Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιούνιος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (99)

Έγινες όραμα

Πάλι σ' ονειρεύτηκα

κι' ήρθα στην αγκαλιά σου

στα χείλη σου αφέθηκα

να πίνω τα φιλιά σου

τυφλά σε ερωτεύτηκα

μα είμαι μακριά σου

Έγινες όραμα

έγινες οπτασία

με δικό σου άρωμα

τρέχει η φαντασία

έγινες μαρτύριο

έγινες απάτη

σκέτο δηλητήριο

το δώρο σου αγάπη

Πάλι σε δανείστηκα

να σβήσεις το σκοτάδι

μαζί σου βασανίστηκα

δεν έφευγε το βράδυ

στη φυλακή σου κλείστηκα

και έμεινα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Ιούνιος 2009 στις 19:30 — 8 σχόλια

Μ ενα φιλι και ενα χαδι

Έλα μαζί μου το βράδυ
Κόκκινο θα ναι το φεγγάρι
Θα μαι κογχύλι εγώ
Και εσύ μαργαριτάρι

Μες της καρδιάς μου τον βυθό
Θε να σε κλείσω εγώ

Δώς μου ξανά τα δυο χείλια
Όλοι να σκάσουν από ζήλια
Σώμα μου να σαι ψυχή μου
Δως το φιλί της ζωής μου

Μ’ ένα φιλί κ’ ένα χάδι
Φωτιές να ανάψει το βράδυ
Μες στα φιλιά να χαθώ
Του έρωτα μου σημάδι

Με της ματιάς σου το πιοτό
Θε να μεθύσω εγώ

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 9 Ιούνιος 2009 στις 13:23 — 6 σχόλια

ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ

Ξέρεις τις νύχτες τελευταία ξαγρυπνώ

γιατί φοβάμαι τα όνειρα μου να αντικρίσω

κι αν ανασαίνω απ’ του τσιγάρου τον καπνό

πνίγομαι απ’ όλα αυτά που έχω αφήσει πίσω .

Ξέρεις δε βρίσκω ησυχία πια στον ύπνο

κι αφού δεν έχεις άλλη ελπίδα να μου δώσεις

μόνος δειπνώ στο μυστικό μου δείπνο

και περιμένω κάθε αυγή να με προδώσεις .

Ξέρεις τις νύχτες τελευταία προσπαθώ

τους εφιάλτες που με ζώνουν να νικήσω .

Φτάνω στον πάτο στης ζωής μου το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 9 Ιούνιος 2009 στις 12:41 — 3 σχόλια

Κι ας χαθώ... - Δημήτρης Άρνης, Ποίηση: Σωτηρία Χατζάκη (minoraki)

Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 9 Ιούνιος 2009 στις 5:01 — 7 σχόλια

ΜΑΣΚΕΣ

Αν κάτι έμαθα και είδα στους ανθρώπους

είναι μια μάσκα πως φορούν και γίνονται άλλοι .

Αλλάζουν πρόσωπα ,αισθήματα και τρόπους

και μοιάζει ο κόσμος με μεγάλο καρναβάλι .

Όμως την μάσκα μου να ξέρεις θα πετάξω

και μην τρομάξεις αν με δεις θα είμαι εγώ .

Μη με ρωτήσεις δεν μπορώ να εξηγώ

γιατί ειμ’ αυτός που πάντα ηθελα να αλλάξω .

Αν κάτι σαν θηλιά τόσο καιρό με πνίγει

είναι μια μάσκα πως φορούσα κι ήμουν άλλος .

Έμενα θήραμα στου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 8 Ιούνιος 2009 στις 12:51 — 5 σχόλια

Buena ...

Υπάρχει κάποιο μικρό εξωτικό πόρτο , βαθειά χωμένο στο μυχό ενός γραφικού πανέμορφου κόλπου , πνιγμένου κυριολεκτικά στη τροπική βλάστηση , στη κόστα του Ειρηνικού ωκεανού .

Ονομάζεται Buenaventura και είναι ο τόπος όπου έγινε αυτή η ιστορία που θέλω να σας διηγηθώ ... .

Δεν την πήρε κανένας από το πλήρωμα χαμπάρι , μα εγώ μπορώ να γνωρίζω όλες τις μικρές λεπτομέριες της , επειδή συμβαίνει να τις βίωσα από πρώτο χέρι .

Άλλωστε τα ασήμαντα αυτά γεγονότα έγιναν τόσο κοντά μου ,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 8 Ιούνιος 2009 στις 11:00 — 12 σχόλια

Φωτιά στα πέλαγα θα ανάψω

Πως να γλυτώσω απ’την φωτιά σου
Κι απ’το μαχαίρι της ματιάς σου
Ο,τι κι αν βρείς να μου χαρίσεις
Στο τέλος θα με λησμονήσεις

R
Φωτιά στα πέλαγα θα ανάψω
Κι απο την στάχτη που θα βγεί
Πόσο σ’αγάπησα θα γράψω
Και πόση μ’άνοιξες πληγή

Βουνό δεν είμαι για ν’αντέξω
Ούτε βροχούλα για να βρέξω
Να πνίξω τον βαρύ καημό μου
Που μού’ φυγες απ τ’όνειρό μου

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Ιούνιος 2009 στις 11:00 — 8 σχόλια

και εσυ δεν μιλάς!!!

Του καημού τα μονοπάτια

Και τα παγωμένα βράδια

Κληρονόμησα από σένα

Ψέματα τα δυο σου μάτια

Η καρδιά μου στα κομμάτια

Που χαλάλισα για σένα

Και δεν μιλάς

Δεν έχεις τίποτα να πεις

Χείλη βουβά

Ένα τοπίο της σιωπής

Κ’ εγώ πονώ

Που σκότωσες τον έρωτα μου

Σε πιο ουρανό ?

Πώς να πετάξω

Που είναι σπασμένα τα φτερά μου

Η ζωή μου μια σελίδα

Δεν την άφησες να ζήσει

Μου την βούτηξες στην πίκρα

Τ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 8 Ιούνιος 2009 στις 9:06 — 4 σχόλια

Πάτριο χώμα

΄Ενα σακουλάκι σκουρόχρωμο χώμα

από το σπίτι το ελλη νικό,

φυλαγμένο σε

ύφασμα λινό,

κρυμμένο

μέσα στην βαλίτσα μου,

πέρυσι τον Φλεβάρη.

Πίσω στον βορρά,

το σκόρπισα βορά

στα δόντια

της βροχής

και του χιονιού.

Φέτος,

δεύτερη χρονιά

κατά σειρά,

έξω στην πέργκολα

άνθισε γιασεμί°

μέσα στο σπίτι,

κάτω στο πάτωμα

φυτρώνει βασιλικός,

από της μάννας μου

την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 8 Ιούνιος 2009 στις 2:30 — 4 σχόλια

Ζωγραφική Χρωματικού Πεδίου

Μώβ έβαψες το φεγγάρι

σε πίνακα ασπρόμαυρο,

κατά την επιμονή σου

να μ' απαλλάξεις

από την μονοχρωματική μου

Εμμονή.

"Σήκωσε

το φανελάκι σου,"

μου ζήτησες.

"Μείνε ακίνητη,

με σταυρωμένους

αγκώνες καρφωμένους

στον ουρανό.

Το πρόσωπό σου

πλάγια, να φαίνεται,

το στήθος σου

κάτω ακριβώς

απ' αυτό

το φως".

Εξαὒλωση

η έκρηξη του πινέλου.

Το μωβ

μ' ακολούθησε,

έγινε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 7 Ιούνιος 2009 στις 22:30 — 4 σχόλια

Χάραγμα ...

Χάραγμα …

Χάραξες με τον σουγιά σου , άστρο στο ψηλό κατάρτι ,

το βαπόρι να φυλάει , το θηρίο όταν θα `ρθει .

Σκάλισες με το σκαρπέλο , μια γοργόνα να της μοιάζει ,

καλημέρα να της λές , κάθε που γλυκοχαράζει .

Έγραψες με το ξυράφι , πάνω στο δεξί σου χέρι ,

τ` ονομά της να το βλέπεις , κάθε που τραβάς μαχαίρι .

Έκαψες μ` ασετυλίνη , κάτι που ποτέ δεν σβήνει ,

μέσα στην καρδιά κρυμμένο , σαν διαμάντι φυλαγμένο .

Έκοψες με το κοπίδι , το παλιό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 6 Ιούνιος 2009 στις 23:30 — 8 σχόλια

Σκάκι Λέξεων

Παίζαμε σκάκι

με τα γράμματα,

λέξεις σχηματίζοντας,

ξαπλωμένοι πάνω

στην πράσινη τσόχα

της Ζήλιας.

"Το Μι;" σε ρώτησα.

"Δωδέκατο γράμμα

του ελληνικού αλφαβήτου"

μου απάντησες.

"Για την Μνημοσύνη.

Την αδιάλλακτη,

την εκδικητική".

"Το ΄Αλφα;"

"Το πρώτο γράμμα

όχι μόνο του ελληνικού,

αλλά κι όσων προήλθαν

από το ελληνικό.

Για την Απουσία.

Για τον αργό,

καθημερινό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 6 Ιούνιος 2009 στις 22:00 — 5 σχόλια

ΜΙΑ ΓΑΡΔΕΝΙΑ ΕΧΕΙ ΑΝΘΙΣΕΙ

Μεγάλωσα σε τόσο δύσκολους καιρούς

δίχως χαμόγελα,παιχνίδια και κουβέντα

γιατί αν δεν είσαι απ’ τους τυχερούς

δεν ανασαίνεις μέσα στα τσιμέντα .

Έτσι πνιγόμουνα χωρίς αναπνοή

και ήξερα πως είναι αδικία

που δεν αντίκριζα τον ήλιο το πρωί

γιατί τον έκρυβε μια πολυκατοικία .

Απόψε ίσως έρθεις για να με ‘βρεις

κι ίσως μαζί σου η ελπίδα να γυρίσει .

Ίσως μυρίσει Άνοιξη ο Δεκέμβρης

κι η νύχτα μας αστέρια να γεμίσει .

Κάπου στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 6 Ιούνιος 2009 στις 15:30 — 5 σχόλια

Τα λόγια είναι περιττά

Τα λόγια είναι περιττά

Οι πράξεις μας μετράνε

Πικρός αγέρας τα σκορπά

Και οι καρδiές πονάνε

Πάρε με στην αγκάλη σου

Να νιώσω το σφυγμό σου

Και'γω το προσκεφάλι σου

Θα γίνω κι ουρανός σου

Δείξε μου την αγάπη σου

Χωρίς προκαταλήψεις

Κρυφά στο μονοπάτι σου

Το δρόμο να μου δείξεις

Τα λόγια είναι περιττά

Μάσκα όταν φοράμε

Και δυσκολεύει το μετά

Στο δάκρυ σαν κυλάμε

© Copyright, Νικολακάκος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 6 Ιούνιος 2009 στις 15:00 — 6 σχόλια

34 Χρονια στην πολιτικη!!!

Μετράω πληγές στα τόσα χρόνια

Τρένα στις ράγιες που περνούν

Σφαίρες που λιώσαν στην καρδιά μου

Και η φρίκη βαθιά μέσα στον νου

Να ζω στο στόμα ενός λύκου

Τα δόντια του να ακονίζω

Το σύστημα του να γνωρίσω

Να είμαι ξώγαμο του ίδιου

Να βλέπω αγγέλους μες στην λάσπη

Τον διάβολο μου να γελάει

Και κάθε άγιος στην γραμμή του

Ελεημοσύνη να ζητάει

Έπρεπε όλα αυτά να ζήσω

Το στραβό να κάνω ίσιο

Τον λύκο μου να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 6 Ιούνιος 2009 στις 9:00 — 4 σχόλια

Σβήστηκε ο δρόμος

Για τα χαμένα όνειρα μου
πονάει τώρα η καρδιά μου,
για την χαμένη την αγάπη
στα μάτια τρέχει ένα δάκρυ.

Έπαψα πλέον να σε βλέπω
δε σε αγγίζω και πονώ,
σβήστηκε ο δρόμος της ζωής μου
κι έγινε ολάκερο βουνό.

Θα το ανέβω και θα ψάξω
με πίστη ότι θα σε βρω,
και τότε σ’ όλους θα φωνάξω
πόσο πολύ σε αγαπώ.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 6 Ιούνιος 2009 στις 8:01 — 4 σχόλια

Απόψε φόρα

Απόψε φόρα της νύχτας το κραγιόν

έχεις μια γεύση απο αυτές που ταξιδεύουν

τον ήχο σπάει της σιωπής τ'ακορντεόν

όταν νεραϊδες στο λιμάνι σου χορεύουν

Γυμνή σκιά σε μια ομίχλη σε τυλίγει

με την αλμύρα να σου βρέχει τα μαλλιά

λευκό πανί στα μάτια σου ανεμίζει

όταν οι μούσες θα σε παίρνουν αγκαλιά

Φωτιά που καίει στου νου την αμμουδιά

γίνομαι ένα με φεγγάρια αναβάτες

αναπολώντας μια ανάσα απ'τα παλιά

μέσα σε όνειρα γυρνώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 6 Ιούνιος 2009 στις 0:30 — 4 σχόλια

Atlantic Ocean ...

Ατλαντικέ ωκεανέ όσες φορές κι αν είδαν ,

τα μάτια μου το πλάτος σου δεν έχουνε χορτάσει ,

όταν σε πρωταντίκρυσα ήταν Απρίλης μήνας ,

έλαμπε ο ορίζοντας , είχε γιορτή η πλάση .

Απέραντο μεταξωτό , γαλαζωπό σεντόνι ,

γλυστρά η ματιά και χάνεται στου ορίζοντα το βάθος ,

πούπουλο το καράβι μας στα δυνατά σου χέρια ,

χίλιες οργυιές ως το βυθό , σ` αγάπησα με πάθος .

Ο ουρανός στα γιορτινά , πορφύρα και χρυσάφι ,

κάθε ηλιοβασίλεμα αρχαίο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 5 Ιούνιος 2009 στις 23:58 — 11 σχόλια

Απόδειπνον

Όπως ακουμπούσα με τον ώμο μου

σε κάσσωμα ξένης πόρτας

μήλο κόκκινο κρατώντας στο χέρι,

λίβας καυτός με σπίλωσε πισώπλατα.

Άγνωστοι μεταξύ γνωστών,

πίσω από την πλάτη μου,

μου κάρφωσες με τα μάτια σου,

ανατριχιαστικό μαχαίρι.

..........

Να λουστώ γάργαρο νερό,

μ' αρώματα ν΄αλείψω

το κορμί μου.

Να ντύσω την μορφή μου

ένδυμα λιτό,

μαργαριτάρια να περάσω

στην ψυχή μου.

Κεριά να ανάψω

σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 5 Ιούνιος 2009 στις 21:00 — 6 σχόλια

Περνούν τα χρόνια γρήγορα

Περνούν τα χρόνια γρήγορα

Σταματημό δεν έχουν

Και της ζωής τα σύνορα

Στο τέλος δεν αντέχουν

Τα νιάτα ανεμίζουνε

Σαν αστραπή περνάνε

Το θάνατο ορίζουνε

Και'κει μας οδηγάνε

Το διάβα τους είναι γραφτό

Ώρες χιλιάδες κλέβουν

Καλά κρυμμένο μυστικό

Τι οι θεοί στοχεύουν

Περνούν τα χρόνια γρήγορα

Όμοια σαν καταιγίδα

Δεν μας κοιτούν παρήγορα

Μας κλέβουν κάθ'ελπίδα

© Copyright, Νικολακάκος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Ιούνιος 2009 στις 21:00 — 6 σχόλια