Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ (65)

Παθολογική αγάπη

Σε βλέπω να χαρίζεις τα φιλιά

σαν κι αυτά που έδινες σε μένα

σιγά-σιγά μου σφίγγεις την θηλιά

που στον λαιμό μου έδεσα για σένα

Με πνίγει να σε βλέπω να μιλάς

σε άλλον άντρα θάρρος όταν δίνεις

ζηλεύω όποιον γύρω σου κοιτάς

φοβάμαι πως γι’ αυτόν μ’ αφήνεις

Αυτές οι σκέψεις μου με έκαναν τρελό

και σαν σκιά σε παρακολουθώ

Σε βλέπω να γυρεύεις συντροφιά

στο σπίτι σου μόνη δεν γυρίζεις

γιατί να έχεις τόση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 1 Νοέμβριος 2008 στις 0:16 — 3 σχόλια

Το γλυκό πιοτό της λήθης

Στης λήθης το γλυκό πιοτό

που πίνω κάθε βράδυ να ξεχάσω

έψαχνα παρηγοριά να βρω

όλη την πίκρα από σένα να αδειάσω

(γέφυρα)

δεν βρήκα αλλού παρηγοριά

απ’ την δική σου αγκαλιά

(ρεφρέν)

Είμαι μόνος κάθε βράδυ

μες στης νύχτας το σκοτάδι

με μια ανάμνησή σου μόνο

να μου δίνει οξυγόνο

μα δεν με νοιάζει όσο κι αν πονάω

στο παρελθόν πίσω δεν γυρνάω

Στης λήθης το γλυκό πιοτό

που πίνουνε μονάχα χωρισμένοι

την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 31 Οκτώβριος 2008 στις 16:41 — 5 σχόλια

Άνοιξα φτερά

Ζεϊμπέκικο βαρύ...

Άνοιξα φτερά να φτάσω στο Θεό

για να του πω πως σ’ αγαπάω ακόμα

μου είπε πως οι αετοί πετούν ψηλά

και τα σκουλήκια έρπονται στο χώμα

Αν σου άξιζε αγάπη θα στην έδινε

και θα είχες στην ζωή σου την χαρά

ένα άντρα σαν εμένα όταν γνώριζες

θα σου έδινε και σένα’ νε φτερά

Άνοιξα φτερά να φτάσω στο Θεό

και του πα όλα όσα έκανα για σένα

μου θύμωσε γιατί σου έδωσα πολλά

και δάκρυ δεν σου άξιζε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 31 Οκτώβριος 2008 στις 11:48 — 3 σχόλια

Στης νύχτας το νεφέλωμα

Λαμπρό αστέρι της βραδιάς

στης νύχτας το νεφέλωμα

που να ‘σαι απόψε, που γυρνάς

σε ψάχνω ως το ξημέρωμα

Απόψε που είμαι μόνος μου

τα αστέρια όλα κοιτάζω

την λάμψη σου ψάχνω να βρω

που είσαι, σου φωνάζω

πριν έρθει το ξημέρωμα

πριν όλα τα άστρα σβήσουν

πριν οι ελπίδες μου χαθούν

και μόνο μου μ’ αφήσουν

Λαμπρό αστέρι της βραδιάς

παρέα σ’ έχω κι απόψε

γίνε ο χτύπος της καρδιάς

την μοναξιά μου έλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 30 Οκτώβριος 2008 στις 18:16 — 3 σχόλια

Περίεργα επικοινωνούμε

Στα μάτια όταν σε κοιτάζω

Στο μυαλό σου βαθειά εστιάζω

Βλέπω κάθε σου επιθυμία

Κι όμως δεν έχει σημασία

Περίεργα επικοινωνούμε

Γη και θάλασσα κινούμε

Και εσύ με κοιτάς

Σιωπηλή μου μιλάς

Δεν χρειάζονται λέξεις

Την στιγμή αν διαλέξεις

Μόνο εσύ ξέρεις πως

Δυναμώνει το φώς

Που μας καίει την καρδιά

Και μας πάει μακριά

Στα μάτια όταν σε κοιτάζω

Τότε κάθε σκέψη σου διαβάζω

Είναι απίστευτη η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 29 Οκτώβριος 2008 στις 22:25 — 4 σχόλια

Σε ότι αγαπάω είσαι μέσα

Σαν την καύτρα απ’ το τσιγάρο μου με καις

κι ο καπνός του τ’ όνομά σου σχηματίζει

την φωνή σου ακούω σ’ αγαπώ να λες

κι αυτό το χάδι χρόνια τώρα με υπνωτίζει

Σε ότι αγαπάω και ότι θέλω είσαι μέσα

μικρό μου αστέρι, στης αυγής τα χρώματα

μυρίζει η σκέψη σου σαν πρωινή βροχή

κι όλου το κόσμου τα ομορφότερα αρώματα

Σαν το κρασί που πίνω και με μεθάει

μέσα σ’ αυτήν την πιο γλυκιά μου παραζάλη

αυτή η αγάπη πιο μακριά με πάει

γλυκέ μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 29 Οκτώβριος 2008 στις 15:44 — 4 σχόλια

Άν ξέχασες πως πρέπει να γυρίσεις

Με κοιτάς και προσποιείσαι

μια άγνωστη πως είσαι

όσο κι αν θέλουν τα μάτια να κρυφτούν

οι καρδιές μας κοντεύουν να εκραγούν

τα χείλη σου που τα θυμάμαι ακόμα

τα δάκρυα σου που ‘βρεχαν το χώμα

όλα τα θυμάμαι, όλα τα θυμάσαι

για πάντα ο έρωτάς μου θα ΄σαι

Αν ξέχασες πως πρέπει να γυρίσεις

σε μια αγκαλιά που σ’ αγαπάει ακόμα

κλείσε τα μάτια και έλα να μυρίσεις

την ανάσα σου στο δικό μου στόμα

Με κοιτάς και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 28 Οκτώβριος 2008 στις 20:49 — 3 σχόλια

Ξαφνικά

Μερικές φορές βρίσκονται άνθρωποι στην ζωή μας από το πουθενά και μας ομορφαίνουν την ημέρα...

Το τραγούδι αυτό το αφιερώνω στον φίλο Πρίγκιπα που χωρίς να το ξέρει μου έκανε το καλύτερο δώρο για τα γεννέθλιά μου που ήταν προθχές. Φίλε Πρίγκιπα, μου έδωσες μεγάλη χαρά... Πιστεύω να σας αρέσει, το έγραψα μέσα σε 10' και είναι πραγματικότητα...

Με τόσα όνειρα που ζήσαμε στο χθές

είναι κακόγουστο αστείο να μου λες

ότι χωρίζουμε

Τόσες θυσίες για να είμαστε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 28 Οκτώβριος 2008 στις 15:30 — 3 σχόλια

Δυο ζωές δεν μου φτάνουν για να σ' αγαπώ

Το έγγραψε ο Θεός μες στην παλάμη μου

και μια τσιγγάνα που μου διάβασε το χέρι

πως όταν μεγαλώσω ήτανε γραπτό

να με σκοτώσει του έρωτά σου το μαχαίρι

Δυο ζωές δεν μου φτάνουν για να σου το πω

δυο ζωές δεν μου φτάνουν για να σ’ αγαπώ

σου χαρίζω την μια, ήταν της μοίρας σημεία

εσένα να αγαπήσω όταν ξαναγεννηθώ

Το έγγραψε ο Θεός μες στην παλάμη μου

μου το’ παν και οι άγγελοι που με έφεραν στη γη

πως όταν μεγαλώσω ήτανε γραπτό

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 27 Οκτώβριος 2008 στις 10:26 — 2 σχόλια

Όταν πεθαίνει ένας αετός

Μελαγχόλησε και πάλι ο ουρανός

γιατί στην γη νεκρός είναι ο αετός

και δεν αφήνει τον ήλιο να φανεί

έχει φορέσει το μαύρο του πανί

Όταν πεθαίνει ένας αετός

ο κόσμος όλος μένει σκοτεινός

γιατί λεβέντης ήταν στην ζωή

και πάντοτε από ψηλά αγνάντευε την γη

Όταν πεθαίνει ένας αετός

ο κόσμος όλος μένει σκοτεινός

αγέρωχος ήταν στο πέταγμά του

πριν τον πετύχει η σφαίρα του θανάτου

Μελαγχόλησε και πάλι ο ουρανός

γιατί στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 26 Οκτώβριος 2008 στις 22:00 — 2 σχόλια

Έχω σου λέω τρελαθεί

Ένα ζεϊμπέκικο που μόλις έγραψα.

Στα σκαλοπάτια σου κι απόψε ξενυχτάω

μια αγκαλιά σου να μου δώσεις σου ζητάω

αυτή η αγάπη σου τρελό με έχει κάνει

κι ένα φιλί σου μόνο, δεν μου φτάνει

Έχω σου λέω τρελαθεί

σε έναν έρωτα καυτό, παραδοθεί

όλο την σκέφτομαι και όλο την γυρεύω

κι ένα φιλί της κάθε βράδυ ζητιανεύω

Στα σκαλοπάτια σου κι απόψε ξενυχτάω

κι αν δεν σε δω καρδιά μου, πίσω δεν γυρνάω

με βρίσκει ο ήλιος στην πόρτα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 24 Οκτώβριος 2008 στις 16:30 — 4 σχόλια

Στις πέντε θάλασσες με ταξιδεύεις

Νομίζω ότι είναι από τα καλύτερά μου...

Στις πέντε θάλασσες με ταξιδεύεις

με ένα καράβι, παλιό πειρατικό

να γίνεις η Σειρήνα μου γυρεύεις

σ’ ανεξερεύνητο νησί, μαγευτικό

Γέμισε ο αέρας τα πανιά μας

και ο έρωτας, μας πήρε το μυαλό

χάραξες την ρότα την δικιά μας

κι εγώ γυρεύω στον χάρτη τον γιαλό

Στις πέντε θάλασσες με ταξιδεύεις

οι Συμπληγάδες δεν θα υπάρχουν πια

Θεά μου, τώρα εσύ με προστατεύεις

φόβο δεν έχω να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 24 Οκτώβριος 2008 στις 13:08 — 4 σχόλια

Ρομαντικό (πρίγκιπας και πειρατής)

Για την αγάπη μας θα γράψουνε οι μύθοι

μοιάζει η ζωή μας με μικρό παραμύθι

δράκους και τέρατα μην τα φοβάσαι

όταν στο πλάι μου για πάντα θα ΄σαι

Θα είμαι για σένα ποιητής

γαλάζιος πρίγκιπας και πειρατής

θα γράφω ύμνους για την ομορφιά σου

τα κλειδιά του παλατιού μου θα’ ναι δικά σου

και με το πλοίο μου θα κλέψω την καρδιά σου

Για την αγάπη μας θα γράψουνε οι μύθοι

μοιάζει η ζωή μας με μικρό παραμύθι

καβάλα στ’ άλογο πάμε στ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 23 Οκτώβριος 2008 στις 17:04 — 7 σχόλια

Βιβλική καταστροφή

Σαν την φωτιά μου έκαψες κάθε κύτταρό μου

απ’ τον πληγωμένο οργανισμό μου

σαν το νερό, πάλι μου πλημμύρισες τα μάτια

και την καρδιά μου έκανες κομμάτια

Δεν ήσουν έρωτας εσύ

μα βιβλική καταστροφή

Στο πέρασμά σου σάρωσες κι εμένα

και πάνω μου τα πάντα είναι καμένα

μα από τις στάχτες μου θα ξαναγεννηθώ

πως δεν υπήρξαμε μαζί να προσποιηθώ

Σαν το σφυρί έσπασες στα δύο την αγάπη

τα λόγια σου που πίστεψα, απάτη

σαν το καρφί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 22 Οκτώβριος 2008 στις 15:00 — 5 σχόλια

Ενα δωμάτιο κενό, η φυλακή μου

Ένα δωμάτιο κενό, η φυλακή μου

κι αναμνήσεις γύρω, μοιάζουν σίδερα

που μου κρατάνε δέσμια την ψυχή μου

μα να τα σπάσω όλα θέλω σήμερα

Είδα ξανά του ήλιου το φως

εγώ που νόμιζα πως ήμουν τυφλός

άκουσα του γέλιου μου τον ήχο

φωτογραφία σου δεν άφησα στον τοίχο

κουνάω τα χέρια μου που ήταν σκουριασμένα

κατάφερα να ζω χωρίς εσένα

Ένα δωμάτιο κενό, η φυλακή μου

το φάντασμά σου γύρω είναι στον χώρο

έγινες τώρα και μια σκιά δική… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 21 Οκτώβριος 2008 στις 15:33 — 4 σχόλια

Προβληματισμός

Γιατί να νιώθω την μελαγχολία

αφού σου λέω σε ξεπέρασα

του έρωτα το βέλος, πάει καιρός

που από την καρδιά μου το αφαίρεσα

Γιατί να είμαι πάντα λυπημένος

αφού τριγύρω μου όλοι γελάνε

χαρούμενους τους φίλους μου τους κάνω

και πιο πολύ απ’ όλους μ’ αγαπάνε

Μα δεν μου φτάνει μόνο αυτό

γιατί εσένα όταν σκεφτώ

δακρύζω

προσπάθειες έκανα πολλές

δεν ήταν όμως αρκετές

μα συνεχίζω

Γιατί να σε θυμάμαι συνεχώς

αφού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 20 Οκτώβριος 2008 στις 16:43 — 5 σχόλια

Μελαχρινή Θεσσαλονικιά

Μια όαση μες στης ζωής την ερημιά

που στέκεσαι να πιεις να ξεδιψάσεις

είναι μια μελαχρινή Θεσσαλονικιά

και με ταξιδεύει σε άλλες διαστάσεις

Η ομορφιά σου θυμίζει Θεά

είσαι ένας άγγελος χωρίς τα φτερά

ουρανός με αστέρια πολλά

μια θάλασσα με ήσυχα νερά

και ένας κόσμος γεμάτος χαρά

Όλα είσαι εσύ μες στην ζωή μου

το οξυγόνο και η αναπνοή μου

όλα είσαι εσύ μες στην ζωή μου

το γέλιο, το χάδι, το φιλί μου

Μια όαση μες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 19 Οκτώβριος 2008 στις 3:31 — 4 σχόλια

Έρωτας, Θεός φτερωτός

Γλυκό μεθύσι της καρδιάς

και ήλιος μιας όμορφης μέρας

είναι ο έρωτας για μας

γλυκός, σαν δροσερός αέρας

Έρωτας, Θεός φτερωτός

Πηγή μαγικού φωτός

Που μες στα μάτια σου το βλέπω

Κι όλους τους άλλους παραβλέπω

Έλα και πιάσε με αγκαλιά

το σ’ αγαπώ να μου το τραγουδήσεις

και της καρδιάς την σιγαλιά

να την γεμίσεις με φιλιά

να την ευχαριστήσεις

Γλυκό μεθύσι της καρδιάς

τον κόσμο όλο κυριεύεις

σαν φάρμακο της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 18 Οκτώβριος 2008 στις 10:02 — 3 σχόλια

Δεν μπορούμε πια μαζί να ζήσουμε

Επειδή αυτός ο χώρος μου αρέσει πάρα πολύ, σας παραθέτω ένα ντουέτο που έχω γράψει και νομίζω ότι είναι από τα καλύτερά μου. Με Α τραγουδάει ο άνδρας, Γ η γυναίκα και Μ μαζί.

Τίτλος: Δέν μπορούμε πια μαζί να ζήσουμε

(Α)Πέταξες με πορεία στο άγνωστο

με μια πυξίδα τρελή και διαλυμένη

άφησες πίσω σου ερωτευμένο-άρρωστο

που να ‘ρθει η μέρα γυρισμού σου περιμένει

(Γ)Άφησα πίσω αναμνήσεις μου παλιές

που ο χρόνος με σκόνη είχε λούσει

τα λόγια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 17 Οκτώβριος 2008 στις 11:38 — 2 σχόλια

Απάνεμο λιμάνι

Γαλάζια θάλασσα τα δικά σου μάτια

με ήσυχο λιμάνι την ζεστή σου αγκαλιά

πόσα άραγε καράβια έκανες κομμάτια

που βούλιαξαν απ’ τα δικά σου τα φιλιά;

Πέρασα και εγώ αρμενίζοντας από κοντά σου

σου ζήτησα να αράξω σε μια μικρή γωνιά

όμως γελάστηκα από τα ήρεμα νερά σου

και στα κατάρτια μου χαθήκαν τα πανιά

Πώς να φύγω να συνεχίσω το ταξίδι μου

αφού μου πήρες τον αέρα πού είχα για οδηγό;

Τα κάτεργα που με έστειλες έγιναν το μετερίζι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 16 Οκτώβριος 2008 στις 20:53 — 6 σχόλια