Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το ιστολόγιο του Κωνσταντίνος Μαλάμος -- Σεπτέμβριος 2011 Αρχείο (9)

Μ’ ΑΦΗΣΕΣ ΜΟΝΑΧΟ ΜΟΥ

Κι αν μ’ άφησες μονάχο μου

στη γη να περιμένω,

δεν τέλεψαν τα βάσανα

που ακόμα εγώ προσμένω.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 29 Σεπτέμβριος 2011 στις 21:00 — 9 σχόλια

ΔΟΞΑΣΕ Ο ΑΝΕΜΟΣ

Φύσηξε βαρδάρης

από το βορά,

σκόρπισε τα φύλλα

άνοιξε η καρδιά.

Χρόνια απλωμένα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 25 Σεπτέμβριος 2011 στις 14:01 — 9 σχόλια

H ZΩΗ

Δάκρυσαν τα πέλαγα

απλώθηκε η Γη,

άνθισαν τα όνειρα

χάρηκε η ζωή.

Μέθυσαν τα σύννεφα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 24 Σεπτέμβριος 2011 στις 14:39 — 10 σχόλια

Ψιθύρισε η θάλασσα
τους ήχους της καρδιάς της,
κι ο ουρανός αντάμα της
αγάπησε τ’ όνειρά της.

Τα κύματα που απλώθηκαν
σ’ απέραντη ακτή,
και διάλεξαν τα βότσαλα
που λούστηκαν την αυγή.

Γαλάζιο είναι της θάλασσας
το χρώμα που της δίνει,
τ’ όμορφο που απλώνεται
σ’ αέναη χρωμοδύνη.

Λούζει ο αφρός της θάλασσας
τ’ απέραντό της σώμα,
μοσχοβολάει άνοιξη
και κλείνει το χειμώνα.

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 21 Σεπτέμβριος 2011 στις 17:27 — 8 σχόλια

Ο ΧΡΟΝΟΣ

Λειώνει η φωτιά το σίδερο

και ο δρόμος το ατσάλι,

λειώνει η ζωή στο σήμερα

και η ψυχή στ’ αγιάζι.

Φλόγες πολλές που πέρασαν

του χώρου το εμπόδιο,

‘γίναν χαρές που κέρασαν

ανθρώπων το κατευόδιο.

Πήρε ο Θεός τον άνεμο

και του ‘δωσε οδηγία

να χαιρετά τα πέλαγα

να νοιώθει ευτυχία.

Έδωσε ο άνθρωπος ευχή

κ‘ έδιωξε την κατάρα,

να χαίρεται το σήμερα

να λάμπει από Ελλάδα.

Και ο χρόνος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 18 Σεπτέμβριος 2011 στις 12:15 — 8 σχόλια

ΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Δώσε στον Ουρανό τα Χάδια σου

το βλέμμα στην καρδιά του,

μ' ένα της Σκέψης σ' Αγαπώ

που αγγίζει τ' Όνειρα του.

Μιά Χαρμολύπη που βαστά

του Σύμπαντος τη θέλξει,

σ' ένα μετέωρο Σταθμό

σε μιά Ανάσα πριν να φέξει.

…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 16 Σεπτέμβριος 2011 στις 18:28 — 7 σχόλια

ΧΙΜΑΙΡΑ

Άνθισαν τα χαμόγελα

περπάτησε η σιωπή

άνοιξε η θάλασσα

πέρασε η αφορμή.

Γιόρτασαν τα όνειρα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 17:45 — 10 σχόλια

ΤΟ ΦΥΛΑΧΤΟ

Συννέφιασε κι αυτό το πρωϊνό

στα όμορφα χέρια σου θα βρω το φυλαχτό

της Άνοιξης τ’ απέραντο Εγώ

στου ήλιου μας ένα παράθυρο ανοιχτό.

Πήρε ο χρόνος τη δική σου τη ματιά

έσμιξε η λάμψη με τ’ αέρα τα πανιά

έδωσε δρόμο πρωϊνό Καλοκαιριού

χάρισε όμορφο αυγής παραμυθιού.

Δρόμος που φώτισε η δική σου η σκιά

μ’ ένα χαμόγελο Φθινόπωρου μπροστά

αιτία – τάξη κι αφορμή

ενός χαμένου Φεγγαριού διαταγή.

Δόξασε ο χώρος της ζωής… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 5 Σεπτέμβριος 2011 στις 9:59 — 7 σχόλια

ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΤΑΧΤΕΣ

Χρόνια στις στάχτες
αφημένο για πάντα
να σμίγει μαζί,
τ’ άψυχο σώμα
σε μια θεία πνοή.
Χρόνια στις στάχτες
αφημένο κρυφά,
ξυπνάει απ’ το λήθαργο
στο θρόισμα καμένου,
ξανά από ένα χέρι
που δεν λυγά.
Χρόνια στις στάχτες
μια σπίθα αρκεί,
που δεν σβήνει
στο φύσημα τ’ ανέμου
που θέλει
για να ανάψει εκεί.

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 3 Σεπτέμβριος 2011 στις 10:07 — 5 σχόλια