Δεκέμβριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (195)

Η ΑΓΑΠΗ ΠΕΤΑΕΙ

Μη πεις σε ποιο ταξίδι μακρινό ,

θα ήθελες να πάμε αυτό το βράδυ ,

στο όνειρο το καλοκαιρινό

αφήσου στο φιλί μου και στο χάδι .



Ρεφ.



Η αγάπη πετάει

στα σύννεφα τρέχει ,

στους δρόμους αντέχει

και δεν σταματά ,

η αγάπη σε πάει ,

σε άλλους πλανήτες ,

μαζί με κομήτες ,

στο σύμπαν γυρνά ,

λουλούδια σκορπάει

και χρώματα χίλια ,

με μέλι στα χείλια ,

σου δίνει φιλιά ,

σαν ήλιος γελάει ,

φεγγάρι…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 17 Δεκέμβριος 2009 στις 7:18 — 7 σχόλια

Στο δασος

Την πηρε απο το σχολειό πανω στη μηχανη του

του ειχε υποσχεθει πως σημερα θα γινονταν δικη του

.

‘’Επιτελους θα συμβει ετουτο και σ’ εμενα.’’

Ντρεποτανε που ητανε στα δεκαεφτα παρθενα.



Την πηρε σε μερος ησυχο σταματησε, εσβησε τη μιζα

και μεσα στο δασος την οδηγησε ενος πευκου τη ριζα.



‘’Χαλαρωσε και απολαυσε εχω πολυ εμπειρια’’

Μ’ αυτη σαν ψαρι ετρεμε σαν να ‘ταν σε ομηρια.



Σαν το ειδε τρομαξε. ‘’Τοσο μεγαλο θα με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 23:35 — 9 σχόλια

Ροή ...

Ροή …



Γέννηση θάνατος ... αιώνια ροή

αυτή ειναι η φύση των πραγμάτων ,

μέσα στην ύλη η ψυχή αιμορραγεί

δέσμια χοϊκών , τρωτών σωμάτων .



Σαν μπαλαρίνα αιωρείται στο κενό

πρωτού ελεύθερη στο φως πετάξει ,

μέσα σε πύρινες πηγές βαφτίζεται

εκεί που προγνωρίσθηκε να φτάσει .



Κυνηγημένοι ωχριούν οι στοχασμοί

στο χάος η συνείδηση πλανιέται ,

φάροι σβησμένοι και ορίζοντες θολοί

το χθες ο εαυτός μου απαρνιέται .



Οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 23:34 — 11 σχόλια

Καθ'ένας με τον πόνο του

Καθ'ένας με τον πόνο του

κοιτάζει στον καθρέφτη

τον αδηφάγο χρόνο του

τον πιο μεγάλο κλέφτη



Καθ'ένας με τα λάθη του

σηκώνει το σταυρό του

κι ανάλογα τα πάθη του

μετράει το σφυγμό του



Ζωή μικρή και άχαρη

γεμάτη από πίκρες

τα όνειρά μας ζάχαρη

τις ψυχοφθόρες νύχτες

Ζωή μικρή και άπονη

όλο πληγές σκαλίζεις

με την ελπίδα άγονη

δάκρυα μας ποτίζεις



Καθ'ένας με τα μάτια του

βλέπει τον εαυτό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 22:00 — 12 σχόλια

Κρατα καρδια μου μια σκια

Κρατα καρδια μου μια σκια

να κατσεις σαν γερασεις,

κατω απ΄το δεντρο της ζωης

βιβλιο να διαβασεις.



Βιβλιο με αινιγματα

για των ψυχων τα τοσα,

και να σε ταξιδευουνε

στον Ολυμπο, στην Οσσα



Κρατα καρδια μου μια σκια

στης λησμονιας τον ηλιο,

απο εκει να αγροικας

της θυμησιας ,τον Νειλο.



Καραβια, σαν που πλεουνε

στη ραχη του οι νεοι,

οι ποιητες, οι σκεπτικοι,

του κοσμου οι γεναιοι.



Κι οταν θα…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 18:30 — 10 σχόλια

Σ Κ Ο ΠΙ ΜΟ Τ Η ΤΕ Σ

Σκόπιμο μάλλον δεν θα ήταν

να φας ολόκληρη την πίττα

ούτε βεβαίως να υποφέρεις

απ΄αυτό πού΄χεις μα δεν το ξέρεις.



Προς τούτο λιγάκι προσγειώσου

κοίτα καλά τον εαυτό σου

με τη ματιά που κατρακυλά

λες κι είχε πάνω της περιττά κιλά.



Αλλά σταμάτα στο τέλος της αβύσσου

καθώς γίνεται στεντόρεια η φωνή σου

σα νά 'πεσε στου ήλιου το τηγάνι

ενώ η πράξη σου μοιάζει με τρυπάνι

που ανοίγει δρόμο στον αγέρα.



Ωστόσο η…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την διονυσιος στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 17:48 — 9 σχόλια

Η μελέτη του Δόκτωρ Παραφρονίδη...

Αφού σκεφτόταν πολλά έτη

ο υιός του Δόκτορα Παραφρονίδη

εκπόνησε μία μελέτη

που μοιάζει λίγο σαν παιχνίδι...



Τους τύπους χαρακτήρων βρήκε

που ζούνε στις ριμοσελίδες...

Ως ψυχολόγος μέγας βγήκε

κι έγραψε επιφυλλίδες...!!



Αν ερευνήσετε μέσα σ' αυτές

θα βρείτε αντίγραφα πιστά,

ομοιότητες πάρα πολλές

οικία πρόσωπα, γνωστά...



Δείτε λοιπόν μες τη μελέτη

τους γύρω σας, αλλά και πάλι

σκεφτήτε πως, μες το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 17:30 — 22 σχόλια

ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΔΑΝΕΙΚΕΣ

Κλείνω τα μάτια να διώξω τη μορφή σου

Μα τώρα αυτή τον εαυτό μου κυβερνά

σημάδι κόκκινο φαντάζει το κορμί σου

σε μαύρο φόντο σαν εικόνα σινεμά



πες μου τα όνειρα που έκανα μαζί σου

πως καταντήσανε δυο άχρωμες σκιές

ποιες αποφάσεις παρασύρουν τη ζωή σου

σε αλητείες με κουβέντες δανεικές



μην ξανάπεις χωρίς καρδία ψεύτικα λόγια

μην με γεμίζεις σκάρτες τύψεις κι’ ενοχές

το ξέρεις πως χωρίς μυαλό στα ‘δωσα όλα

μην μου ζητάς λοιπόν να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 16:00 — 5 σχόλια

Απονες νύχτες

Δίχως συμπόνοια το τηλέφωνο σωπαίνει

στιγμές σαν χρόνια στα σεντόνια αργοκυλούν

άπονες νύχτες που η ψυχή αργοπεθαίνει

σκέψεις αγύρτες τις αλήθειες τυραννούν…



Αδειο μπουκάλι από παρήγορο ουίσκι

καπνος και ζάλη θα με βγάλει στ’ανοιχτά

βάρκα μου τρύπια η λογική δεν θα με βρίσκει

καρδιές ερείπια σ’όσα ήπια μυστικά…



Κι όταν η νύχτα ξημερώσει κι άλλη νύχτα

με ποιο κερί να κυνηγήσω λίγο φώς?

Κι όταν στο χάραμα χαράξει το σκοτάδι

σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 12:12 — 10 σχόλια

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Απλώστε να ενώσουμε τα χέρια ,
σε μιας αγάπης αλυσίδα ζωντανή ,
ας μπούνε στο θηκάρι τα μαχαίρια ,
ήλιος ειρήνης ν’ ανατείλει , να φανεί .

Χριστούγεννα να πούνε οι καρδιές μας ,
μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη μας γλυκό ,
ζεστά ν’ ανταμωθούνε οι ματιές μας ,
ζεστό , για όλους , ο πλανήτης σπιτικό .
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΘΗΛΗΣ - ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 8:36 — 10 σχόλια

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΕΣ

Άστρο Χριστουγεννιάτικο , φέτος σαν ανατείλεις ,

πολλά φιλιά , ζεστές ευχές στη ξενιτιά να στείλεις ,

μήνυμα στείλε της καρδιάς , δώσε και φως ελπίδας ,

για τους ξενιτεμένους μας , κομμάτια της πατρίδας .



Ζεστή να γίνεις αγκαλιά , γλύκανε τη καρδιά τους ,

το δάκρυ το νοσταλγικό , στέγνωσε στη ματιά τους ,

πες τους πως , μεσ’ τη σκέψη μας , παντοτινά θα ζούνε ,

αφού στα φυλλοκάρδια τους κι αυτοί μας αγαπούνε .



Στείλε τους δώρα της χαράς ,…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 16 Δεκέμβριος 2009 στις 8:35 — 7 σχόλια

΄΄ ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΄΄

Κάθε πρωί που ξυπναει η ψυχή μου

Στο τοιχο την κρεμαω με καρφί

Την αφήνω να στεγνώσει απ την φωτιά σου

Και φοραω , πανω τ΄άδειο μου κορμί

Κι όταν αρχιζει να ψοφαει και μυρίζει

Κατι γαμιάδες άγγελοι έρχονται , ρωτούν

΄΄αν την πουλάς με το κιλο , ποσο ζυγίζει ?΄΄

Και με παράδεισους πληρώνουν που βρωμούν



Μα εγω εκει.. σε κραταω κρεμασμενη

Να σε κερναω με Θεους από γλυκανισο

Και μια ταμπελα που επανω της σου λεει

΄΄ ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 23:52 — 5 σχόλια

΄΄Γεια σου ήσυχε μαλάκα΄΄

Η σιωπή με σιωπή βλαστημιέται
Σαν ανάσες που βρισιές κάνουν τράκα
Που απλά σε κοιτανε και λένε
΄΄τι σου έμεινε… να λατρέψεις μαλάκα΄΄

Η σιωπή με σιωπή βλαστημιέται
Και ΄συ μοιάζεις με ποντίκι στη φάκα
Η φωνή σου σε χτυπαει στη πλάτη
Και σου λέει …΄΄Γεια σου ήσυχε μαλάκα΄΄

Η σιωπή με σιωπή βλαστημιέται
Σαν Αχέροντας με τρύπια τη βαρκα
Σαν τον ψίθυρο στο αυτί που σου λέει
΄΄ στη θηλιά σου…άντε μπες βρε μαλακα΄΄

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 23:51 — 4 σχόλια

Ο πρώτος πόνος μου ,ο δεύτερος κι τρίτος

Τινάζω απ τα χείλη μου στις λέξεις

Και τις μαζεύω όλες πάνω στο χαρτί

Μα είναι λες φίλε και ΄χω ανασάνει

Και ανασάνει όλους τους καημούς μαζί



Ο χρόνος βιαστικά όλο με καπνίζει

Και σαν τσιγάρο με πετάει μακριά

Η άσπρη πέτσα μου έχει αρχίσει και μαυρίζει

Λες κι ΄μια Διάολος που άρπαξα φωτιά



Ο πρώτος πόνος μου ,ο δεύτερος κι τρίτος

Μοιάζουν πουστράκια που γαμιούνται μια ζωή

Επάνω στο κορμί μου κάνουν πιάτσα

Και σταχτή κάνουν κάθε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 23:50 — 3 σχόλια

Σε ποντάρω στο θεο

Είναι η στάχτη μου ζεστή
Κι ας κάηκα πριν χρόνια
Πουλημένη μου ψυχη
Σημερα σου βγάζω δόντια
Σε ποντάρω στο θεο
Για να μπω στο μαγαζί Του
Όμως με αφησες εδώ
και μπήκες στο βρακι του

γαμημένη μου ψυχή
γι Άγιο το Θεο νομίζεις
θα ΄θρεις πίσω ένα πρωί
και φτηνά παλι θα βρίζεις

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 23:49 — 2 σχόλια

μια ανάσα εχω στο σβέρκο μου

μια ανάσα εχω στο σβέρκο μου
που ολο με φυσαει
ποτε της δεν μ αφήνει
και ξύπνιο με κραταει
κολλάει στα παπούτσια μου
και διώχνει τη σκιά μου

καυλώνει σα το διάολο
πηδώντας τη μαγκιά μου

μια ανάσα εχω στο σβέρκο μου
που ολο μυρίζει σταχτη
40 χρονια πάνω μου
40 με ΄χει άχτι
κολλάει στα παπούτσια μου
σα σκύλος μου γρυλίζει
γυρίζει πέφτει πάνω μου
και βρώμικα με………

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 23:49 — 2 σχόλια

τσίλιες

μύρισαν σταχτή παλι απόψε οι λέξεις
και ΄σεις κρατάτε τσίλιες μες τις αλάνες σας
μα εγω δεν θελω να τρέξω , να παίξω
να λερωθώ θελω απ΄ τις ανάσες σας
την ακριβή, τη γιορτή σου γυρεύω
μα εσυ κρατάς τσίλιες μες την αλανα σου
ασε με θε μου και εγω στον παράδεισο
για οσα χρονια θέλεις θα ΄μαι η πουτάνα σου


σαν το σκυλι περιμενω ένα σημα σου
μα εσυ κρατάς τσίλιες μες την αλάνα σου
για να μην μπω, να μην πιω τον αέρα σου
τον αέρα σου

Προστέθηκε από τον/την ψιτ-ψιτ στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 23:48 — 2 σχόλια

Κάθε στιγμή

Κάθε στιγμή

και μια επιθυμία

χωρίς γιατί

κρυφή αδυναμία

Κάθε στιγμή

του χρόνου που περνάει

απ'την αρχή

το όνειρο σκορπάει



Και 'μεις μαζί αγάπη μου στ' αστέρια

ερωτικά απλώνουμε τα χέρια

αναζητώντας καινούργια μονοπάτια

κι ας γεμίζουνε με δάκρυα τα μάτια



Κάθε στιγμή

και άλλο ένα θέλω

μες την σιωπή

μονάχος ανατέλλω

Κάθε στιγμή

και άλλο ένα πρέπει

χωρίς ντροπή

αλλού ο κόσμος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 17:00 — 14 σχόλια

μην με κοιτας μ' αυτο το βλεμα

Μην με κοιτας μ’ αυτο το βλεμα
αρχαιων προδομενων τοπων.
Στις φλεβες μου που τρεχει αιμα
ειναι σαν ολων των ανθρωπων.

Μην μου μιλας για εθνικισμο
και την πατριδα την αρχαια.
Μιλα μου για ανθρωπισμο
και την μεγαλη την ιδεα.

Δεν εχω τιποτα μαζι σου
δεν εχω τιποτα με ‘σενα,
μα δεν με ενωνει κατι μαζι σου
πιο πολυ απ’ τον καθενα.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 16:59 — 10 σχόλια

Αναμνήσεις

Αναμνήσεις
Στίχοι :Μητροπούλου Μιμή


Αναμνήσεις πολλές στο μυαλό μου έχουν ριζώσει
δεν μπορούν να σκορπιστούν μ’ έχουν καταρρακώσει
είμαι πια εγκλωβισμένη στα πολύ βαθιά
κι’ εσύ είσαι μια αρρώστια που δεν έχει γιατρειά

Αλλιώς τη νιώθουμε οι δύο μας την αγάπη
σ 'ένα διαφορετικό βαδίζει ο καθένας μονοπάτι
πες μου που να βρω δύναμη να σε σβήσω οριστικά
αφού πια... δεν αντέχω... να ζω στα σκοτεινά!!!


19-8-09

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 15 Δεκέμβριος 2009 στις 16:55 — 11 σχόλια

Μηνιαίες αρχειοθήκες

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

1999

1970

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services