Αταίριαστοι κόσμοι





Ναι! Ξεκουράστηκα όταν ένοιωσα

Την ανάσα σου..

Το σώμα μου έγινε ανάλαφρο όταν

Ο άνεμος πέρασε ανάμεσα από τα

Μαλλιά μου..

Γαλήνεψε η ψυχή μου όταν τα μάτια μου

Γεύτηκαν την ομορφιά..

Όταν το σώμα μου βούλιαζε γλυκά

Μεσ’ της ζωής την θάλασσα..



Ω! τι ευχαρίστηση…τι τιμή…

Να είμαι εκεί…

Να…

Πάντα μέσα σου κρυμμένος.



(Γράμμα απ΄την κόλαση.)







Και να σε ψάχνω,απ΄ το Παρίσι μέχρι τη Ρώμη κι από το Βερολίνο στα στενά της Πράγας,μόνος στους καταυλισμούς των χίπις,θυμάσαι το όνειρο Αμέρικα;τη μεγάλη βόλτα που λέγαμε να κάνουμε αρχές της άνοιξης μέχρι να μας προλάβει το

φθινόπωρο,Αριζόνα,Μοχάβε,Λας Βέγκας,Καλιφόρνια μαγεία,εσύ κι εγώ,η…

-ψηλέα κοίτα τι μας έρχεται !

-μπά,μια ξένη νταρντάνα στη χωματερή !

-κάνει γλού-γλού δεν την ακούς?

-τι εννοείς γείτονα?

-είναι Γαλοπούλα !

-δηλαδή?

-είναι απ την Γαλλία ψηλέα μου…

Παρασκευή να ήτανε για Πέμπτη δεν θυμάμαι

που τον καφέ μου έπινα με κάποιον κολλητό μου

κι ενώ ρουφάμε τον  καφέ κι ώρα πολύ μιλάμε

ξάφνου χαλάει τον ειρμό το παλιό κινητό μου        

Ανάθεμα τον Graham Bell, σκέφτηκα με τη μία

ποιος είναι τώρα που χαλά ετούτη τη γαλήνη

ποιος δεν μ’ αφήνει ήσυχο, σκορπά την νηνεμία  

κι ανάθεμα δεν σκέφτηκα πως το ρημάδι κλείνει   

Όμως σαν είδα στο καντράν πως ήταν η συμβία

το…

Το ψωμί και το αλάτι σου έχω φάει.

Το νερό και το κρασί σου έχω πιεί.

Μες τους θανάτους που πέθανες ήμουν πλάι.

Και στις ζωές που έζησες ήμουν πάλι ‘κεί.

Τίποτα εκεί που να μην το μοιράστηκα.

Αγρυπνίες, μόχθο και μέρες καλές.

Ούτε χαρά ή μια θλίψη  που να μην δεν γνώρισα.

Στοργικές καρδιές διασχίζουν τις θάλασσες.

Έγραψα της ζωής μας  την αφήγηση.

Για να στεγάσω το κέφι των ανθρώπων.

Αστεία…

Άπειρα χρόνια μεγαλώνεις,

μέσα σε θάλασσες φωλιάζεις,

του χρόνου τ' άλογο σελώνεις

κι όλο τον κόσμο αγκαλιάζεις.

Άσπονδοι φίλοι σε πληγώνουν,

σε σιωπηλές περιπολίες,

μαχαίρια μαύρα σε καρφώνουν,

σκουριάζουν τώρα κι οι φιλίες.

Ένα νησί θα περιμένεις,

μετράς τους ήλιους σου και βρίζεις,

σαν μελωδία επιμένεις,

και σαν τα κύματα αφρίζεις.

Γνώριμα χρόνια σαν τσιγάρα,

μες τα πακέτα εγκλωβισμένα,

θέλουν ν' άναψουν σαν φουγάρα,

και…

Τα όνειρα μου, είχα πετάξει,

Σε ένα κάδο, από σκουπίδια,

Κρυφά τα πήρες, να τα φυλάξεις,

Στα παιδικά σου, τα παιγνίδια!.

Κι εκεί που έλεγα πως πάει,

Κανένας πια δεν μ' αγαπάει,

Φιλιά μου έστειλες ξανά,

Και γέμισαν οι δρόμοι τραίνα

Σ' ευχαριστώ ειλικρινά,

Που σκέφτεσαι κι εμένα.

Μες την ψυχή μου, είχε αράξει,

Ένα καράβι,  ναυαγισμένο ,

Και η ζωή μου , είχε βουλιάξει

Σε ένα πέλαγος,…

Η ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΣ  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ,ΤΟΥ Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ ΜΑΡΑΚΟΥ



-ΦΟΥ-ΦΟΥ-ΦΟΥ..ΕΝΑ ΔΥΟ ΕΝΑ ΔΥΟ..ΑΚΟΥΓΟΜΑΙ ?



-ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !



-ΥΠΕΡΟΧΑ !…

ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ

Τη δικιά σου γνωριμία,

Ας πληρώνω ακριβά,

Η μεγάλη μ’ αδυναμία,

Πιο κοντά σου με τραβά.

Σου δίνω τη πρώτη θέση,

Κι η αγκάλη μου ζεστή,

Και δεν έχεις κακοπέσει,

Να παίζεις τον εραστή.

Κάθε μια μου επιθυμία,

Μη…

Περασε ο καιρος,μονος και τρελος

μ'αφησες με εφιαλτες να ζω μοναχος

Πονεσα πολυ,εκλαιγα μα εσυ

σ'αδειες νυχτες τριγυρνουσες διχως λογικη



Περασε ο καιρος,και ηρθαν ολα αλλιως

δεν μπορεις να το πιστεψεις πως δεν ειμαι εδω

Ειμαι μακρια,δεν σε θελω πια

τι ζητας και τι γυρευεις φυγε μακρια



Ειναι τωρα αργα,ξεχασε η…

 …

                          Ανατομία.

Ενοστάλγησε  τη λάμψη  περασμένου του καιρού

που εδρόσιζε τα φύλλα και τις ρίζες του μυαλού.

Κάθε άνοιξη τα άνθη στροβιλίζαν  σε  χορό

και οι μέλισσες τη γύρη για να δέσουν τον καρπό.

Κει τον βρίσκουν αλλαγμένο τριγυρίζοντας παντού

με τις σκέψεις να θυμούνται τον καιρό του ναυαγού.

Από ώρα συμμαζεύει τα χρυσάνθεμα  του νου

που τις νύχτες αψηφούσαν τις βροχές του…

από ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ » Τρί 13 Νοέμ, 2012 2:03 pm

* Τὶ γεροξεκούτης ποὺ εἶσαι! Σοῦ ἀρέσει ἡ…

Μου χαμογέλασαν ξανά

τα μάτια σου τα φωτεινά

κι εγώ δεν ξέρω πού να τρέξω

σ ’όλο τον κόσμο να το πω

μ’ ένα χαρούμενο σκοπό

τόση ευτυχία πώς ν’ αντέξω

Στα όνειρά μου σε κρατώ

από το χέρι το ζεστό

και γι’ άλλους κόσμους ξεκινάμε

ένα ταξίδι μακρινό

στον έναστρο τον ουρανό

σαν να’χαμε φτερά πετάμε

Έφυγε ο ύπνος ο βαθύς

κι απ’ το κρεβάτι μου ευθύς

βγήκα και ρώτησα τ’…

Εχθές ημέρα Σάββατο και ώρα βραδινή

είπα να πάω την κυρά να φάμε κάπου έξω

της φάνηκε η ιδέα μου λαμπρή και φαεινή

σαν είπα μ’ ακριβό κρασί το φάρυγγα να βρέξω

Της είπα ντύσου όμορφα και βάλε τα καλά σου

και φόρτωσε κοσμήματα τ’ αυτιά και τον λαιμό 

βάλε και ρουζ, τα μάγουλα να δω τα ροδαλά σου

τ’ αστέρια στην ’μορφάδα σου στολίδια σου κρεμώ

Κι όπως το είπα έγινε στολίστηκε με χάρη   

η λιόκαλη και πήγαμε σε μια…