Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιούλιος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (104)

Παλιό κρυφό μου όνειρο

Παλιό κρυφό μου όνειρο

αγάπη της καρδιάς μου

με σεργιανάς σαν όμηρο

κι ας είσαι μακριά μου

Είσαι ποτάμι που κυλάς

με τα θολά νερά σου

στο αίμα μου και με πονάς

μ’όλα τα μυστικά σου

Ποτέ δεν σε ξεπέρασα

είσαι η φυλακή μου

με τη μορφή σου γέρασα

την άστατη ζωή μου

Σε περιμένω να φανείς

ξανά στον ουρανό μου

ήλιος κι αστέρι να γενείς

να σβήσεις τον καημό μου

© Copyright, Νικολακάκος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Ιούλιος 2010 στις 10:52 — 10 σχόλια

ΣΕ ΕΝΑ ‘’ΑΧ’’

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΣΗΜΕΡΑ...12 ΧΡΟΝΙΑ...12 ΣΤΙΓΜΕΣ...12 ΧΑΡΕΣ...15 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...ΚΙ

ΑΚΟΜΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ...

Όταν εγώ γεννήθηκα εφύλαξα στα στήθια

από της λάμιας τα θολά τα πράσινα τα φύλλα

και κάθε τόσο μια αγκαλιά σ ένα ποτάμι κρύφια

τα έριχνα και κοίταζα που έφευγαν μακριά

Κι ερχόσουν σαν ανατολή με ένα άσπρο άτι

με καλπασμό και έσκιζες της θλίψης τα νερά

κι ήταν εκείνο το φιλί της άνοιξης κομμάτι

που γιασεμί μου γέμιζε και πάλι την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 12 Ιούλιος 2010 στις 21:26 — 6 σχόλια

Αγνωστη μοιρα

Σε θνητό κορμί χτυπάς άγνωστη μοίρα

Το πρόσωπο σου άμορφο σαν του θανάτου

Το μόνο εργαλείο μου προτάσσω την παλάμη

Αλλά περνάς παράδοξα αταίριαστη μου φίλη

Σε χρόνους ματαιότητας συχνά με ξοδεύεις

Με τα μάτια της λησμονιάς με γητεύεις

Άχρηστο το κορμί για του χρόνου τερτίπια

Σε μια σκέψη σκληρή αναδεύω παιχνίδια

Μα σαν σκάσει του πολέμου η μαύρη κραυγή

Θα μου πεις πως διπλώνεις του θανάτου το πέπλο

Με την άρση χεριού θα σημαίνεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 12 Ιούλιος 2010 στις 12:51 — 6 σχόλια

Τη μάνητα της πέτρας συλλογιέμαι

Την κρίση και τη μάνητα της πέτρας συλλογιέμαι

κι έχω ένα πλάκωμα βαρύ κι ασήκωτο στα στήθια

και στον καθρέφτη του βουνού, χαράματα κοιτιέμαι,

ποιος είμαι ο έρμος,να μου πει, στα ντρέτα και στ' αλήθεια.

***************************************

Άι χρόνια-ποταμάκια μου, μες στα βουνά κλεισμένα,

γυράθε λόγκος κι ερημιά και κάτω η μαύρη γης

κι απάνω ο Πρωτομάστορας, Πρωτοπελεκητής,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Lorenzo στις 11 Ιούλιος 2010 στις 18:30 — 13 σχόλια

Οι Μοίρες

Οι Μοίρες " μη ρε" γράψανε

ψηλά στο κούτελό μου.

Την τύχη διαγράψανε,

μέσα απ' το φάκελλό μου.

Μα εγώ το η από το "μη...",

το 'δα ανορθογραφία.

Στο "ρε" το 'ριξα και στο "μι"

και στην καλλιτεχνία.

R) Ρε-μι-φα-σολ-λα-σι-ντο-ρε.

Κι αν είν' η μοίρα μου σικέ

μ' ένα μι-ρε κι ένα λα-σι,

το σκάω από την κόλαση.

Οι Μοίρες, "μη ρε " γράψανε

ψηλά στα βλέφαρά μου

από παιδί να…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Ιούλιος 2010 στις 10:53 — 9 σχόλια

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ 1974 (επεισ 7)

Η τρέλα δεν πάει μόνο στα βουνά, αλλά πλανάται και πάνω απ τα πολεμικά αεροδρόμια όπως διαπίστωσε στη συνέχεια

Η ζέστη αφόρητη εκείνο το μεσημέρι, σκληρή δοκιμασία για σώματα και ψυχές.

«Eπί των όπλων!» η διαταγή που δεν ήθελε ν ακούσει κανένας τους,μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα, κάνοντας τους ηλιοψημένους μάχιμους να σκαρφαλώσουν σαν τις μαϊμούδες επάνω στα κοχλάζοντα αντιαεροπορικά μπόφορς.

Τα πάντα καίγανε κάτω απ τον ήλιο σε τέτοιο βαθμό ,που ήδη τα πρώτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 10 Ιούλιος 2010 στις 17:00 — 3 σχόλια

O καλλιτέχνης ο απόλυτος

Ο καλλιτέχνης ο απόλυτος :

Άγιος, Aπών, Νεκρός κι Αλώβητος.

............................................

............................................

Ο καλλιτέχνης ο απόλυτος,

δεν περπατά ποτέ ξυπόλυτος,

γιατί τα ποδαράκια του καήκανε,

στις ερημιές τις κρύες που διαβήκανε,

στης θλίψης τους απότιστους λειμώνες,

στου πόνου τους βουβούς ερειπιώνες . . .

..........................................................

Τόση Ομορφιά και Φως που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την σβησμένο ρουμπαγιάτ στις 10 Ιούλιος 2010 στις 16:30 — 10 σχόλια

Φίλε "για πάντα μαζί"..., μες την ψυχή σου, άλλος ζεί...

Απάντηση στο σχόλιο-εγκώμιο στην καταχώρησή μου "Μες το δικό της πλάνο...",

του φίλου "για πάντα μαζί"...

Φίλε "για πάντα μαζί"...

κατ' αρχήν...

Σε γνωρίζω απ' τη μορφή σου

πού 'ναι τόσο φανερή,

σε γνωρίζω απ' τη γραφή σου

έντονη και φοβερή...

Γνωρίζω βέβαια, το ταλέντο που έχω στο στίχο και πιστεύω πως γνωρίζω και σε πιο ακριβώς…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 10 Ιούλιος 2010 στις 16:30 — 17 σχόλια

Father Αντρέ (σατιρικόν)

Σου γράφω γράμμα και γραφή από τ' ακροθαλάσσι

father Αντρέ αισθάνομαι τόσο μα τόσο happy,

ρεμβάζω στην ξαπλώστρα μου χωρίς καμμία νοιάση

από νησί σ' άλλο νησί χιχι μοιάζω μ' αράπη.

Προ-ψές ήμουν στη Νίσυρο, στην Παροικιά today,

tomorrow με το κανό σαλπάρω γι άλλη νήσο,

παρέδωσα στην τρόικα και είν' όλα okey,

ποιος το Ελλάντα πίστευε ότι θα κυβερνήσω.

Αυτοί που λες του ΔουΝουΤου ωραίοι οι τυπάδες

έφεραν στο Ελλαδιστάν λεφτά με το τσουβάλι

σελίδες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 10 Ιούλιος 2010 στις 14:00 — 14 σχόλια

Μες το δικό της πλάνο...

Περπάταγα περήφανα με το κεφάλι πάνω

το στήθος έξω, το πηγούνι μου ψηλά...,

στα πρώτα βήματα που στη ζωή μου κάνω...

Ήμουν παιδί, ...δε γνώριζα πολλά...

Δυό τρείς σφαλιάρες μού 'μαθαν να σκύβω

και το κεφάλι χαμηλά να το κρατώ,

πως κάπου κάπου πρέπει και να στρίβω

και λίγο πιό σιγά να περπατώ...

Εκεί που περπατάω σκυφτός και μαζεμένος

μου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 9 Ιούλιος 2010 στις 23:58 — 16 σχόλια

"για να σωθεί η πατρίδα"

-πολύ καλά τα καταφέραμε και πάλι σύντροφε Λοβέρδε !

-μα σας το είχα πεί,ότι μπορεί να διαμαρτύρονται ,αλλά τελικά θα ψηφίσουνε ΝΑΙ !

-πέρασε πολύ το σύνθημα μας, «για να σωθεί η πατρίδα»,έτσι δεν είναι?

-απόλυτα,αφού «Πατρίδα» είναι η έδρα τους στη Βουλή !

-αλλά κι ο λαός, έκανε και πάλι την πάπια !

-μερικές εκατοντάδες νοματαίοι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 9 Ιούλιος 2010 στις 23:11 — 2 σχόλια

Σαν το νερό στ'αυλάκι

Ρέουν οι λέξεις στο χαρτί

σαν το νερό στ'αυλάκι

στίχοι να γίνουν οι καημοί

που στάζουνε φαρμάκι

Θα ξεφυλλίσουν της ζωής

νύχτες γεμάτες δάκρυ

κι από τα βάθη της ψυχής

όνειρα δίχως χάρτη

Αλήθειες π' ανασαίνουνε

βαριά κι από συνήθεια

αγάπες που πεθαίνουνε

σ'άδοξα παραμύθια

και το Σταυρό σηκώνουνε

του πόνου μες τα στήθια

Ρέουν οι λέξεις στο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Ιούλιος 2010 στις 20:00 — 12 σχόλια

Επτά

Ότι κι αν δείχνουν οι πυξίδες μην γελιέσαι

Ξέρει η ψυχή τους δρόμους ν’ αφουγκράζεται

Της μοίρας τα κιτάπια μην φοβάσαι

Στις πέντε τις αισθήσεις μην χαρίζεσαι

Σαν οι στιγμές στεγνώνουν στον πυρήνα σου

Και κάνουν κύκλο στα ρολόγια οι αναμνήσεις

Επτά ζωές και οχτώ θάνατοι στο σώμα σου

Θα περιμένουν την παγίδα τους να στήσεις

Μες τα κουρέλια μιας στημένης επανάστασης

Θα βαυκαλίζετε ο νους πως βρήκε άκρη

Σαν προσπέραση το σημείο της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 9 Ιούλιος 2010 στις 16:46 — 4 σχόλια

H τρελή κίχλη Σύλβια Πλαθ

(...η ποιήτρια Σύλβια Πλαθ,αυτοκτόνησε πριν

σαράντα χρόνια,βάζοντας το κεφάλι της μέσα στο

φούρνο του γκαζιού...Ήταν βεβαίως και κάποια προδιάθεση

που την οδήγησε ως εκεί...Ήταν κι ο προδωμένος

έρωτας του συζύγου-ποιητή Τεντ Χιουζ...)

....................................

(Ο ποιητής κάνει τη μοίρα του ζαβή?

Ή ,τάχα, αυτή 'ναι που γεννά τον ποιητή?)

.....................................

......................................

Η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την για πάντα μαζί στις 9 Ιούλιος 2010 στις 15:30 — 25 σχόλια

Ο Τζιμ ο στιχοπλόκος

Τώρα θ' αφήσω ενα τραγούδι στον αγέρα,

μια ιστορία για τον Τζιμ το στιχοπλόκο,

που 'γραφε στίχους και κρασόπινε όλη μέρα

και στο στρατό δεν κράτησε ποτέ του όπλο.

Ένα μπλοκάκι στην κωλότσεπη είχε πάντα,

την έμπνευσή του μέσα εκεί φιλοξενούσε,

στα φύλλα που μοσχομυρίζανε λεβάντα

-δώρο κολώνια απ' το κορίτσι που αγαπούσε-

ΡΕΦΡΑΙΝ

Δεν είχε φίλο και γνωστό,

δεν είχε μάνα κι αδερφό,

μάγκες,ο Τζιμ ο στιχοπλόκος,

μα στα στιχάκια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την σβησμένο ρουμπαγιάτ στις 9 Ιούλιος 2010 στις 14:00 — 14 σχόλια

Κολυμπάω με το κύμα

Κολυμπάω με το κύμα

Του Γιάννη Ποταμιάνου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 8 Ιούλιος 2010 στις 21:36 — 10 σχόλια

ποιός είσαι ανθρωπάκο ?

-καλημέρα καθρέφτη μου !

-καλώς το υπεροπτικό είδωλο !

-ε όχι και είδωλο, είμαι κοτζάμ προσωπικότητα !

-επάνω μου όμως ,είσαι ένα είδωλο και τιποτα παρα πάνω !

-φαίνεται πως αγνοείς το μεγαλείο μου!

-σώπα ρε μπουχέσα !

-το ξέρεις πως ειμαι αυθεντία στην Ιατρική,με τρία…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 8 Ιούλιος 2010 στις 13:50 — 4 σχόλια

Κλείνω στα μάτια το αντίο

Κλείνω στα μάτια το αντίο

Κι όσα μου είπες ξαφνικά

Kαι η αγάπη μες το κρύο

Σβήνει τα φώτα βιαστικά

Να μη με δεις κρυφά που κλαίω

Και πως για σένα υποφέρω

Το δάκρυ μου το τελευταίο

Του καημού θά’ναι το ξέρω

Μες την καρδιά μου, φωτιά και λαύρα

Και στη ψυχή μου,χρώματα μαύρα

Στάχτες αγάπη μ’ άφησες πίσω

Μες τ'όνειρό μου πάλι θα σβήσω

Κλείνω στα μάτια το αντίο

Και αναμνήσεις μου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Ιούλιος 2010 στις 7:23 — 9 σχόλια

Στη φυλακή με ρίξανε, τα λάθη μου δεν πνίξανε ...

Σ' εύκολο βούρκο κύλισα

το μαύρο πάτο φίλησα,

πιό κάτω δε γινότανε

άνθρωπος να σερνότανε.

Στην αγκαλιά του πέθανα

θάφτηκα χωρίς στέφανα,

διώχτηκα, δε βαρέθηκα

ορυμαγδόν εκτέθηκα.

Οδήγησα ανάποδα

δίποδα και τετράποδα,

σε λόγια αναφέρθηκα

εντόνως παραφέρθηκα.

Στη φυλακή…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 7 Ιούλιος 2010 στις 21:27 — 22 σχόλια

Ο ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ

Ο ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ

Όλοι οι διάβολοι κάτσανε,

μέσα στη ψυχή μου,

κι ακόμα δε βγαίνουνε,

με τη προσευχή μου.

Τον εαυτό μου κατηγορώ,

σα να ‘μαι δαιμονισμένος,

νομίζω ο άλλος ο ντουνιάς,

είναι πιο πολιτισμένος.

Να κρύψω μάταια προσπαθώ,

τη πολύ ταραχή μου,

σα να ‘μαι ο μοναδικός,

π’ έχω την ενοχή μου.

Τον εαυτό μου υποτιμώ,

δεν είμαι ευχαριστημένος,

πιστεύω ο κάθε άνθρωπος,

πως ζει ευτυχισμένος.

+… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 7 Ιούλιος 2010 στις 17:30 — 13 σχόλια