληνος βουβή

και η Θάλασσα μια στάχτη,

δάσος που κάηκε η Ζωή

στου δρόμου την Ιθάκη.

Ανοίγει τα φτερά της

τα Σύννεφα αγγίζοντας,

που έγνεψαν κοντά της.

Παρθένα γη που χάθηκε

στου ξαφνικού την Θέα,

Ανθρώπου που την όργωσε

χωρίς τ’ ορίου Ημέρα.

Μείναν οι Πόρτες της Ψυχής

Μισάνοιχτες το βράδυ,

αφού το χθες αφέθηκε

να κλαίει μες το σκοτάδι,

και ο φόβος που…

Συνέχεια

Άσε με λίγο να σε δω

βάλε με στο όνειρό σου,

ταξίδεψέ με ξαφνικά

στο μαγικό σκοπό σου.



Διώξε κρυφά το ανώνυμο

για σε που δείχνει χρώμα,

κάνε τους κύκλους της ζωής

να δείχνουν αγάπη αιώνια.



Φύγε νωρίς τη σιγαλιά

πριν βγει ο ήλιος ακόμα,

άσε μικρή δροσοσταλιά

να σ’ ακουμπά γλυκά στο σώμα.



Διάλεξε με τα μάτια σου

πορφύρα απ’ το κορμί σου,

ταξίδεψε στ’ αέρινο

που ζει πάντα μαζί σου.



Είναι ο… Συνέχεια