Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιούνιος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (99)

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2009-ΤΑ LIVE THΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΡΝΗ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ "2009"

ΤΑ LIVE ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΡΝΗ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

27 Ιουνίου – Ορμύλια, έναρξη 22:00

3 Ιουλίου - πλατεία Νέας Φωκαίας, έναρξη 21:30

5 Ιουλίου παράλια Χανιώτης, έναρξη 21:00

9 Ιουλίου παραλία Νέα Μουδανιά, έναρξη 21:00 (τριαντάλεπτη συμμετοχή με άλλα δύο ροκ συγκροτήματα)

23 Ιουλίου ανοικτό αμφιθέατρο Νέας Τρίγλιας, έναρξη 21:00

28 Ιουλίου πλατεία Αθύτου, έναρξη 21:00

1 Αυγούστου παραλία Νέας Φωκαίας, έναρξη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 13 Ιούνιος 2009 στις 20:30 — 1 σχόλιο

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ

Κρύβει πολλή μοναξιά αυτός ο τόπος

που την αισθάνεσαι ιδρώτα στο κορμί

κι όταν έγινε η ζωή μου κόπος

ήταν τα μάτια σου να ζήσω αφορμή .

Εγώ τα μάτια σου θέλω μόνο να ξέρω

αντανακλάσεις ενός ξάστερου ουρανού

γαλάζια όνειρα στη λογική του νου

γαλάζια λάμψη τις νύχτες που υποφέρω .

Εγώ τα μάτια σου κοιτώ και θα σου φέρω

τα απομεινάρια ενός κόσμου φωτεινού .

Κρύβουν πολλά δάκρυα αυτά τα βράδια

που δε στεγνώνουνε σαν έρθει το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 13 Ιούνιος 2009 στις 15:20 — 5 σχόλια

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ

Καρδούλα μου μονάχη
ποια αγάπη να 'χει
μέσα σου φωλιάσει;

Πάει καιρός που οι άλλοι
μες σε κάποια ζάλη
σ' έχουνε ξεχάσει.

Μόνο ρίχνει δάκρυ
κάπου σε μιαν άκρη
τό φτωχό γεράνι.

Κι όταν θα 'χεις πάψει
ποιος για σε θα κλάψει
που 'χει αυτό μαράνει;

Προστέθηκε από τον/την Ααρών Μνησιβιάδης στις 13 Ιούνιος 2009 στις 4:25 — 3 σχόλια

Αλίρρυτος* λήθης

Σε μιά στιγμή

με σκότωσες,

όταν αδιαφορίας

ακόντιο φονικό

εκσφενδόνισες,

στόχευσες

την προσμονή μου,

την πέτυχες,

κι ανέτειλα

στον Άδη.

Έστρωσα

την σιωπή σου

στρώμα,

ύφανα βέλο

από τα θρύψαλα

της λήθης,

για να αναδυθώ

πίσω στην ζωή.

Και σε συνάντησα

την Πίκρα

νυμφευμένο,

την Λησμονιά

προσκέφαλο,

την Μοναξιά

καράβι.

Ξανθό φτερό

στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 13 Ιούνιος 2009 στις 1:30 — 3 σχόλια

Δίκοπο μαχαίρι...

Αν σ'αρνηθώ απόψε,
θ'αρθούν οι σκιές
να με σκεπάσουν,
έτσι που κάθε σειρά
στον νου μου,
θα αλλάξει διαδρομή..

έμαθα να παίζω
με ένα δίκοπο μαχαίρι,
που γυρίζει μέσα στην πληγή,
και δεν μ'αφήνει
να είμαι μέσα σου,
ενοχές που με χτυπούν
τώρα πια συνέχεια,
μια αλήθεια και ένα ψέμα,
συνήθισαν να ζουν μαζί.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 13 Ιούνιος 2009 στις 1:00 — 2 σχόλια

ΘΑ ‘ΡΘΩ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΡΩ ΝΑ ΚΛΑΙΣ

Θα ‘ρθω κάποια μέρα και θα σε βρω να κλαις

γιατί θα δεις του ονείρού μου τον κλέφτη .

Εγώ θα πω , πως δεν πιστεύω όσα λες

αφού σκουπίσω το δάκρυ στον καθρέφτη .

Θα ‘ρθω μια νύχτα και θα σε βρω να πίνεις

ένα κρασί πικρό σαν δηλητήριο .

Εγώ θα πω , πως θα πρέπει να ξεδίνεις

αφού θα ζω το δικό μου μαρτύριο .

Θα ‘ρθω το Χειμώνα και θα σε βρω εκεί

να κρύβεσαι στης ελπίδας σου τον πάτο .

Εγώ θα πω , πως τώρα είναι Κυριακή

αφού έχω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 12 Ιούνιος 2009 στις 15:39 — 2 σχόλια

Τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια - Περί τέχνης

Του Φώτη Κόντογλου

«Ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια». Αὐτὰ τὰ θαυμάσια λόγια εἶναι παρμένα ἀπὸ τὸ τροπάρι τοῦ ἁγίου Νικολάου καὶ λένε πὼς αὐτὸς ὁ ἅγιος ἀπέκτησε μὲ τὴν ταπείνωση τὰ ὑψηλά, δηλαδὴ ἀξιώθηκε νὰ πάρει μεγάλα πνευματικὰ χαρίσματα μὲ τὴν ταπείνωση, καὶ μὲ τὴ φτώχεια πλούτισε τὴν ψυχή του μὲ οὐράνιους θησαυρούς.

Ἐρχόμαστε τώρα στὴν τέχνη. Ἡ τέχνη μας εἶναι κι αὐτὴ σὰν τὴ φύση μας, ἁπλὴ ἀπ᾿ ἔξω καὶ πλούσια ἀπὸ μέσα. Τὰ ἀρχαῖα χτίρια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μήτσος Σακκάς στις 12 Ιούνιος 2009 στις 12:30 — 8 σχόλια

Λακωνικής στιχομυθίας Μεθερμήνευση

Μυστική στιχομυθία

άρχισε μεταξύ μας,

όχι δια ασήμαντου

αφορμής.

Ξεκίνησε απρόσμενα,

προσεκτικά, σιγά,

ώσπου,

μέσα από αυτό

το παίγνιο

που εξέθρεφε

δειλά

τα όνειρά μας,

βρέθηκα να

εγκυμονώ

τον Έρωτά σου.

Τον Ερωτά σου,

που μέσα μου

συνέλαβα,

για να του εμφυσήσω

πνοή,

ζωή,

διάρκεια.

Έγινα Φάρος

που σε οδήγησε

στα βάθια

του είναι μου,

όπου ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 12 Ιούνιος 2009 στις 1:00 — 3 σχόλια

Είδα τα μάτια σου......

Είδα τα μάτια σου να μου χαμογελάνε

και της καρδιάς μου οι παλμοί σφυροκοπάνε

είδα και τον παράδεισο να με καλοσωρίζει

μα η αγάπη κόλαση εμένα μου θυμίζει

R

Ο έρωτας ζωγράφιζε

κόκκινες παπαρούνες

μα η αγάπη χάριζε

απλόχερα φουρτούνες

Ο έρωτας αντάμωνε

τον ήλιο και τ'αστέρια

μα η αγάπη κάρφωνε

μες την καρδιά μαχαίρια

Είδα το όνειρο παλάτια να μου τάζει

και με την νύχτα αγκαλιά δρόμο ν'αλλάζει

είδα μέσα στο βλέμμα σου να λάμπει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Ιούνιος 2009 στις 14:00 — 4 σχόλια

ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Μένω σε κάποια της ζωής μας γειτονιά

σ’ένα στενό που δεν το φτάνει ήλιου φως .

Τρέμεις τις νύχτες απ’την τόση παγωνιά

και είναι τα δάκρυα φίλος σου κρυφός.

Μένω κρυμμένος στης ζωής μας μια γωνιά .

Μα εγώ θα βγαίνω εδώ στης μοίρας το μπαλκόνι

για να αγγίζω τους καημούς του κάθε διαβάτη .

Όλων αυτών που περπατούν τούτο το δρόμο μόνοι

όλων αυτών που διάλεξαν το λάθος μονοπάτι .

Όλων αυτών και μένανε που νύχτα μας λυτρώνει .

Ζω σε κάποια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 11 Ιούνιος 2009 στις 13:25 — 2 σχόλια

Ελενα Γιαννιου!!!! ειναι μολις 8 χρονων!!! Β Δημοτικου!!!!

Είδα ένα όνειρο
Χαράματα στο κρύο
Είδα και σε έπαιρνε
Του χωρισμού το πλοίο

Δίχως φιλί στα χείλη
Την αγκαλιά μου άφησες
Σαν έρημο κογχύλι

Η καρδιά μου μες στην θάλασσα
Το όνειρο μου έχασα

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 11 Ιούνιος 2009 στις 11:00 — 5 σχόλια

Συμμιγής Πόθος

Θα παραγγείλω

μια αγκαλιά ζεστή,

μια χούφτα φιλιά

φιλήδονα,

δυο χέρια γύρω μου

τρυφερά,

δυό μάτια να φυλάν

τον ύπνο μου.

Και θα στραφώ

στου νου μου

το πλευρό.

Θα χωθώ

στην αγκαλιά σου,

στο αυτί μου

θα ακούω

την καρδιά σου

να μου ψιθυρίζει,

την ανάσα σου

να με νανουρίζει,

το σώμα σου

να με δροσίζει.

Παραισθησιογόνου

ζάλη, η Αφή σου.

Μετάξι τα χέρια σου

ανάμεσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 11 Ιούνιος 2009 στις 1:00 — 4 σχόλια

Πόσα απόψε...

Πόσα απόψε έχουν περάσει,
πόσες νύχτες αδειανές,
της καρδιάς χωρίς μια παύση,
αχ και βαχ ο αμανές.

Κάθε απόψε που δεν ήρθες
μες τον κάμπο καλαμιά,
της ελπίδας μου οι σπίθες
όσο σβήνουνε μια-μια.

Όσα απόψε και ρυτίδες
κι άλλες τόσες χαρακιές,
της ψυχής οι καταιγίδες
κι οι χαμένες Κυριακές.
--
Πόσα βράδια δίχως λέξη,
με τα γόνατα αγκαλιά,
γίνομαι μέχρι τη φέξη
μία τόση δα σταλιά.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούνιος 2009 στις 0:00 — 6 σχόλια

ΣΑ ΠΟΥΛΙΑ ΖΕΥΓΑΡΩΜΕΝΑ ( Αφιερωμένο....)

ΣΑ ΠΟΥΛΙΑ ΖΕΥΓΑΡΩΜΕΝΑ

Γελάσανε μια φορά,

τα χείλη μου τα πικραμένα,

και άνοιξα τα φτερά,

που ’χω πλάι μου εσένα.

Περασμένα – ξεχασμένα,

όχι, μούτρα κατσουφιασμένα.

Ήπια δροσερό νερό,

στα χέρια σου τ’ αγαπημένα,

δεν φοβάμαι τον καιρό,

και εχθρό μου πια κανένα.

Όλα καλά τελειωμένα,

σου συχωρνώ τ’ αποθαμένα.

Ορκίζομαι σ’ αγαπώ,

μπροστά στο Θεό τον Ένα,

και ξανά δε θα ντραπώ,

μ’ όσα έχω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 10 Ιούνιος 2009 στις 23:00 — 4 σχόλια

Ζούσα για το σήμερα

Έρωτες και αγάπης ιστορίες

Μια ζωή μ'άστατες ισορροπίες

Αστέρι της νυχτός ,ονειροπόλο

Στα χέρια κράταγα τον κόσμο όλο

Νύχτα - μέρα σε άλλα μονοπάτια

Μέσα στην άμμο έχτιζα παλάτια

Χωρίς πυξίδα λιμάνι δεν θα βρω

Και κουβαλώ στον ώμο το σταυρό

Ζούσα για το σήμερα

Τη δική μου τρέλα

Κι έπεσα σε χίμαιρα

Σ'ένα πηγαινέλα

Έρωτες και αγάπης ιστορίες

Και άπειρες χαμένες ευκαιρίες

Να φωτίσω με τη φλόγα του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Ιούνιος 2009 στις 19:00 — 7 σχόλια

ΠΑΝΤΑ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΤΗ ΒΡΟΧΗ

Κάποιες φωνές τα βράδια με ξυπνάνε

με συμβουλές και της ημέρας λόγια

μου λεν’ τα χρόνια φεύγουνε και πάνε

μου λεν’ μη κρύβεσαι στης μοίρας τα υπόγεια .

Μα εμένα να το ξέρετε μ’ αρέσει εδώ πέρα

εδώ που οι δρόμοι στένεψαν κι έγιναν μονοπάτια

εδώ που γέρνεις σαν κλαδί στο φύσημα του αγέρα

κι οι ελπίδες σπάνε σαν γυαλί και γίνονται κομμάτια .

Πάντα αγαπούσα τη βροχή και τα θλιμμένα μάτια .

Κάποιες φωνές τα βράδια με ξυπνάνε

που μοιάζουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 10 Ιούνιος 2009 στις 15:45 — 4 σχόλια

Η πίκρες να γίνουνε χθες

Βάλε με,

μες στην καρδιά σου

Δώσε μου,

τα γλυκά φιλιά σου

Κοίτα με,

πεθαίνω μ’ ένα σου βλέμμα

Γύρισες,

πες μου δεν είναι πια ψέμα

Της πίκρες συντροφιά μου

της βαρέθηκα

Στα μαγικά ταξίδια σου να μπω

Στ’ όνειρο δώσε πνοή να ζήσει

Στην αγκαλιά σου ν’ απογειωθώ

Πάμε ξανά να βρούμε χαρές

Κι πίκρες να γίνουνε χθες

Πέτα με,

με τα φτερά σου

Νιώσε με,

δεν ζω στιγμή μακριά σου

Γέλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 10 Ιούνιος 2009 στις 10:56 — 6 σχόλια

Οι απλές χαρές του καλοκαιριού* (μέρος πρώτο)

Του Φώτη Κόντογλου

Βλογημένος ο άνθρωπος που μπορεί, τώρα το καλοκαίρι, να ξεμακρύνει για λίγο απο την ταραχή της πολιτείας. Αν του αρέσει η θάλασσα, ας πάει σε κανένα νησί, που δεν είναι ακόμα χαλασμένοι οι νησιώτες, ή σε κανένα ψαραδοχώρι. Να μην κουβαλήσει όμως μαζί του την πολιτεία, όπως κάνουνε πολλοί, που απο τη μια θέλουνε να αφήσουνε την ταραχή πίσω τους, κι από την άλλη κουβαλάνε μαζί τους όλα τα περίπλοκα και καθέκαστα της πολιτείας.

Πάρε μαζί σου όσο λιγώτερα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μήτσος Σακκάς στις 10 Ιούνιος 2009 στις 8:00 — 4 σχόλια

Ήλιος μες στα νερά ..

Βουτώ στα πιο βαθιά νερά

μία κρυφά μια φανερά

στις μυστικές σου δίνες

ν' ακούσω τις σειρήνες.

Ν' ακούσω να ξελογιαστώ,

το μύθο σου να τυλιχτώ

ρούχο και παραζάλη,

να βρω την άκρη πάλι.

Στον ύπνο μου σε φτάνω.

Ξυπνάω και σε χάνω.

Βουλιάζω στα ρηχά.

Γιατ' είσαι όνειρο άπιαστο,

φωτιά και θαύμα άμοιαστο:

ήλιος μες στα νερά ..

Βουτώ να…

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 10 Ιούνιος 2009 στις 0:18 — 11 σχόλια

Εὖνις* Ευνή**

*ο στερημένος, ελλιπής, έρημος

**το κρεβάτι, κλίνη, φωλιά

================

Η γυναίκα με την βέρα

στην ευνή.

Προσεκτικά σηκώνεσαι

καταμεσής την νύχτα,

αιωρήσαι στο δωμάτιο,

βγαίνεις στον κήπο.

Καλοκαίριασε.

Ανάβεις τσιγάρο.

Αχνό φως,

λευκής σκληρής

λάμπας

κάπου κοντά σου,

φωτίζει

Επιθυμίες - ανεπιθύμητες.

Απομακρύνεσαι.

Μοσχομυρίζει

η μνήμη σου

από την οπτασία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 10 Ιούνιος 2009 στις 0:00 — 8 σχόλια