Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Οκτώβριος 2008 Καταχωρίσεις ιστολογίου (78)

ΤΑ ''ΣΤΕΓΑΝΑ''...

Τα ραγισμένα σου φτερά γίναν συνήθεια,

Κι η διψασμένη σου καρδιά μέσα στα στήθια…

Ψάχνει ορίζοντα στο χθες για να ζεστάνει

Τις πιο απόκρυφες ρωγμές της να γλυκάνει!...

Ζωή γεμάτη μα ταυτόχρονα και άδεια,

Επιμελώς αποταγμένα τα σημάδια,

Καρδιά παιδιού που θέλει τόσο ν’ αγαπήσει,

Ν’ αγαπηθεί και το απόλυτο να ζήσει!

Μα συ μεγάλος τώρα πια δεν την πιστεύεις

Καυτές ανάσες μόνο στο όνειρο γυρεύεις,

Η ‘’ευτυχία’’ σου ασπίδα,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 25 Οκτώβριος 2008 στις 16:00 — 4 σχόλια

Για μια στιγμη!!

Στιγμη η στιγμη

τοσο ιδιαιτερα Μοναδικη
και απελπιστικα Οδυνηρη!!

Με ποιον να την Μοιραστεις;;

Θα σε παρουν για τρελλΟ!!

Για εκεινη και Μονο την ΣΤΙΓΜΗ
τον Κοσμο σου θα γκρεμισουν!!!

Προστέθηκε από τον/την ONEIRODROMIO στις 25 Οκτώβριος 2008 στις 9:40 — 4 σχόλια

Έχω σου λέω τρελαθεί

Ένα ζεϊμπέκικο που μόλις έγραψα.

Στα σκαλοπάτια σου κι απόψε ξενυχτάω

μια αγκαλιά σου να μου δώσεις σου ζητάω

αυτή η αγάπη σου τρελό με έχει κάνει

κι ένα φιλί σου μόνο, δεν μου φτάνει

Έχω σου λέω τρελαθεί

σε έναν έρωτα καυτό, παραδοθεί

όλο την σκέφτομαι και όλο την γυρεύω

κι ένα φιλί της κάθε βράδυ ζητιανεύω

Στα σκαλοπάτια σου κι απόψε ξενυχτάω

κι αν δεν σε δω καρδιά μου, πίσω δεν γυρνάω

με βρίσκει ο ήλιος στην πόρτα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 24 Οκτώβριος 2008 στις 16:30 — 4 σχόλια

Στις πέντε θάλασσες με ταξιδεύεις

Νομίζω ότι είναι από τα καλύτερά μου...

Στις πέντε θάλασσες με ταξιδεύεις

με ένα καράβι, παλιό πειρατικό

να γίνεις η Σειρήνα μου γυρεύεις

σ’ ανεξερεύνητο νησί, μαγευτικό

Γέμισε ο αέρας τα πανιά μας

και ο έρωτας, μας πήρε το μυαλό

χάραξες την ρότα την δικιά μας

κι εγώ γυρεύω στον χάρτη τον γιαλό

Στις πέντε θάλασσες με ταξιδεύεις

οι Συμπληγάδες δεν θα υπάρχουν πια

Θεά μου, τώρα εσύ με προστατεύεις

φόβο δεν έχω να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 24 Οκτώβριος 2008 στις 13:08 — 4 σχόλια

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...

ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΩΣ ΕΑΥΤΟΝ……

Πόσοι από μας κατάλαβαν την πραγματική έννοιά του. Εγώ πάντως άργησα…. Αγαπούσα όλους τους άλλους, εκτός από μένα!!… Και κάποια στιγμή διαπίστωσα πως οι δικοί μου άνθρωποι για αυτούς που είχα δώσει με τον Α ή Β τρόπο πράγματα, θυσιάζοντας ή παραμερίζοντας δικά μου θέλω και επιθυμίες, με θεωρούσαν απλά ‘’δεδομένη’’ και δεν εισέπραξαν ποτέ τι δικό μου μπορεί να θυσίαζα για να είμαι αυτό το ‘’δεδομένο’’ για εκείνους!!

Τότε ήρθε η αφύπνιση για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 24 Οκτώβριος 2008 στις 10:30 — 2 σχόλια

Θελω!!

Θελω να σε γραψω,θελω να σε πω!
θελω πανω στο χαρτι μου να σε δω!
Σε πεινω και σε διψω!

Ανυμπορη κοκαλωμενη στεκομαι
μπροστα στον φοβο!
Σαν ανοιξει η πορτα σιγουρα θα μπεις
περιπλοκος λαβυρινθος!
Αραγε θα τα καταφερεις να βγεις;;

Κρυσταλλοι,λογια,σκεψεις,
φωνες αγγελικες,φωνες διαβολικες
παραδωμενα ολα στης μικρης θαλασσας
τις αιωνιες αγκαλιες!
στου μικρου κορμιου μου τις
τεραστιες φωτιες!!

Προστέθηκε από τον/την ONEIRODROMIO στις 23 Οκτώβριος 2008 στις 23:26 — 4 σχόλια

Ρομαντικό (πρίγκιπας και πειρατής)

Για την αγάπη μας θα γράψουνε οι μύθοι

μοιάζει η ζωή μας με μικρό παραμύθι

δράκους και τέρατα μην τα φοβάσαι

όταν στο πλάι μου για πάντα θα ΄σαι

Θα είμαι για σένα ποιητής

γαλάζιος πρίγκιπας και πειρατής

θα γράφω ύμνους για την ομορφιά σου

τα κλειδιά του παλατιού μου θα’ ναι δικά σου

και με το πλοίο μου θα κλέψω την καρδιά σου

Για την αγάπη μας θα γράψουνε οι μύθοι

μοιάζει η ζωή μας με μικρό παραμύθι

καβάλα στ’ άλογο πάμε στ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 23 Οκτώβριος 2008 στις 17:04 — 7 σχόλια

Μοναδικη ευχη!!

Τα δακρυα μου σαν θα δεις
απο πονο θα'ναι θαρρεις!
Θλιψη,οδυνη και χαρα μιαν
οψη δειχνουν να΄χουν τωρα πια!!

Καθως τα χρονια θωρεις
η σοφια παιρνει οψη και μιλια!
Ομορφη κοκκινομαλλα
μακριμαλλουσα Θεα
χορο αγγελλων ανοιγει καθημερινα!!

Μες το μυαλο μου τριγυρνα και
ασπιδα δροσιας παντου σκορπα!
Μοναδικη μου ευχη τωρα πια
να σ'αγαπησω ειλικρινα βαθια!!

Προστέθηκε από τον/την ONEIRODROMIO στις 23 Οκτώβριος 2008 στις 12:46 — 6 σχόλια

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...

Συχνά μας απογοητεύουν οι άνθρωποι, έτσι συνηθίζουμε να λέμε .΄Όμως η αλήθεια είναι πως εμείς απογοητευόμαστε, γιατί απλά τους είχαμε υπερεκτιμήσει! Φτιάχνουμε συνήθως στο μυαλό μας μία πλασματική και εξωπραγματική εικόνα για τον άλλο, κι ακόμη όταν βλέπουμε σημάδια αντίθετα, επιμένουμε και περιμένουμε να τον αλλάξουμε….. να αλλάξει! Μα ο άνθρωπος δεν αλλάζει ….. Είναι αυτός που είναι πραγματικά.

Φανταστείτε ένα στενό φόρεμα ή κοστούμι, να περιμένουμε να ανοίξει για να μας κάνει……… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 23 Οκτώβριος 2008 στις 10:34 — 4 σχόλια

ΚΟΝΤΡΑ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

ΚΟΝΤΡΑ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

Μ’ ένα χαμόγελο στο νου,

τράκα απ’ τα χείλη αλλουνού,

μόνος περπάτησα.

Μα είχα κούφια ιδανικά,

κι όνειρα ξένα, δανεικά

και τα παράτησα.

Σε ματωμένες διαδρομές,

ξόδεψα όλες τις στιγμές,

και την ουσία μου.

Μια εφηβεία ζωηρή,

και ένα σήμερα βαρύ,

η περιουσία μου.

Κόντρα τον πήρα τον καιρό,

κάπνισα χόρτο πονηρό,

στα δεκα τρία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 22 Οκτώβριος 2008 στις 22:25 — 5 σχόλια

Κάποιος σε ψάχνει...

Κάποιος άνθρωπος σε ψάχνει
μες του δειλινού την πάχνη.
Μες τους δρόμους τριγυρνά
στα στενά τα σκοτεινά.

Κάποιος με σκυφτούς τους ώμους,
σε φωνάζει μες τους δρόμους.
Κάποιος σε αναζητά,
με τα δάκρυα λυτά.

Κάποιος θέλει να σ' ακούσει
κι η καρδιά του μες το πούσι.
Κάποιος θέλει να σε δει,
κάποιος κλαίει σαν παιδί.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 22 Οκτώβριος 2008 στις 17:00 — 8 σχόλια

Βιβλική καταστροφή

Σαν την φωτιά μου έκαψες κάθε κύτταρό μου

απ’ τον πληγωμένο οργανισμό μου

σαν το νερό, πάλι μου πλημμύρισες τα μάτια

και την καρδιά μου έκανες κομμάτια

Δεν ήσουν έρωτας εσύ

μα βιβλική καταστροφή

Στο πέρασμά σου σάρωσες κι εμένα

και πάνω μου τα πάντα είναι καμένα

μα από τις στάχτες μου θα ξαναγεννηθώ

πως δεν υπήρξαμε μαζί να προσποιηθώ

Σαν το σφυρί έσπασες στα δύο την αγάπη

τα λόγια σου που πίστεψα, απάτη

σαν το καρφί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 22 Οκτώβριος 2008 στις 15:00 — 5 σχόλια

Στην απλωσιά του Αιγαίου

Τη θάλασσα , τα σύννεφα

τον ήλιο και τ' αγέρι

ρώτησα μήπως ξέρουνε

σε ποιας πατρίδας μέρη,

βρίσκεται η αγάπη μου

πού πρέπει να την ψάξω

και μού 'πανε στην απλωσιά

του Αιγαίου να κοιτάξω.

Στην Τήνο μού 'παν προσκυνά

στην Πάρο τραγουδάει

στη Σύρο ονειρεύεται

στη Μύκονο γλεντάει.

Στη Σαντορίνη λιάζεται

στην Αμοργό ξεχνιέται

στη Νάξο πιάνει το χορό

κι εκεί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 22 Οκτώβριος 2008 στις 0:00 — 3 σχόλια

Ενα δωμάτιο κενό, η φυλακή μου

Ένα δωμάτιο κενό, η φυλακή μου

κι αναμνήσεις γύρω, μοιάζουν σίδερα

που μου κρατάνε δέσμια την ψυχή μου

μα να τα σπάσω όλα θέλω σήμερα

Είδα ξανά του ήλιου το φως

εγώ που νόμιζα πως ήμουν τυφλός

άκουσα του γέλιου μου τον ήχο

φωτογραφία σου δεν άφησα στον τοίχο

κουνάω τα χέρια μου που ήταν σκουριασμένα

κατάφερα να ζω χωρίς εσένα

Ένα δωμάτιο κενό, η φυλακή μου

το φάντασμά σου γύρω είναι στον χώρο

έγινες τώρα και μια σκιά δική… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 21 Οκτώβριος 2008 στις 15:33 — 4 σχόλια

ΘΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ...

Σ’ αυτή τη ζήση τα φαρμάκια μου πολλά,

Μα βρε ζωή, θα σ’ αγαπάω με μανία,

Κι αν μέχρι στάλα έχω πει την απονιά,

Αυτοδανείζομαι καρδιά κι ευαισθησία!

Τι κι αν με πρόδωσαν και φίλος κι αδερφός,

Τι κι αν η πλάτη έχει γείρει από τα βάρη…

Τι κι αν τις νύχτες σπίτι είμαι μοναχός,

Ξέρεις καλά πως σ’ όλα βγήκα παλικάρι!

Θα ονειρεύομαι και δεν θ’ αντισταθώ,

Να ξεστρατίζω στου μυαλού τα θεωρεία,

Κι όσα εμπόδια κι αν βρω θα προσπαθώ

Να τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 21 Οκτώβριος 2008 στις 14:30 — 7 σχόλια

Αναστατώνεις τη ζωή μου

Αναστατώνεις τη ζωή μου

Στα όνειρά μου σαν περνάς

Και αγαλιάζει η ψυχή μου

Ένα φιλί σου σαν κερνάς

Κι όλο ανοίγω τα φτερά μου

Στου ερωτά σου τα στενά

Μα έρχεται η μοναξιά μου

Να μου θυμίσει τα κενά

Κι είναι τα βράδια δύσκολα

Με τόσες αναμνήσεις

Μα με κερδίζεις εύκολα

Και θέλω να γυρίσεις

Μες το μυαλό μου η μορφή σου

Μ’ένα χαμόγελο γλυκό

Και μεγαλώνει η σιωπή σου

Κρυφά σαν λεω σ’αγαπώ

©… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Οκτώβριος 2008 στις 7:30 — 7 σχόλια

Προβληματισμός

Γιατί να νιώθω την μελαγχολία

αφού σου λέω σε ξεπέρασα

του έρωτα το βέλος, πάει καιρός

που από την καρδιά μου το αφαίρεσα

Γιατί να είμαι πάντα λυπημένος

αφού τριγύρω μου όλοι γελάνε

χαρούμενους τους φίλους μου τους κάνω

και πιο πολύ απ’ όλους μ’ αγαπάνε

Μα δεν μου φτάνει μόνο αυτό

γιατί εσένα όταν σκεφτώ

δακρύζω

προσπάθειες έκανα πολλές

δεν ήταν όμως αρκετές

μα συνεχίζω

Γιατί να σε θυμάμαι συνεχώς

αφού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 20 Οκτώβριος 2008 στις 16:43 — 5 σχόλια

Παίρνω τις νύχτες τα βουνά

Παίρνω τις νύχτες τα βουνά

που τ’όνειρό μου κυνηγά

γοργόνες στο φεγγάρι

Κι ο Γολγοθάς μου αρχινά

με την ανάσα μου βαριά

δίπλα στο μαξιλάρι

Τρέχω ψηλά στις κορυφές

κάνω σινιάλο με φωτιές

μ’αυτό δεν χαμηλώνει

Σαλτάρει σ’άπατες πλαγιές

κρύβεται μες τις ρεματιές

γελά και καμαρώνει

Και ξημερώνει η σιωπή

μες το πικρό μου δάκρυ

Φωτιά να βάζει στα γιατί

στα θέλω, στην αγάπη

Παίρνω τις νύχτες τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 20 Οκτώβριος 2008 στις 15:42 — 8 σχόλια

Τόμμυ

Χίλια άστρα στην αράδα

άναφταν στο έμπα σου,

φίλε μου δεν τα ξανάδα

έξ' από τη σφαίρα σου.

Άνοιξαν καινούργιοι δρόμοι,

ίσως με βαρέθηκες,

στην καρδιά μου όμως Τόμμυ,

φίλος μου εστέφτηκες.

-----

Της ζωής σκληροί οι νόμοι

και χωρίζουνε οι δρόμοι,

φιλαράκι μου, αλλά

όπου πας, όπου συχνάζεις

τα αστέρια θα συνάζεις,

να 'σαι μοναχά καλά.

-----

Είσαι για μεγάλες ρίψεις

και ψηλά πετάγματα,

έχεις και για…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 20 Οκτώβριος 2008 στις 11:00 — 9 σχόλια

Θύματα εικονικής ανάπλασης...

Συναισθήματα που εναλλάσσονται
σε κάθε μας επαφή,
καθώς πρέπει να στραφούν
εκεί, που δεν θα μας
επηρεάζει η έντονη ευαισθησία..

Είμαστε και οι δύο θύματα
της εικονικής ανάπλασης,
μιας σχέσης που φανταζόμαστε
και που είναι δύσκολο
να την αγγίξουμε, ακόμα
και μέσα σε ένα όνειρο.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 20 Οκτώβριος 2008 στις 10:48 — 8 σχόλια