ΚΟΙΤΑΣ ΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ…

Κοιτάς πάνω στα μπαλκόνια,

Να τινάζουν τα σεντόνια,

Μεγαλώσαμε στα αλώνια,

Και ζητάς ψηλά σαλόνια.

Μου άρχισες τα καψόνια,

Λες θα πας για λίγα ψώνια,

Πάρεις στον μικρό μπαλόνια,

Και να φτιάξεις κανελόνια.

Κοιτάς πάνω στα μπαλκόνια,

Να μυρίζουν την μπιγκόνια,

Σ’ ανυμνώ με λύρα απολλώνια

Και φοράς στενά παντελόνια.

Μου άρχισες τα καψόνια,

Αναφέρουν τα γκαρσόνια,

Βάζεις πια ακριβή…

Federico Garcia Lorca

Απάνθισμα ποιημάτων Βασιλεία Τσάκλη

ΑΧ! ΚΟΙΤΑ ΚΑΤΙ ΠΡΑΜΑΤΑ

Αχ! Κοίτα κάτι πράματα,

Θρηνωδία κλάματα,

Ξεθώριασαν οράματα,

Χωρίς ξανά χαράματα.

Αχ! Κοίτα κάτι πράματα,

Στου ντουνιά τα δράματα,

Κατάντησαν μαράματα,

Όνειρα μαλάματα.

Αχ! Κοίτα κάτι πράματα,

Προσευχές για ιάματα,

Κομμάτιασαν πειράματα,

Προτού απ' τα γεράματα.

Αχ! Κοίτα κάτι πράματα,

Στης ψυχής τα ράματα,

Απόμειναν ανάμματα,

Βλέμματα κατάματα.

+ 20/11/17

Παντελής.…

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο έρωτας πέθανε μέσα σε μια οθόνη υπολογιστη , μέσα σε μια οθόνη κινητού , στο αστικό , στο τρένο , εκεί που κορμιά υπάρχουν και δεν υπάρχουν. Παυει το βλέμμα να υπάρχει, το διαχυτικό , έχει αρρωστήσει η αληθινή επαφή των ανθρώπων . Τώρα ο κόσμος μια παρέα εικονική , ένα άγγιγμα ηλεκτρονικό κι είμαστε "ευτυχισμένοι". Τα αυτιά μας δεν ακούν τον ήχo των ερωτευμένων πουλιών μα αυτόν μιας ψεύτικης ηλεκτρονικής ζωής. Απούσα η κάθε λέξη για…

ΦΛΑΜΕΝΓΚΟ



Το σωμα παλλεται στο ρυθμο της μουσικης την ωρα που η χορευτρια το ντουεντε εχει κλεψει απο την μουσα και τον αγγελο παραδιδοντας την ψυχη της σε μια ελευθερη κινηση. Τα χερια ψηλα τρεμουν απο την ενταση της στιγμης, μπλεκονται μεταξυ τους και μια φωνη βγαινει σαν κραυγη απελπισιας για οσα νιωθει η καρδια και το κορμι της. Σταζει ο ιδρωτας στα ροζαλενια της μαγουλα και παραξενες μορφες σχηματιζει το φορεμα της. Καθως τα ποδια χτυπουν ρυθμικα…

ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ





Ο ήλιος έλουζε δωμάτιο ζευγαριού

μια ζεστασιά πλημμύριζε το σπίτι στην εξοχή

καρέκλα κουνιόταν στο ρυθμό μιας γαλήνης

η αγάπη του νίκησε κάθε κύτταρο χωρισμού.



Το κορίτσι έπλενε το κορμί της στον καταρράκτη

το αγόρι κρυφοκοιτούσε με λαχτάρα

ανυπομονούσε απ' τη μέση να την πιάσει

στα άδυτα των ονείρων του να της…

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ





Ένα ποτάμι δημιουργίας

κυλάει στο μυαλό και με καλεί

να ψάξω για φάρο λησμονιάς

να αφεθώ στη σιωπή.



Ένας κήπος από αγκάθια

ποτίζεται με γλυκό νερό

τόσο που τα μαλακώνει

σαν γαρύφαλλο απαλό.



Έτσι άρχισα να γράφω

στης ζωής μου τα χαμένα

πήρα μελάνι και…

ΛΟΥΛΟΥΔΕΝΙΟ ΤΡΑΥΜΑ





Θεε μου γιανε της ψυχης το τραυμα 

και βαλε στη θεση του λουλουδι απο μεντα και φεγγαρι. 

Δωσε τη δυναμη να μην πεσει σε πηγαδι σκοτεινο , 

να μην μαγαριστει απο το πνευμα της νυχτας και της ληθης. 



Προστατευσε το απο καθε μαγισσα της σφαιρας 

που σκοτωνει καθετι αξιοποπρεπες και…

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ



Γιατι οσοι αισθανονται πρεπει να υποφερουν τοσο; γιατι οσοι γραφουν να πληρωνουν τον πονο οσο οσο; τελικα η ποιηση ειναι το καταφυγιο που φθονουμε η ενα βημα να επουλωθει η πληγη μια ζωης που δεν ζουμε; δεν ξερω γιατι τοσοι ανθρωποι που η πενα τους μετραει και αργοτερα τιμουνται πρεπει τοσο να βασανιζονται απο τις δολιες περιστασεις. Τελικα νιωθω πως ειναι αδικο αυτο να γινεται στη ζωη. Τοσοι ανθρωποι που με στεφανια τους εγκωμιαζουμε και τους…

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ



Λούζεται η αγάπη μου στο Γουαδαλκιβίρ,και τ'ανθη παίρνουν ευωδιά απ' το γλυκό κορμί της...Τι πιο γλυκός στίχος από αυτόν... Κι όμως κάποιοι θέλουν να σκοτώσουν αυτά τα συναισθήματα που με τόση γλυκήτητα βγαίνουν από τα χείλη ενός ποιητή. Πιστεύουν πως με τις βόμβες και τα όπλα θα φτιάξουν ένα κόσμο καλύτερο... Σκοτώνοντας το συναίσθημα και την αγάπη που αναβλύζει από την ανθρώπινη ψυχή θα δημιουργήσουν ένα σύμπαν στα μέτρα τους...Όμως κανείς δεν…

 ΗΡΩΕΣ

Γλυκό καλοκαιράκι έρχεται στης ποίησης το ανοιχτό παραθύρι. Ηλιαχτίδες μπαινουν στο ζεστό απόγευμα της παραλίας . Μια νέα διαβάζει στίχους έμπνευσης γεμάτους και συλλογίζεται με δάκρυα συγκίνησης όλους όσους έχουν ζήσει κι έχουν χαθεί για μια ιδέα. Τους ονομάζει ήρωες και συνοδοιπόρους της καρδιάς της!

ΕΠ-ΑΝΑΣΤΑΣΗ

************************************************************

*!*!*

*~*~*~*…

σε μια καρεκλα καθομε βουβός

το βλεμμα καρφωμενο 

στον καθρεπτη 

ολες εικονες  οι ιδιες

τιποτα δεν  αλλαξε

σε μια καρεκλα καθιμένος

το είδωλό μου βλεπω

μα δεν το αναγνωριζω

απορώ μελαγχολω

ολες οι εικονες ιδιες 

εκτος απο εμενα

τρομος,αναφιλητά

σε μια καρεκλα καθιμένος

το βλεμμα στο πατωμα καρφωμενο

τωρα ολα μου φενοντε  τα ιδια 

το προσωπό μου δεν υπαρχει

ενας…

ποσα πολλα θα ηθελα να πραξω

να ζησω να γευθώ να προλαβω

η ζωη στον χρονο τρεχει

με προσπερνα σαν το φως

που ψαχνει δρομους

να διαβεί

ποσα πολλα θα ηθελα να κανω

να τα χαρώ να τα απολαυσω

ο χρονος την ζωη την πιεζη

την λιγοστευει μερα με την μερα

σαν το φως που το διαδεχετε το σκοτος

σε ενα αεναο παιχνιδι

ποσα πολλα θα ηθελα να μαθω

να γνωρισω να ερωτευθω

τον χρονο μου μακαρι να…

Στα χέρια μου σε κράτησα και πάλι,

σε νύχτα πληρωμένη του χαμού,

προτού η άγρια μέρα θα προβάλλει

σαν δόνηση στα όρια ενός σεισμού.



Στα χνάρια σου απόψε εγώ θα πέσω

το απόστημα να σπάσω του χιονιά,

το θέλω, το πιστεύω, θα μπορέσω

να ρίξω τη ρουτίνα στα σκοινιά.



Στο πλάι σου απόψε τοξοβόλος,

με βέλος που ουρλιάζει και…

**********************************************************…