Σεπτέμβριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (136)

Jelena

Παλι αποψε θα σκοτωσεις
την νεκρη ηδη ψυχη σου
και μεσανυχτα και κατι
θα πουλησεις το κορμι σου.

Ποιοι θα ρθουν να σ’ αγορασουν;
Σε ποια θα ξαπλωσεις κλινη;
τα λεφτα δεν θα σου φτασουν
για νταβα και ηρωϊνη.

Ιδια προσωπα καθε νυχτα.
Kαθως παίρνουν το κορμι σου
φευγει μακρια η ψυχη σου
στης μαμας μια καληνυχτα.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 16 Σεπτέμβριος 2009 στις 9:28 — 8 σχόλια

Τα σέα και τα μέα τους

Όλοι τους γίνανε κριτές
τα λόγια τους φαρμάκι
Ηθικολόγοι δικαστές
χωρίς σταλιά μεράκι

Ράβουνε ή ξηλώνουνε
δεν έχει σημασία
Βρίζουνε και σπιλώνουνε
χωρίς αιδώ καμία

Το άδικο σημαία τους
και η διπροσωπία
Τα σέα και τα μέα τους
και η μοιρολατρία

Όλοι τους γίνανε κριτές
και μας πουλάνε μούρη
παράλογοι επικριτές
το ψέμα τους τσιμπούρι


© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Σεπτέμβριος 2009 στις 6:00 — 12 σχόλια

Πάψε να κοιτάς.



Πάψε να κοιτάς



Θεέ τη κόλαση που έχτισες για εμένα

να φυλακίζεις της ψυχής μου το κορμί

και με μαστίγια που φρόντισες δεμένα

όλα τ’αγκάθια τους ν’αφηνεις στη πληγή



όσο κι αν πότιζα με δάκρυα τις φλόγες

ποτέ δεν έφτασαν να σβήσουν τη φωτιά

τόσο βαθιά , πολύ στις τόσες κατακόμβες

τα ουρλιαχτά μου δεν ακούγονταν καλά



μα δεν ακούγονταν κι οι τόσες προσευχές μου

ούτε φωνές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 16 Σεπτέμβριος 2009 στις 1:00 — 6 σχόλια

Χωρίς παζάρια

Πάλι με πήρε



Στο λαιμό του ο χρόνος.



Αφαιρέθηκα



Χαζεύοντας ραδιόφωνο.



Ακούγοντας



Σαλταρισμένα ανθρωπάκια



Να προσπαθούν



Να αναπαράγουν τρόπους



Και λύσεις.



Μόνο που τα καινούργια



Προβλήματα θέλουν



Νέους τρόπους



Λογικούς , συλλογικούς



και λιγομίλητους.



Μια λέξη φτάνει



Για να πεις την αλήθεια.



Κι άλλη μια



Για να τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 15 Σεπτέμβριος 2009 στις 11:28 — 12 σχόλια

Δεν θά'χεις ήρεμη ζωή

Δεν θά'χεις ήρεμη ζωή

σκληρός θά'ναι ο χρόνος

μέσα στην άδεια σου ψυχή

βαρύς θα είναι ο πόνος



Θα'ναι πληγή το παρελθόν

κι όλα θα τα γκρεμίζει

θα σε πικραίνει το παρόν

το αύριο που ορίζει



R

τα όνειρά σου στο κενό

κόλαση θα θυμίζουν

τ'αστέρια άλλον ουρανό

με φως θα ζωγραφίζουν



Δεν θά'χεις ούτε ήλιου φως

και η καρδιά θα κλαίει

και για τα λάθη σου ο θεός

μονάχα αυτός δεν φταίει





©… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 15 Σεπτέμβριος 2009 στις 5:30 — 9 σχόλια

Ελληνοαμερικανικη φιλια

Το κενο του προαστιακου με την Αποβαθρα

εφτανε για να καλυψει τον ορο "Κακοτεχνια" στην συγχρονη Ελλαδα στα ματια σου

Προσεχε!!! Σου ειπα "το κενο"

Οταν με κοιταξες για να μου πεις ευχαριστω

ηθελα να στο ξαναπω.

Προσεχε!!πως κοιτας τους Ανθρωπους μ'αυτα τα Ματια;;

Δεν χωρουσαν ομως στα μπαγκαζια που κουβαλουσες στην πλατη

ουτε οι Ηλιοι της California που αστραφταν στο χαμογελο σου

Ο Προαστιακος ετρεχε νομιζες με ιλιγγιωδη ταχυτητα

για να σε φτασει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 21:34 — 6 σχόλια

ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ(ΕΠΙΚΑΙΡΟ)

ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ









Ήταν ένας γάιδαρος, με μεγάλα αυτιά,

τ’ άρεσαν, τα ψέματα, τ’ άρεσαν τα «θα».



Στο μυαλό, του κόλλησε, για να κυβερνήσει.

«Οι άλλοι, είναι χειρότεροι. Ειμ’ η μόνη λύση»!



Στο μπαλκόνι, ανέβηκε, ούρλιαξαν, τα πλήθη,

έτοιμα ν’ ακούσουνε, κι άλλο παραμύθι.



Άνοιξε το στόμα του, για να τους τυλίξει.

Τόση πρόβα έκανε, μόνο να γκαρίξει!



Τελικά, ο κυρ γάιδαρος, πήρε τα πρωτεία.

Πάλι ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 18:41 — 4 σχόλια

KATI KSAFNIKO





Me ena maxairi stin kardia, pernao tin zoi mou,

andi me xadia ke filia, an imuna mazi sou.

Esy isun aftos pu mu dikse to noima tis agapis,

ke tora ksafnika pernas brosta, san na ise enas diabatis.



Agapi mou ax na se eblepa, esto ja ligaki, ala den jinete jati alakses monopati....



Pai to tharros mou, pai i tolmi mou, pu pige i pisti pu eixa palia.

Mipos kseris na jatrebis kardules, pu ine mones sta… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Olga στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:30 — 8 σχόλια

Ο παπα- Μιχάλης





Της Κυριακής το χάραμα , το σήμαντρο χτυπάει

σταυροκοπιούνται βιαστικά οι πρωινοί διαβάτες

λιβάνι και βασιλικό πάντα μοσχοβολάει

στο σταθερό ντου «αλάπατο» χαμογελούν οι στράτες.



Ειν’ ο παπάς του τόπου μου που τονε λεν Μιχάλη

γέννημα θρέμα του χωριού , φιλότιμο «κοπέλι»

που στα «απεραθίτικα» το ευαγγέλιο ψάλλει

γιατί πιο κατανοητό να μας το κάνει θέλει.



Στης Παναγιάς τα κτήματα με κέφι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 1:23 — 12 σχόλια

πολεμιστής.

Τη νύχτα,οταν τ αστέρια χαραζουν τις αέναες τροχιές τους κι οι ποιητές κρυφακούν στον ανεμο τις κρυφές ανεμωδίες του κοσμου... Τη νύχτα,οταν οι σκιες παραμονεύουν στα σοκάκια,με ανομολόγητες προθέσεις,σαν φευγαλέοι αντικατοπτρισμοί πανάρχαιων μυστηρίων....

Τη νύχτα,οταν οι μαγοι σκύβουν πανω απ τις κρυστάλλινες σφαίρες τους και ατενίζουν το μέλλον γράφοντας απερίγραπτες σημειώσεις σε σκονισμένα ημερολόγια...

Τη νύχτα,όταν ο Φύλακας στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 1:19 — 12 σχόλια

Σου έχω μία άνοιξη..

Σου έχω μία άνοιξη

μάτια μου φυλαγμένη,

αν έχεις χειμωνιάτικη

καρδιά και χιονισμένη.



Μία βροχούλα κράτησα

αν πέσει ξηρασία,

ανασεμιές να ζεσταθείς

όταν πλακώσουν κρύα.



Για την ψυχή σου φύλαξα

ένα ουράνιο τόξο

αν τη σκεπάσει καταχνιά

μ' αυτό να σου τη διώξω.



Για τα σκοτάδια χαραυγές

έχω για σένα κρύψει,

βάλσαμο, εάν ανοιχτούν

πληγές, να σου τις νίψει.



Έχω και ένα όνειρο

για να το…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 14 Σεπτέμβριος 2009 στις 1:00 — 14 σχόλια

οδύνη.

Πάρε με αγκαλιά.....

Παράπονα και αναμνήσεις,στιγμές όμορφες και γαλήνιες Κυριακές που χαθήκαν για πάντα....

Οπτασία μοναχική η σκέψη μου,καθρεφτίζεται τρεμάμενη στα πολύχρωμα καλειδοσκόπια της νύχτας....

Πώς κατάφερες και με ξέσκισες; πώς;

Σινεμά και χαμόγελα,βόλτες μες τη βροχή και πνιγμένα φιλιά,ένα τραγούδι δικό μας κι η ζεστή κοιλιά σου που ξαπόσταινα τις νύχτες δακρυσμένος.....

Άγριος άνεμος παγώνει το δέρμα μου κι εγώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 13 Σεπτέμβριος 2009 στις 21:37 — 8 σχόλια

Φάλτσο

Νύχτα που αντρειεύει τον τρελό

τον φόβο που αλαργεύει

η μητριά η ανάσα της

τ’ αγρίμνι μου θεριεύει



πάνω που ξαστερώνει ο νους

το γρέζι του να λιάνει

στέλνει την πρωτομοίρα μου

τάχατες να με γιάνει



μαστίχα από σαρκόδεντρο

με πίνει και με φτύνει

με παζαρεύει με καιρό

κι ενέχυρο μ’ αφήνει



με υγρό φλογμό πως με κερνά

μ’ ψέμα πως με ψήνει

στην πλώρη της πως με μεθά

πως με ξερνάει στη πρύμνη



στα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolas στις 13 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:16 — 10 σχόλια

Στον πλανήτη της αδράνειας

Ξεγελασμένες ψευδαισθήσεις
χορό αρχίσαν στο βάθος του μυαλού.
Βλέμματα άδειασαν τα δάκρυα
κι απολιθωμένα κοίταξαν
το παγωμένο πρόσωπο
της αδράνειας.
Στον πλανήτη της
ανάκατοι χρόνοι κι εποχές
φόβοι,σιωπές κι επιθυμίες
επαναστατούν κι αποχωρούν.
Απρόσωπα πάθη
χάνονται στο ψυχρό
κι απάνθρωπο στροβίλισμα.
Καταδικασμένα
στην πλάνη τους να ζουν.

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 13 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:10 — 12 σχόλια

Ελα σαν ονειρο

Ολο μου λες το ενοεις

να το πιστεψω μ’ αγαπας,

θα το πιστεψω αν τολμας

οπως και ‘γω στα ονειρα μου να πετας.



Αν το τολμας ελα λοιπον

και σε ενα ονειρο τρελο,

ελα και πιασε μου το χερι.

Αν το τολμας ελα μαζι

μοιρασου ‘κεινη τη στιγμη

κι’ οσα μας φερει.



Ελα σαν ονειρο και πιασε μου το χερι

ελα και βαλτο στην καρδια σου

θα γινω θαλασσα και αγερι

να ταξιδεψω και εγω στα ονειρα σου.



Αν το τολμας, αν το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 13 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:20 — 7 σχόλια

Πολιτιστικό Πρόβλημα ( Κώστας Αξελός)

Αρχικά η παιδεία πήγαινε μαζί με την ποίηση, τη σκέψη και την τέχνη. Μετά έγινε αυτό που λέμε κουλτούρα. Η κουλτούρα, το να αντιμετωπίζουμε τα φαινόμενα της ποίησης, της σκέψης, της τέχνης και των άλλων εκδηλώσεων σαν κουλτούρα, σημαίνει ήδη έναν υποβιβασμό τους.

Η σκέψη, η ποίηση, η τέχνη δεν υπάγονται σ᾽εκείνο που φθηνά και σε παγκόσμιο σχεδόν επίπεδο ονομάζεται κουλτούρα, χωρίς να σκεφτόμαστε τι είναι αυτό που μας λέει και αυτό που μας κρύβει τούτη η λέξη. Κείμενα, έργα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 13 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:56 — 12 σχόλια

Με μια κανταδα

Θα ελθω κατω απ’ το παραθυρο σου
με μια κανταδα, να σου πω πως σ’ αγαπω
θα ελθω και ασ' η γειτωνια ξυπνησει
εχω σου λεω καλο σκοπο.

Πηρα μια νυχτα το φεγγαρι
για συντροφια μου πηρα τ’ αστρα
μα οι γειτωνες νερο μου ριξαν
και ο πατερας σου μια γλαστρα.

Μα θα ελθω αυριο, παλι καλη μου
δεν με φοβιζει η γλαστρα, ουτε το νερο
θα ελθω να σου τραγουδησω
με κρανος πετσετα και μαγιω.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 13 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:28 — 7 σχόλια

Πάθη που πονάνε

Γλυκό το ψέμα,

όταν βολεύει . . .

Mπαίνει στο βλέμμα,

αλήθειες κλέβει !

Mπαίνει σαν κλέφτης

και λωποδύτης,

έρωτας- ψεύτης,

θύμα και θύτης !



Mές στου μυαλού τις διαδρομές,

αδέσποτα γυρνάνε,

αλήθειες, ψέμματα, ενοχές

και πάθη που πονάνε !





Πικρή η αλήθεια . . .

Αρρώστεια σκέτη . . .

Ρίχνει στα στήθια,

με το ντουφέκι !

Μ’ ένα της σμπάρο,

χτυπά στο στόχο,

χαρά και χάρο,

πάθος και πόθο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:22 — 12 σχόλια

Στις εκκλησιές του Μαμωνά-ΤΡΑΓΟΥΔΙ- στίχοι : Afroditi, μουσική και τραγούδισμα : τρελός τζίτζικας

R09_0018.MP3



...με κλικ στον αποπάνω σύνδεσμο, ακούτε το "Στις εκκλησιές του Μαμωνά" σε στίχους που έγραψε η Afroditi





Τα φουσκωμένα τα πουγκιά,

τρέμουν μη γίνουν στάχτη,

γιατί τ' απένταρα παιδιά

τα 'χουν μεγάλο άχτι...



...Τα καταριούνται να καούν

στις πλούσιες τις τσέπες

και καρβουνάκια να γινούν

στης αφραγκίας τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την τρελός τζίτζηκας στις 12 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:00 — 16 σχόλια

esperanza

Τί να της πώ.....τί;



Να υποκλιθώ σε ενα όμορφο ψέμα,να αφεθώ σε μια πρόστυχη Χιονάτη με άδεια καρδιά,σε μια σκιά που το τρύπιο φόρεμά της λατρεύει τους πάντες;



Απάτη.....απάτη.....



Εποχή μαρτυρική,ένα φθινόπωρο που με κλέβει.....



Ρομάντζο γδαρμένο και κουρέλια στον άνεμο οι πόθοι της ψυχής μου....



Στα μαύρα μάτια της η θέα της Κολάσεως,δώρο απο ερωτευμένους δαίμονες που την χορταίνουν λαίμαργα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 12 Σεπτέμβριος 2009 στις 13:19 — 8 σχόλια

Μηνιαίες αρχειοθήκες

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

1999

1970

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services