Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μάιος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (118)

ΤΟ ΨΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ

Κρατώ το Όνειρο

που Άνθισε στη Σκέψη,

και η καρδιά μου πρόλαβε να πει

μονάχα μία λέξη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 4 Μάιος 2010 στις 1:35 — 5 σχόλια

Στο ξανθό ακρογιάλι

Αγκυροβολημένα πανιά

Του μπάτη δροσερή αγκάλη

Χταπόδια στη στεριά.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 3 Μάιος 2010 στις 23:32 — 5 σχόλια

Στο περιβόλι του τρελού

Μια πίκρα πάντα μ'οδηγούσε

στο περιβόλι του τρελού

που μ'ένιωθε και μ'αγαπούσε

και με ταξίδευε αλλού…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 3 Μάιος 2010 στις 17:30 — 10 σχόλια

Είμαι μια Σκάρλετ Ο Χάρα

στ' ανεμοδαρμένα ύψη,

την καρδιά πάνω στη σχάρα

έχει ο έρως τσουρουφλίξει.

Γέμισα απ' την αλμύρα

από λέπια κι αλισάχνη,

μία φώκια κακομοίρα

που κανένας δεν την ψάχνει.

Πού 'ναι κείνος, απ' το κάρο

που με άρπαξ' απ' τη μέση

και φαρδιοί πλατιοί κει χάμω

είχαμε κι οι δυο μας πέσει.

Που 'ναι τα φιλιά τα λάβρα

όταν μ' έσφιγγε στα μπράτσα.

Τώρα σέρνομαι σαν σαύρα

μες το δάκρυ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 3 Μάιος 2010 στις 11:07 — 11 σχόλια

ΚΙΝΗΣΗ

Τα βράχια είναι που Πλάγιασαν

στης Θάλασσας τον Ίσκιο,

κι ένας ανθός που ψήλωσε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 3 Μάιος 2010 στις 1:32 — 3 σχόλια

ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 2 Μάιος 2010 στις 22:30 — 3 σχόλια

ΔΕΚΑ ΜΕ ΤΟΝΟ

ΔΕΚΑ ΜΕ ΤΟΝΟ

Δεν είναι η ομορφιά σου,
μοναχά εξωτερική,
είναι χρυσή η καρδιά σου,
οι τρόποι σου ευγενικοί.

Δεν είναι τα διπλώματα σου,
η φαμελιά σου η καλή,
παλεύεις για τα δικαιώματα σου,
και γι’ αυτό μετράς πολύ.

Δεν είναι τα φορέματα σου,
που σε κάνουν ξεχωριστή,
δίνεις κι απ’ το υστέρημα σου,
όσες φορές να χρειαστεί.

Όλοι λέμε ένα μόνο,
αξίζεις δέκα με τόνο.

2/5/10
Παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 2 Μάιος 2010 στις 22:00 — 10 σχόλια

Στον αγώνα και την αγωνία μου, υπάρχω.

Στον αγώνα

και την αγωνία μου,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 2 Μάιος 2010 στις 20:00 — 7 σχόλια

Ενύπνιο.

Ένα πιάνο παίζει μόνο του στο σαλόνι,άγγελοι χορεύουνε εκστασιασμένοι τριγύρω,έξω φυσάει δυνατά...

Μια θλίψη με μαύρο πουκάμισο κοιτά με δέος τον νυχτερινό ορίζοντα...

Σκιές σαλεύουν πάνω στο δίσκο της Σελήνης,χέρια τρεμάμενα ψάχνουν απεγνωσμένα για έρωτα...

Τα μάτια θολά,πληγωμένα,δακρύζουν με μαύρα δάκρυα...

Απόψε είμαι φτωχός και τρομαγμένος καρδιά μου...

Έτσι ακριβώς όπως με έχεις συνηθίσει..

Νεράιδες με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 2 Μάιος 2010 στις 18:22 — 6 σχόλια

Παιχνίδι τελος!

Ήρθε η εποχή των αλλαγών...

Και δεν μιλάω για πολητική!

Τέλος παιχνίδι νέυρων και αρχών!

Δεν πάει αλλο! Φτάνει ως εκεί!

Κινήσεις ύπουλες, κρυφά και φανερά...

Ψέμα πολύπλοκο κι απλό, μισοαλήθεια...

Και στα τυφλά, και στα θόλα νερα

Πραγματικότητα με στρώση παραμύθια!

Μαζί, κλεμένη γλύκα της χαράς

με μυρουδιά ξυνή της υποψίας,

παγίδες με μπαχάρι σαμποτάς

και πίκρα απο σκέψεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Mar Tim Ar στις 2 Μάιος 2010 στις 17:29 — 7 σχόλια

Αν ο Αδαμ ητανε γκεϊ.

Μια γριά είναι σκυμενη
μονολογαει πικραμενη
καθως πλεκει, καθως ραβει,
‘’αχ το μηλο το ριμαδι.’’

Μα αν το μηλο για όλα φταιει
κι ο Αδαμ... ητανε γκεϊ
τον φανταζεστε να λεει,
σαν της επεσε το φυλλο
και του προσφερε το μηλο
μεσα στου θεου τον Οικο
ότι πρωτιμαει... το συκο?

Μια γρια είναι σκυμενη
μονολογαει πικραμενη
καθως πλεκει καθως ραβει,
‘’το νινι... σερνει καραβι.’’

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 2 Μάιος 2010 στις 13:00 — 8 σχόλια

Προοδευτικές ιδέες

Σαν κάρβουνα

Ριχτήκανε

Στο πυρωμένο

Μαγκάλι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 2 Μάιος 2010 στις 12:19 — 5 σχόλια

Στην κλειδωμένη μου καρδιά

Κρέμασα το σακάκι μου

Δίπλα απ’το γινάτι μου

Και πήρα δυο ποτήρια

Ένα μπουκάλι με κρασί

Και παραδίπλα μου εσύ

Στου νου τα παραθύρια

Είσαι εδώ μα και αλλού

Σκέψη φευγάτη του μυαλού

Και όνειρο σβησμένο

Που με νικά κάθε βραδιά

Η σιωπή σου η βαριά

Που μ’έχει ρημαγμένο

Στην κλειδωμένη μου καρδιά

τι θέλεις τι γυρεύεις?

και με σπασμένα τα φτερά

αγάπη με παιδεύεις?

Κρέμασα το σακάκι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Μάιος 2010 στις 18:30 — Χωρίς σχόλια

Ο παππους με τη μαγκουρα.

O παππους με τη μαγκουρα
ενενηντα στη καμπουρα
μα σαν θωρρει μινι φουστανι,
μια τη γλυκα κι ας πεθανει!

Αχ! γιοματος λεει παθος
εποχη διαλεξα λαθος
τωρα που γιορταζει ο ερως
εγω ειμαι τωρα γερος.

Και θυμαται τα παλια του
εισ’ τα χρονια τα δικα του
για φιλι για συνουσια
υστερα από Εκκλησια.

Μα ο παππους με τη μαγκουρα
επαντρευτηκε οχτω!
τρεις του βαλαν τη κουλουρα
και μετα πολιτικο.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 1 Μάιος 2010 στις 17:59 — 8 σχόλια

Radio Nowhere Message.

Ένα παράθυρο με θέα τις αστροφωτισμένες ερημιές της Άνοιξης,μυρωδιά απο μαργαρίτες και μια μουσική παράξενη για μοναχικές καρδιές..

Απρόσμενο σαμποτάζ αισθήσεων,πόθοι φαντάσματα που χορεύουν πάνω απ τα κεροπήγια..

Είμαι μόνος πλάι στο παράθυρο και φαντάζομαι μυστηριώδη θεάματα,αλλόκοτες οπτασίες που τριγυρνούν μεσάνυχτα στους δρόμους,ύποπτους ανεμοστρόβιλους που φέρνουν ήχους απο μικρά καμπανάκια που χτυπούν κωδικά,παράξενους αστρικούς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 1 Μάιος 2010 στις 17:32 — 6 σχόλια

ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ (σκίτσο μου)

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 1 Μάιος 2010 στις 10:03 — 4 σχόλια

Η εκτέλεση των ηρώων

Στο ματωμένο μαντρότοιχο

Που ο Χάρος πήρε

Τους διακόσιους Έλληνες πατριώτες

Κείνο τ’ ανθισμένο πρωινό

Της πρώτης του Μάη

Συνάχθηκαν καλλίφωνα πουλιά

Κρατώντας στα ράμφη τους

Όμορφα της άνοιξης λουλούδια.

Και τ’ αγέρι συγκινημένο

Σκύβοντας με περίσσια ευλάβεια

Σταμάτησε εκεί

Για να προσκυνήσει

Ενόσω η πολιτεία

Πίσω απ’ τα κλειστά παράθυρα

Βυθίζονταν στη σιωπή

Τα σκορπισμένα κομμάτια

Της γενναίας ψυχής… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 1 Μάιος 2010 στις 8:20 — 3 σχόλια

Όταν δακρύζουν τα βουνά

Otan%20dakryzoun%20ta%20bouna-Katerina.mp3

(κάνε κλικ στο " otan dakryzoyn ta boyna " να ακουστεί μελοποιημένο)

Δεν έχει δέντρα η αυλή

η στέγη περιστέρια

έφυγες και ξεθώριασαν

στον ουρανό τ' αστέρια.

Του ουρανού μου σύννεφο

της θύμησης σημάδι

για σένα οι βουνοκορφές

κλάψανε ένα βράδυ.

Κι όταν δακρύζουν τα…