Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Νοέμβριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (156)

ΜΠΟΕΜΙΚΗ ΖΩΗ (ΑΠΟ ΤΗΝ 9η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Χαρούμενο σπουργίτι ,

γυρνώ σαν τον αλήτη

όπου μ’ αρέσει να τσιμπολογώ ,

μ’ αρέσει η περιπέτεια ,

δεν ξέρω από συνέπεια ,

ρολόγια δεν γουστάρω να κρατώ .

Ρεφ.

Αν πήγε η ώρα πέντε ή εφτά ,

αδέλφια μου καθόλου δεν με νοιάζει ,

δεν βάζω εγώ μαράζι ,

αν έπεσε χαλάζι

και χάλασε τα ζαρζαβατικά ,

ανοίγω τις φτερούγες

και πάω σ’ άλλες ρούγες

κι όπου τη βρίσκω μένω τελικά .

Χαρούμενο σπουργίτι ,

μπουκάρω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 8 Νοέμβριος 2009 στις 11:10 — 10 σχόλια

Χάθηκε η αγάπη...

Πέφτουν αργά του πλάτανου τα φύλλα

στο εικονοστάσι τρεμοπαίζει η καντήλα,

ακόμα ένας κύκλος της ζωής μας κλείνει

σιγά σιγά η αγάπη μου για σένα σβήνει...

Πέσαν τα φύλλα, έμεινε ο πλάτανος γυμνός

αχνά ακούγεται από μακρυά ανήσυχος αμνός,

μοιάζει να χάθηκε και ψάχνει το κοπάδι

και συ καρδιά μου έχεις χαθεί, μες το σκοτάδι...

Όπως του πλάτανου τα φύλλα σκορπισμένα

έτσι και τα αισθήματά μου ειναι χαμένα,

δεν έχω την αγάπη πια στα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 21:30 — 23 σχόλια

17 Νοέμβρη. Η νύχτα της οργής

17 Νοέμβρη. Η νύχτα της οργής

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Η νύχτα ήταν, που άνθισαν οι άνθρωποι,

σαν νυχτολούλουδα, σαν γιασεμιά,

και μοσχοβόλησαν οι δρόμοι

Η νύχτα ήταν, που τη λευτεριά μετρούσαμε,

με την αγρύπνια μας και την αποκοτιά μας.

Ταμπουρωμένοι σε φωτιές,

σε κάγκελα, σε δένδρα, σε λουλούδια

Αψηφώντας τις σφαίρες και τα δακρυγόνα.

Μα ο λοχίας πρόταξε το όπλο του,

και με ριπές καλώς υπολογισμένες

άνοιξε το δρόμο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 14:12 — 14 σχόλια

Κελαΐδισμα

Η λανθασμένη απόγνωση

στου υγρού δρόμου την άκρη ξεχάστηκε.

Υποχρεωμένη να παραμείνει ζωντανή.

Νοτισμένη,ενοχές στάζει.

Κι υπονοούμενα θέλησης αφήνει.

Και δεν μ΄αφήνει.Απ΄τον διασυρμό

του ονείρου να ξεφύγω.Να φύγω.

Απ΄την οργή,να ξεδιψάσω.

Τον χρόνο να ανασάνω.

Στην φθορά του να υποταχτώ.

Απ' το κελαΐδισμα του να ακούσω,

την λέξη που στενάζει.

Που ξαγρυπνά,και παραμύθια φυλακίζει.

Κι αόριστα συνειδήσεις μεταμορφώνει,

τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 11:47 — 17 σχόλια

ΑΠΟΨΕ ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΠΙΩ .(ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΦΩΤΟ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ) ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΑ

Απόψε φέρτε μου να πιώ , τα ντέρτια μου με πνίγουν ,

μαύροι καπνοί και συννεφιές , τη σκέψη μου , τυλίγουν ,

έριξα βάρκα στο γιαλό με χίλια παραγάδια ,

μα η γοργόνα που ‘πιασα μ’ έριξε στα σκοτάδια .

Ρεφ .

Τώρα περνάω τους καημούς , χάντρες στο κομπολόι

και της καρδιάς σταμάτησε , να τρέχει το ρολόι .

Απόψε φέρτε μου να πιώ , στ’ όνειρο να πετάξω ,

στου ουρανού τα σύννεφα , ν’ ανέβω και ν’ αράξω,

να πέσουνε οι αστραπές , να κάψουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 11:29 — 10 σχόλια

ΝΤΥΜΕΝΟΙ ΕΑΥΤΟΙ

Τσαλακωμένες πτυχές του εαυτού μου

στοιχειώνουν τη ντουλάπα μου .

Πρόσωπα διαφορετικά , λόγια αντίθετα

τυλιγμένα με ένα άρωμα ναφθαλίνης ,

Πρέπει να ντυθώ κατάλληλα για σας

και για τις προδοκίες του χρόνου που με προσπερνά.

Έχει αρχίσει να βάζει ψύχρα .

Κάτω από το πουλόβερ μου

θα χωρέσω τις πιο ζεστές λέξεις .

Έτσι θα ζεσταθούμε όλοι .

Έμαθα λοιπόν να ακολουθώ από παιδί

τα χνάρια των ανθρώπων .

Όσοι προσπάθησαν να διασχίσουν γυμνοί το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 9:25 — 8 σχόλια

το φωνάζω.......

Δυνατά θα το φωνάξω,

τα σύννεφα θα προσπέρασω,

θα φτάσει μέχρι το θεό,

πως πολύ σ'αγαπώ...

Το δικό μου σ'αγαπώ,

το φώναξα και στο θεό,

κι εκείνος συγκινίθηκε,

έσκυψε και μου μίλησε....

Μου είπε να την περιμένω,

θα γυρίση να προσμένω,

να κάνω λίγη υπομονή,

η αγάπη μου θα'ρθει....

Το φώναξα για ν'ακουστή,

ίσως να με λυπηθή,

να γυρίση της ζητάω,

της φωνάζω σ'αγαπάω.....

Φώναξα το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 9:17 — 12 σχόλια

ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ ( επαναστατικός στίχος )

ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ

Κάνω πάλι τον τρελό,

με σακάκι παρδαλό,

στάζει το δάκρυ θολό,

μπας σας φαίνεται μελό.

Να μη τα πολυλογώ,

βγήκα απ’ του φιδιού τ’ αυγό,

να βρω τους θύτες εγώ,

άλλο δε θα υποταγώ.

Δεν έχω λίγο μυαλό,

άρχοντες πετροβολώ,

χωρίς να φοβάμαι μιλώ,

το πώς θέλω το καλό.

Με τη καρδιά οδηγό,

δεν γίνετε να μην εκραγώ,

ας μ’ απειλούνε να πνιγώ,

δε θα τους κάνω το λαγό.

+… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 1:00 — 9 σχόλια

Τα Φιλάκια σου!!!

Τα φιλάκια σου τα νιώθω

Την αγάπη σου ποθώ

Μες την αγκαλιά σου τρέχω

να μου ανοίξεις να χωθώ..

Να με νανουρισεις θέλω

με ποιήματα τραγούδια

Και στα μάτια να σε δω,

Για να νιώσω στην φωνή σου

της αγάπης τον παλμό.

Θα σου δέσω τα μαλλιά μου

γύρω γύρω στον λαιμό σου

Και θα σε κεράσω τότε,

το γλυκόπιοτο ποτό σου.!

Ενα ανάλαφρο και..... .ξεσυννεφιασμένο

μικρό, απλό, ποιηματάκι χαρισμένο σε όλους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nefeli riga στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 0:00 — 13 σχόλια

Ζωντανή εικόνα

Είχα να σε δω ζαμάνια,

της καρδιάς μορφή γλυκιά,

αφού πια στα επουράνια

ζεις, σε άλλη κατοικιά.

Όπως ήσουνα κιμπάρης,

σε εικόνα ζωντανή,

μες την πλάτσα να βορτάρεις,

σ' έστειλαν οι ουρανοί.

Σ' είδα να περιδιαβαίνεις,

με τα μάτια μου θολά,

μες τον καφενέ να μπαίνεις

κι η καρδιά μου ξεκολλά.

Μπρος μου πέρασαν καλέ μου

καθημερινές σκηνές

κι εγώ πίστεψα Θεέ μου

ότι είναι τωρινές!…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 6 Νοέμβριος 2009 στις 23:00 — 17 σχόλια

Τα λόγια μας σκορπίσανε

Τα λόγια μας σκορπίσανε

Στο δυνατό αέρα

Τα μάτια μας δακρύσανε

Που δεν γελά η μέρα

Που κυνηγάμε όνειρα

Χωρίς καμιά πυξίδα

Και μέσα στα λασπόνερα

Που ψάχνουμε ελπίδα

Κι η βροχή δεν θα αργήσει

Μ’αναμνήσεις να μας πνίξει

Την αγάπη να πουλήσει

Μοναξιά να μας τυλίξει

Τα λόγια μας σκορπίσανε

Μ’ένα πικρό αντίο

Την πόρτα πίσω κλείσανε

Και μείναμε στο κρύο

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 6 Νοέμβριος 2009 στις 9:00 — 12 σχόλια

ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ (3ο βραβείο στίχου 2009 Πανελλήνιου διαγωνισμού Ωδείου Φουντούλη Βόλος)

Απόψε με βροντές και αστραπές ,

μια μπόρα ξέσπασε στον ουρανό μας ,

το άρρωστο δεν ξέπλυνε εγώ μας ,

δεν έσβησε του χρόνου τις πληγές .

Ρεφ.

Οι δυο στο παραθύρι σιωπηλοί ,

τη μπόρα να κοιτάμε που ξεσπάει ,

ασύμβατη πορεία και γραμμή ,

για πάρτη του καθένας να κρατάει .

Με δύο γνώμες , δύο λογικές ,

που δεν συναντηθήκανε ποτέ τους ,

που ρίζωσαν κι οι δυο στον καναπέ τους ,

αντίπαλοι μα όχι εραστές .

Ρεφ.

Οι δυο στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 6 Νοέμβριος 2009 στις 7:14 — 13 σχόλια

τα κομμάτια της καρδιάς

της καρδιάς μου τα κομμάτια ψάχνω στα πατώματα

σε υπόγειες διαβάσεις και στα περιθώρια

ο καιρός δεν βοηθάει, κάνει κρύο παγωνιά

κι' ο αέρας που φυσάει με τραβάει χαμηλά

η ζωή έχει πεθυμήσει γύρεψε για να με δει

μα εγώ έχω συνηθίσει να κοιμάμαι μοναχή

κι' όσο μου χτυπάει την πόρτα και κανείς δεν απαντά

σκάβω του μυαλού το δρόμο νά' χει για να περπατά

λέω αυτό το μονοπάτι

ίσως κάπου θα με βγάλει

κάπου....που δεν ξέρω...που να έχει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 6 Νοέμβριος 2009 στις 1:29 — 8 σχόλια

ΜΙΑ ΚΑΡΔΑΜΥΛΙΑ ( ΝΗΣΙΩΤΙΚΟ )

ΜΙΑ ΚΑΡΔΑΜΥΛΙΑ

Ξέρω μια Καρδαμυλιά,

που ‘χει στο μάγουλο ελιά.

Και φορά χρυσό σταυρό,

όπως το παλιό καιρό.

Στα καράβια στο γιαλό,

τους εύχεται στο καλό.

Να γυρίσουνε ξανά,

να ‘ναι όλα γιορτινά.

Για ν’ ανοίξει σπιτικό,

με το καλό της αρραβωνιαστικό.

Να παινέψει το χωριό,

το δικό τους νοικοκυριό.

Να προσεύχεται κάθε βραδιά,

ν’ αποχτήσουνε παιδιά.

Να τους δίνει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 6 Νοέμβριος 2009 στις 1:23 — 11 σχόλια

ΕΚΛΕΨΑ ΕΝΑ ΦΙΛΙ....

Ροβόλισα σε μια ραχούλα΄,
έπιασα μια βοσκοπούλα,
και της κλέβω ενα φιλάκι,
μάνα μου σκέτο φαρμάκι..

Βάζει εκείνη τις φωνές,
πλάκωσαν δυό αρμαθίες,
και με κάνανε τουλούμι,
ρίξε του τους λέει εκείνη.....

Και μου βγήκε βρε ξινό,
το φιλάκι το κλεφτό,
βρήκα άχου το μπελά μου,
απ'την ξεροκεφαλιά μου...

Εφύγα κι ακόμα τρέχω,
αχ το ξύλο δε τα'αντέχω,
να σου πω ένα μυστικό,
δεν το ξανακάνω αυτό......

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 5 Νοέμβριος 2009 στις 16:13 — 12 σχόλια

Ψάχνει ο στίχος, αλητεύει.

Ψάχνει ο στίχος, αλητεύει.

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ρουλέτα το ποίημα

Γυρίζει

στον άξονά του

Μαύρο και κόκκινο

Επιλέγει

Μοναξιά και αίμα

Γυρίζει η μπίλια

Χτυπιέται

Αναπηδά

Από ιδέα σε εικόνα,

Από εικόνα σε συναίσθημα

Και ο στίχος περιφέρεται

Ψάχνει

Την τυχερή του λέξη

Ανάμεσα στα επίθετα

Οσμίζεται

Τα ρήματα

Τα ουσιαστικά

Διαλέγει τις πτώσεις

Και τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 5 Νοέμβριος 2009 στις 12:37 — 13 σχόλια

ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ (ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΦΩΤΟ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ)

Καιρού πικρού γυρίσματα

κι ανοίγω την αγκάλη

μέσα μου φτερουγίσματα

και της αγάπης ζάλη .

Ρεφρέν .

Αγκάλιασέ με μάτια μου ,τώρα που η νύχτα τρέχει ,

έξω βροντά και βρέχει , ποτάμια η βροχή ,

μάζεψε τα κομμάτια μου , να φτιάξεις την εικόνα ,

νεράιδα και γοργόνα , φαντάζεις στη μορφή .

Ήλιου γλυκού το χάραμα

και σ’ έχω στην αγκάλη ,

νύχτας ζεστής το στάλαγμα ,

μια γλύκα και μια ζάλη .

Ρεφρέν .

Αγκάλιασέ με μάτια μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 5 Νοέμβριος 2009 στις 7:00 — 12 σχόλια

Πως .....

Πως θα γεμίσει το κενό

Που μπήκ' ανάμεσά μας

Και στης απάτης το γκρεμό

Μας παν τα βήματά μας

Πως θα γεμίσει η καρδιά

Με της αγάπης χρώμα

Σα μας κερνά η μοναξιά

Πικρό φιλί στο στόμα

R : Πως θα αλλάξουμε εμείς

Της μοίρας το γραμμένο

Το όνειρο μίας ζωής

Σαν γίνει δεδομένο

Πως θα κερδίσουμε εμείς

Το χρόνο το χαμένο

Πως θες ν’ ανάψει η φωτιά

Του έρωτα που σβήνει

Τι κρύβει μέσα η ματιά

Που μόνο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Νοέμβριος 2009 στις 0:00 — 13 σχόλια

Κάποτε απ' το ρεβανί, φίρμα έγινα 'τρανή'.....

Καθότι έχω αναρρώσει

και το κέφι μου έχει στρώσει

βγήκε αρχή της ιστορίας

του καιρού της μαλακίας !

Ο Αισχύλος μού 'χει δώσει

(που την έχει φίλοι, τόση !!)

αφορμή για να σας γράψω

και τα πνεύματα να ανάψω

Ήταν τον καιρό εκείνο

που βαρούσα μαντολίνο

κάθε μέρα προσπαθούσα

να το κόψω δεν μπορούσα

Μοναχά με το μυαλό

χωρίς χάδι απαλό

η γειτόνισσα απλώνει

κάτι πάνω μου πετρώνει !!

Δώστου βάρα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 4 Νοέμβριος 2009 στις 19:24 — 23 σχόλια

ολα περνούν..

δεν λέω δεν την αγαπώ,
μα πίσω δεν γυρίζω,
και πρέπει φίλε να σου πω,
τις στάχτες δεν σκαλίζω...

ποτέ δεν υποστίρηζα ,
πως τάχα δεν πονάει,
την γνώμη μου εστείριζα,
ο έρωτας παιρνάει....

κι αν πληγώθηκα πολύ,
απ'τα καμωματά της,
σου λέω γρήγορα θα΄ρθει,
και κείνης η σειρά της...

τι κι αν με πλήγωσε βαθιά,
γρήγορα θα γελάω,
και αν το πήρα και βαριά,
τώρα για άλλα πάω.....

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 4 Νοέμβριος 2009 στις 18:45 — 10 σχόλια