Τελετουργία !

Έριχνε στη σκέψη μας

πανσέληνα  δρομάκια

κάθε ματιά που ρίχναμε

ανάβλυζαν στιχάκια.

Είχαν του λόγου ζωγραφιές

σε θάλασσα γαλάζια

η κάθε μία χωριστά

με τέχνη και με νάζια.

Μία αχτίδα ζωηρή

ζυγιάζονταν στα μήκη

στα όρια της εσχατιάς

ακύρωνε τη λήθη .

Δυο μωβ τοπία  ξωτικά

για μια στιγμή βρεθήκαν

εις το ναό της σύνθεσης

και…

Μην ξεπουλάς τα χρώματα

σε τοίχους που θα αλλάξουν,

οι ζωγραφιές στα σώματα

φτερά για να πετάξουν.



Να μη μιλάς για τίποτα

να γράφεις μόνο σκέψεις,

ακριβά λόγια ανείπωτα

στις φωτεινές σου λέξεις.



Μη χαραμίζεις τον καιρό

σε περιττά κι ανούσια,

κράτα το βλέμμα καθαρό

και την καρδιά σου…

Η  μοναξιά σε κερδίζει σιγά σιγά, μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, ανάμεσα σε σκυμμένες φωτογραφίες, φωτογραφίες δακρυσμένες που σε κοιτούν ντροπιασμένες. Το κερί στάζει καυτό, λερώνει και καίει στην ψυχή μου, η φλόγα καίει τα σωθικά μου, αλλά τίποτα δεν αλλάζει. Μένουν στάσιμα όλα, η νύχτα, το σκοτάδι τα ρολόγια κολλημένα χάλασαν και αυτά. Η αγάπη μου βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, νιώθω ότι θες να φύγω το νιώθω εδω που είμαι μόνος. Γιατί…

Ζωή και εξουσία





Είν’ η ζωή για τους πολλούς

αγώνας και θυσία

ενώ για λίγους εκλεκτούς

πλούτη και εξουσία



που από νωρίς μαθαίνουνε

πάνω μας να ασκούνε

ενώ διδάσκουνε σε μας

μόνο να υπακούμε



πρόβατα που αρμέγουνε

παίρνουν και το μαλλί μας

και που ζητούν πολλές φορές

την ίδια τη ζωή μας



θυσία να την κάνουμε

για μια μεγάλη αξία

ή για να προστατεύσουμε

πατρίδα και θρησκεία



τα  ‘‘ιερά και…

Ουτοπία;



(Με άλλους όρους…)



Όμορφη πολύ όμορφη  

θα ήταν η ζωή μας

όπως στον κήπο της Εδέμ

και ας μην είμαστε η Τζολί

ούτε ο Ξαβιέ Μπαρδέμ.



Θα  ‘ταν ωραία η ζωή

αν κάποιοι δεν τη μαύριζαν

εάν εις βάρος των πολλών

οι λίγοι δεν θησαύριζαν.

Τέχνης και Γνώσης τ’ αγαθά

σε όλους αν μοιράζονταν

και όχι σαν κέρδος μερικών

σε λίγους εστοιβάζονταν.

Εάν ζούσαμε αλληλέγγυοι

και αλληλοβοηθιόμαστε

κι όχι ο καθένας…

 Τ ΑΛΑΤΙ ΠΟΥΧΑΣΑ

 …

Οι φίλοι μου μεγάλωσαν

κι από καιρό μαντάλωσαν 

τα παιδικά σπαθιά,

κοιτάνε το συμφέρον τους

και των πλουσιοτέρων τους

τα σπίτια τ' ακριβά.

 

Φωτιά στα μεγαλεία σας

και…

ΤΟ ΤΑΒΛΙ

Τρεις μερακληδες…

Οι μέρες κυλούν, οι ώρες, τα λεπτά δεν είμαι εκεί.

Δεν υπάρχει σκέψη, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα.

Κοροϊδεύω τον εαυτό μου, τους γύρω μου, τα πάντα όλα.

Κάτι μου λείπει, κάτι που αγαπώ, που…

Ξυπνῶ ἀπότομα

Μιὰ ἄγνωστη ἀνεβοκατεβαίνει στὸ πέος μου!

-«Σστ, τὸ χρῆμα ἐξουσιάζει μυαλὰ καὶ σώματα,»

ψιθυρίζει δείχνοντας ἔξω ἀπὸ τὸ παράθυρο:

Ἕνας ὑπερφυσικὸς ἐγκέφαλος,

Μαρμαίρει πάνω ἀπὸ τὴν σκοτεινὴ μητρόπολη

Ἀλλεπάλληλες ἀστραπές,

Μεταδίδουν ἐντολὲς σὲ μαγευμένα σώματα.

Ἡ Ἄγνωστος λύνει τὰ μάγια ξεσπῶντας σὲ ὀργασμὸ

Τὸ κορμί της διασπᾶται σὲ χίλια κολιμπρὶ

Διαφεύγουν ἀπ’ τὸν φωταγωγὸ

Συναθροίζονται…

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει αντίληψη να μπορέσει να συλλάβει αυτό που έχει γίνει, δεν υπάρχει τίποτα τέλειωσαν όλα , έσβησαν, χάθηκαν. Μένω μόνος εδώ στην μέση σκέφτομαι πιάνω το πρόσωπο μου και κλαίω, αισθάνομαι την παγωνιά, το κρύο, το τρέμουλο. Εκεί στην άκρη σαπίζουν απότιστα στην γλάστρα λουλούδια έντονα χρωματιστά, τα φρούτα στην σακούλα, τα πιάτα στην απλυσιά τους. Οσμή παντού κανένα ίχνος,…

     Χρόνια πολλά τους εύχομαι

      σ' εκείνους που γιορτάζουν

      να είναι πάντοτε καλά

      και να το διασκεδάζουν

                        ΧρΙστοΣ

Το μάτι που κοιτάζει εμπρός

και τ' άφαντα διαβάζει,

τη μια δεντρί και ποταμός

με το βοριά τα βάζει,

την άλλη ψίθυρος κι ανθός

δέρνεται μες στ' αγιάζι.

Κι έτσι παλεύεται η ζωή,

μικρό μου…