Δες πως βογγάει ο άνεμος,
δες πως ματώνει η βροχή.

Δες πως ουρλιάζει η θάλασσα,
δες πως θυμώνει η ζωή.

Σφράγισε ο χρόνος και
των δυό τα μέτωπα
μ'ένα απολίθωμα.

Σκουριασμένο απολίθωμα,
για δύο και για έναν.

Κι'όλα θυμώνουν γύρω.

Μαζί σου,
μαζί μου.

Δες,
δες..

Στο βασανισμένο σου σώμα

Το αίμα βρίσκει το δυσκολότερο δρόμο…

Από τη μεριά
του εαυτού μου,
κρατάω μόνο
το ότι κάνω ακόμα
τη μεγάλη Ευχή,
ενώ από εκείνη της Μοίρας,
μου χαρίζεται,
προς το παρόν,
μιά άδεια θέση
στο αμετάβλητο,
όπου μπορεί να βολευτεί
η ελπίδα μου.

Είναι τα μάτια σου υγρά και τρεμοπαίζουν στη σκιά

εικόνες που δημιουργεί μονάχη φαντασία

είναι το όνειρο θαρρείς η σκέψη της τρελής φυγής

αυτό που χάνεται είναι κύκλος ή ευθεία

Είναι η αγάπη σταγόνες δάκρυ

εξαφανίζεται πέφτει κάτω και εξατμίζεται

Είναι η ζωή ωκεανός και εγώ χαμένος ναυαγός

που απεγνωσμένα ψάχνει να πιαστεί σανίδα

είναι το φως των αστεριών οι δράκοι των παραμυθιών

σε  ένα βιβλίο η μοναδική…

Έχω ένα νησί που μ' ανασαίνει

στο χώμα του φυτρώνω από παιδί,

πατρίδα που για λίγο ξαποσταίνει

και γίνεται καντάδα και ωδή.



Έχω ένα νησί που με ζεσταίνει,

τριγύρω μου μια θάλασσα κλειστή,

ξαπλώνω σε αμμουδιά σημαδεμένη

δίπλα σε μια φράση σκαλιστή.



Έχω ένα νησί που με θυμάται

όταν στο λιμάνι του γυρνώ,

ύμνος σε ζωή που δεν κοιμάται,

ύμνος σε νησιώτικο κοινό.



Έχω ένα νησί που με πληγώνει

για πράξεις των ανθρώπων που…

Στο κατέβασμα της σκάλας,
θα βρεθούν αργότερα,
όλα τα πεταγμένα γρήγορα,
κομμάτια της προσωπικής αιδούς
που κρυώνει,
εξακολουθώντας
να μένει μακριά σου.
Για να ντυθείς ξανά,
σ' ένα άλλο χρόνο,
αμείλικτο,
κι όχι σαν κι αυτόν
τον οποίο δαμάζει το Τώρα,
που είσαι εδώ,
αυθεντική και πάνοπλη.

"ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ"

ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ Η ΑΝΤΖΕΛΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,Η ΝΤΟΡΑ Η ΕΛΑΙΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΚΥΝΟΔΟΝΤΕΣ ΤΟ ΕΙΠΕ !



ΤΑ ΣΚΟΡΔΑ ΜΟΥ !…

Ζω με την προσμονή

ότι θα σ’ αντικρίσω,…

-τάμαθες τα νέα ψηλέα μου?



-ποια νέα γείτονα ?

...

-βρήκανε Πρωθυπουργό !



-και πώς τον λένε?



-ΠΑΠαδήμο !…

Ταξιδεμένα μου πουλιά,

τα όνειρα για σένα...

κι ένα αγκάθι στην καρδιά

από τα περασμένα!

Ανασεμός το παρελθόν

μες τη σιγή του τώρα!

Τώρα που ο πόνος είναι απών

και βράδιασε από ώρα!

Αργοπεθαίνει η πεθυμιά

και σκόρπιες αναμνήσεις,

ομίχλη πέφτει στην καρδιά,

παγώνουν οι αισθήσεις.

Δεν ξέρω αν θέλω πια να' ρθεις,

δεν ξέρω πώς θα νιώσω...

πολλά τα χρόνια της σιωπής

πώς να τα γεφυρώσω;

Δεν ξέρω αν θέλω…

ΚΑΡΔΙΑ ΜΕΓΑΛΗ

Είναι χοντρούλα η δόλια,

Και δε φοράει βραχιόλια,

Πριν τη πάρουνε τα χρόνια,

Ήρθαν στα μαλλιά της χιόνια.

Έχει μια καρδιά μεγάλη,

Και τη θαυμάζουν οι άλλοι,

Λέει μόνο καλά λόγια,

Σ’ όσους ζουν σε καταγώγια.

 …

Τα σπίτια που έμεινα,
οι ρίζες που άφησα,
τα δέντρα που μεγάλωσαν
και η νύχτα που διαλέγει
το πρόχειρο κατάλυμα
του δρόμου,
όταν θέλει να ξεφύγει
από το φεγγάρι της.
Για να ακονίσει ξανά,
καλά,
το τσεκούρι...

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ,ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑΑΑΑΑ

ΩΣΤΕ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΑΝ ΤΟ ΔΕΙΣ,ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ,ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑΑΑΑΑ

 …

Εσχάτως,
σωματοποιούσε τις σκέψεις.
Το κορμί
έγινε ευαίσθητο
και πονούσε
με το παραμικρό.
Από πάνω του,
πέρασε πολύς κόσμος
φορτωμένος ένστικτα
και χωρίς καθόλου χώρο,
στις διαθέσεις του,
για μιά δεύτερη ματιά.

ποια μέλισσα, ποιο λουλούδι

 θα επενδύσει σε τέτοιο χώμα;

Μόνο εκλιπαρεί τα σύννεφα της βροχής

 για μια στάλα υγραντικής κατανόησης.

 Και όταν αυτή…

Χαμένος  μες  στις σκέψεις σου ψάχνεις να βρεις μιαν άκρη

σου τάζαν τον παράδεισο μα νοιώθεις την απάτη

αν και το περιτύλιγμα περίτεχνη είχε όψη

σκάρτο περιεχόμενο ραχάτι έχει διακόψει

Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός η εικόνα δεν είναι ο σκοπός

αν σε ψεύτικα μέρη κρυφτείς σαν αστέρι μπορεί να χαθείς

Πάνω σε λάθος διαδρομή έχτισες τη ζωή σου

την σκέπασαν οι ενοχές παλιά ανάμνηση σου

τα όνειρα που έκανες προτού γίνεις…

Ναυαγήσαμε στου δρόμου τα μισά

κι η ψυχή μας παρέδωσε το πνεύμα

κυνηγήσαμε ονείρατα χρυσά

κι η ζωή μας παγιδεύτηκε στο ψέμα



Κι αν ανοίξαμε για λίγο τα φτερά

μας παράσυρε η δόξα και το χρήμα

κι απ'την λίγη που γευτήκαμε χαρά…

ΜΗ ΘΙΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ…

Μη θίξει κανείς τον εγωισμό μας,

Ντρέπομαι για το πολιτισμό μας,

Ξέρουμε το αληθινό πρόσωπο μας,

Δεν συγχωράμε τον συνάνθρωπο μας.

Μη θίξει κανείς τον εγωισμό μας,

Καίγομαι στον εφησυχασμό μας,

Όποιος διαφέρει απ’ το φέρσιμο μας,

Δεν…