Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Αύγουστος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (69)

Απών.

Είμαι ένας πίνακας μελαγχολίας,ένα λιβάδι φθινοπωρινό με λουλούδια μαραμένα..

Οι δόλιες στιγμές μου,φύλλα νεκρά στις όχθες του Σηκουάνα που τα πατούν αδιάκοπα περαστικοί εραστές..

Τα νιάτα μου βοριάδες και κυκλώνες,χαμένοι σε χώρες μακρινές,ανάμεσα σε μάχες,θάνατο και γκιλοτίνες που αστράφτουν γυαλισμένες..

Μετρώ χρόνια μυριάδες κι ατέρμονες εποχές που χαθήκαν μα όλο πίσω γυρνούσαν,για να φύγουν και πάλι,αδέσποτες,μέσα στα ηλιοβασιλέματα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 2 Αύγουστος 2010 στις 16:59 — 4 σχόλια

Είμαι το εκατοστό...

Τα ψηφία τά 'χω τρία,

είμαι το εκατοστό,

ποίημα του Στιχοπλάστη,

είμαι εγώ το πιό σωστό !!!…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 2 Αύγουστος 2010 στις 16:30 — 14 σχόλια

Τα γενέθλια του Στιχοπλάστη...

Ο Στιχοπλάστης αύριο

γενέθλια γιορτάζει,

η ντραμιζάνα η παλιά

βογγά κι αναστενάζει !…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 2 Αύγουστος 2010 στις 16:29 — 27 σχόλια

Σαράντα πέντε μάστοροι...

Μη πιό κάτω πλήζ...

Κάνει τζίζ !!!…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 2 Αύγουστος 2010 στις 16:00 — 9 σχόλια

Θρίλερ...

Χορεύει η θλίψη φυσαλίδα του θανάτου,

μικραίνει η φλόγα απ' την ανάσα των θηρίων,

μες στους διαδρόμους νεκρικών κοιμητηρίων

στριφογυρνάς σαν ναυαγός στο πέρασμά του.

Πεθαίνει η μέρα μ' ένα φύσημα τ' ανέμου,

σ' ένα υπόγειο ξεχασμένο το φυτίλι,

τίποτα πια δεν περιμένεις να σου στείλει

να ξαναζήσεις την ανάσα του πολέμου.

Χορεύει η θλίψη ένα μπλούζ των κρεμασμένων,

κρατάς συνθήματα των τοίχων στη μασχάλη,

σπάζεις στο τοίχο ένα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 2 Αύγουστος 2010 στις 13:47 — 6 σχόλια

ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ..ΓΕΡΟΙ

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 2 Αύγουστος 2010 στις 10:00 — 2 σχόλια

ΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ....

ΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ…

Τι επειδή είμαστε φτωχοί,

δεν έχουμε εμείς ψυχή,

τι επειδή είμαστε τρελοί,

οι άλλοι είναι πιο καλοί.

Έτσι καλοφαίνεται,

στη καρδιά να φλέγεται,

γιατί απαγορεύεται,

κάποιος να ερωτεύεται.

Είναι η ζωή τόσο μικρή,

να είναι μοναχά πικρή,

τι επειδή είμαστε αγνοί,

θα απομείνουμε στεγνοί.

Η ματιά σα θέλγεται,

το κορμί ορέγεται,

γιατί δεν επιτρέπεται,

σε κανένα να ντρέπεται.

+ 2/8/10

1:47… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 2 Αύγουστος 2010 στις 7:30 — 10 σχόλια

Αναδρομή

Ας κάνουμε μια αναδρομή,

στις αναμνήσεις να χαθούμε,

ίσως να είναι αφορμή

απ' την αρχή ν' αγαπηθούμε.

Ας ρίξουμε μία βουτιά

μες τα υπόγεια της μνήμης,

μπορεί σε κάποιο απ' τα κουτιά

να 'ναι το τέλος της οδύνης..

Έλα ν' ανάψουμε κεριά

ν' ανασκαλέψουμε τη στάχτη,

κάπου εκεί σε μια μεριά

μια σπίθα ακόμα θα ανάφτει.

Ας κάνουμε μια δοκιμή

και να ξεθάψουμε τις μνήμες

γιατί όσα φέρνει μια στιγμή

μέρες δε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 1 Αύγουστος 2010 στις 23:00 — 22 σχόλια

Απόψε ας χορέψουμε

Απόψε ας χορέψουμε

Τρελό χορό με κέφι

Και τα βιολιά ας παίξουνε

Στ'ονείρου μας τη μέθη

Απόψε ας γλεντήσουμε

Μέσ’απο την ψυχή μας

Και πίσω ας αφήσουμε

Τη σκάρτη τη ζωή μας

Όλα τ’αστέρια τ’ουρανού

Απόψε θα ανάψω

Και το φεγγάρι μου στο νου

Κόκκινο θα το βάψω

Κόκκινο πού’ναι της φωτιάς

Χρώμα γεμάτο αίμα

Να ζωντανέψει της ματιάς

Ξανά γλυκά το βλέμμα

Απόψε ας το…