Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μάρτιος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (136)

Ακατέργαστος πόθος!

Κουρασμένο το χθες σου, κουρασμένο το τώρα,

ζαλισμένες στιγμές σου, καταιγίδα και μπόρα,

χαλασμένη πυξίδα στου μυαλού σου τη στράτα,

κι η ζωή σου ξεχνάει να σου στείλει μαντάτα!

Aκατέργαστος πόθος στην ψυχή που φωλιάζει,

ένα άσβεστο πάθος τη στιγμή την τραντάζει,

διψασμένη αγάπη μες το δάκρυ λουσμένη,

έναν έρωτα αντάρτη η καρδιά σου προσμένει!...

Τρομαγμένε διαβάτη μες τους δρόμους που τρέχεις,

της ζωής σου το χάρτη πεταμένο τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 12 Μάρτιος 2009 στις 20:23 — 10 σχόλια

Όνειρο για δυο

Μέσα στο όνειρο θα κλείσω

το πιο μεγάλο σ’ αγαπώ

ταξίδι αγάπης να κερδίσω

δίπλα σου να μαι κι ας καώ

Τη νύχτα τούτη θα γλεντήσω

με το φεγγάρι αγκαλιά

ένα φιλί δικό σου θα ζητήσω

άστρα θα βάλω στην καρδιά

Κι αν στον ύπνο σου αέρα νιώσεις

μη ξυπνήσεις και μου φοβηθείς

είναι όνειρο για δυο να πεις

το χέρι ν’ απλώσεις να μου δώσεις

αγάπη απ τα χείλη μου θα πιείς

Μέσα στο όνειρο θα ζήσω

το πιο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Helene52 στις 12 Μάρτιος 2009 στις 18:49 — 8 σχόλια

Σιωπή και ενα Ψέμα!!!

Ξύπνησε η πόλη

Σκυφτή προχωράει

Στα μάτια της μέσα

Πικρή μοναξιά

Στους δρόμους η αγάπη

Νεκρή πεταμένη

Σε κάτι σκουπίδια

Την τρώνε σκυλιά

Πιο χέρι να απλώσεις

Σφιχτά να κρατήσεις

Ελπίδα στην νύχτα, Που έχει χαθεί

Σιωπή κ’ ένα ψέμα

Τα χείλη έχουν κλείσει

Και συ μες το πλήθος, να αιμορραγείς

Γ’ αγάπη στην πόλη

Κανείς δεν μιλάει

Στο κρύο της βλέμμα

Τις ώρες μετρά

Στο χρόνο στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 12 Μάρτιος 2009 στις 13:23 — 8 σχόλια

ΕΙΣΑΙ ΚΟΚΚΙΝΗ ΦΩΤΙΑ

Κιτρίνισαν οι δρόμοι κι οι στιγμές,

ο έρωτας, ο αέρας κι οι φωνές,

πρόσωπα γύρω σου χλωμά και μαραμένα.

Μικρός φοβόμουν κίτρινες βροχές,

όλες αυτές τις ψεύτικες χαρές

και στην ψυχή μου τα γέλια τα καμένα.

Αλλά εσύ είσαι κόκκινη φωτιά,

σε σάπιο πίνακα μια πινελιά,

τό σάπιο η καρδιά σου πως τ᾽αντέχει

Οι δυό μας μια σκιά στην μοναξιά,

και δάκρυα κρύβεις στα κλεφτά,

μα ο εγωϊσμός από ψηλά σε συμβουλεύει

Μα πως ξεχνάς τόσες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 12 Μάρτιος 2009 στις 6:00 — 6 σχόλια

Απόψε με ολόγιομο φεγγάρι

Απόψε με ολόγιομο φεγγάρι

Θ’αφήσω τ’όνειρό μου να σαλπάρει

Στα όμορφα τα μέρη της καρδιάς σου

Να σπάσει τον ιστό της μοναξιάς σου

Θα φέρει και τον έρωτα μαζί του

Το γέλιο τη χαρά τη μουσική του

Αγάπης να γευτής πάλι φιλιά

Και τ’άστρα να σε πάρουν αγκαλιά

Τραγούδι απόψε θα σού πω

Να λέει γλυκά το σ’αγαπώ

Οι νότες να σβήσουν τη σιωπή σου

Αρμονικά να μπούν μες τη ψυχή σου

Απόψε με ολόγιομο φεγγάρι

Ελπίδες θα σού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Μάρτιος 2009 στις 0:00 — 7 σχόλια

ΚΑΙ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ... (καλό μας ξημέρωμα)

...Και ξημερώνει
Βλέπεις να φέγγει στο παράθυρο,
Το φως καλεί μια αμαρτία σου γλυκιά
να την αφήσεις

Πως ξεγλυστράς απο αγκαλιά
που όλη την νύχτα ειχες μεθύσει?

Πως λύνονται τα χέρια σου
που στον λαιμό του είχες πλέξει

Μα ελα που φέγγει πιό πολύ
και μια αχτίδα όλο θρηνεί
και μες το κλάμα της Φωνάζει..
Εχει Φέξει...

Νεφέλη.

Προστέθηκε από τον/την Nefeli riga στις 11 Μάρτιος 2009 στις 23:30 — 5 σχόλια

Σε δίλημμα είμαι

Το πρόβλημα είναι ,

τι άλλο να κάνω

για να μάθω τι θέλεις

από μένα πιο πάνω

Την πρόφαση βρίσκεις ,

πως κάτι του λείπει

και με πείσμα επιμένεις ,

αλλιώς κάπως να γίνει

Πρόσεξε να ξέρεις,

δεν είμαι και βράχος

κοίτα στο αμήν με φέρνεις

κάνεις το ίδιο λάθος

Κομμάτια να γίνω

μα θα σου φαίνεται λίγο

θάλασσα να γίνω

στην έρημό σου καταλήγω

ήλιος να γίνω

το σκοτάδι δεν θα σκορπίζω

σταγόνα να γίνω

τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Helene52 στις 11 Μάρτιος 2009 στις 17:50 — 6 σχόλια

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ

Τι υπέροχη σιωπή και τι πανέμορφη σκηνή,

δεν θέλω να᾽νοίξεις τα μάτια, να με δεις.

Νοιώθω πως θά᾽ρθει όπου νά᾽ναι το πρωΐ,

αν ξυπνήσεις θα φύγεις ξανά και θα χαθείς.

Αχόρταγα τώρα σε κοιτάζω και σε φτάνω,

με τα μάτια μου π᾽αγγίζουν το κορμί σου,

ταξιδεύουνε αργά στις καμπύλες σου επάνω

κι ελέγχουνε το στόμα και την αναπνοή σου.

Όλες τις νύχτες κοντά σου τις αγάπησα

μα ετούτες τις στιγμές, ακόμα πιο πολύ.

Μαζί σου ποτέ μου δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 11 Μάρτιος 2009 στις 15:30 — 4 σχόλια

Αγκαλιά με την Μοναξιά!!

Σε αγκάλιασα

Κ’ απόψε μοναξιά μου

Μέσα στην κρύα την βραδιά μου

Δυο λόγια στάσου

Για να πούμε

Ίσως για λίγο

Απ’ το τούνελ μας να βγούμε

Θέλω να τα πούμε οι δυο μας

Και να σπάσω την σιωπή μου

Πληγωμένο το εγώ μας

Μες στις στάχτες η ψυχή μου

Δεν λογάριασα

Τα πρέπει της καρδιάς μου

Ανεκπλήρωτα τ’ όνειρα μου

Πώς να αντέξω

Πως μπορούμε

Σε ρωτώ γιατί

Σαν της στάχτες θα σβηστούμε

Θέλω να τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 11 Μάρτιος 2009 στις 13:26 — 8 σχόλια

Χωρίς λόγο

Χωρίς λόγο

Χωρίς τακτική

Χωρίς καμμιά στρατηγική

Ακολουθώ

Βήμα - βήμα ,

Τις αποφασισμένες

Επιθυμίες σου.

Προσπαθώ

Να τις πραγματοποιήσω,

Να τις κοντρολάρω,

Να ενταχτώ σ' αυτές.

Δεν τα καταφένω πάντα.

Τελευταία δεν έχουν κέφι.

Σαν να ΄χουν ξεχάσει

Να παίζουν,

Να φλερτάρουν.

Αυτό κι αν είναι ήττα...

Μην τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 11 Μάρτιος 2009 στις 12:49 — 7 σχόλια

Ντόρα κόψε κάτι, μού 'βγαλες το μάτι...!!!!!!!

Απάντηση στο ποίημα της φίλης μας Ντόρας

"Σε όλες μας κορίτσια με πολλή αγάπη"

Η γρίππη Ντόρα φαίνεται

σε χτύπησε καλά

και στο χαρτί σου 'βγήκανε'

μυθεύματα τρελλά !!!!

=============================================

Διαβάζοντας το ποί'μα σου

θαρρείς πως η γυναίκα

μόνη της πορευότανε

χιλιετίες δέκα...........

Οι τέχνες μέσα στον αιών

μόνο γυναίκες βλέπουν ??

Ντοράκι μου τα λόγια σου

τον κόσμο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 10 Μάρτιος 2009 στις 16:33 — 30 σχόλια

Πάλι τις πρώτες μου αγάπες ερωτεύτηκα

Πάλι τις πρώτες μου αγάπες ερωτεύτηκα

Πάντα μού’διναν συμβουλές,

ή με καλό ή μ’απειλές:

«στραβά περπάτησες»!

Μού’κλειναν μάτι πονηρό,

λέγαν, «αν βγεις απ’το σωρό,

φίλε την πάτησες»!

Με μαύρο χρώμα της νυχτιάς,

βάψαν τα χρόνια της φωτιάς,

της αθωότητας.

Καινούργια πάλι προξενιά,

ξαναρραμένη παρθενιά

και ζώνη αγνότητας.

Με’στείλαν λάθος διαδρομές,

μου παγιδέψαν τις στιγμές,

σε λάθος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 10 Μάρτιος 2009 στις 15:50 — 4 σχόλια

Εγω Θυμώνω!!!!

Σαν τρελός

Γυρίζω στα παλιά

Και να ζητώ

την αγκαλιά σου

μα εσύ

αλλού τις νύχτες σου

καλά περνάς

κ’ εγώ να ψάχνω

τα φιλιά σου

και γω θολώνω μες τη τρέλα μου

αφού δεν μ’ αγαπάει

η κοπέλα μου

μέσα στην πίκρα μου θα πνίξω

την ζωή μου

και γω θυμώνω με την τρέλα μου

αφού δεν είσαι πια

εσύ μαζί μου

σαν τρελός

να κλαίω στην γωνιά

να ζηλεύω

τα παράνομα

φιλιά σου

αλλού τα νιάτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 10 Μάρτιος 2009 στις 14:00 — 11 σχόλια

Ginetai

Pws ginetai na briskesai

mesa sta kitara mou

afou eisai pantote makria

pws eisai toso konta mou.

Ginetai giati sth kardia mou

kai sto mualo exeis rizwsei

ginetai giati allo nohma

exeis stis meres mou dwsei

Pws ginetai na kikloforeis

san arrwstia sto aima

giati den bazeis afoy mporeis

s' auti thn trella ena terma.

Ginetai giati sth kardia mou

kai sto mualo exeis rizwsei

ginetai giati allo nohma

exeis… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 10 Μάρτιος 2009 στις 13:18 — 7 σχόλια

Στη μοναξιά μου ζω

Στο άδειο σπίτι μας γυρνώ

τα όνειρα παιδεύω

μονάχος/η μου να κυνηγώ

τις σκιές, να σε γυρεύω

Σαν το φάντασμα κυκλοφορώ

γύρο μου αναμνήσεις

στα σύννεφα μόνο να κοιτώ

μήπως τάχα και γυρίσεις

Την μοναξιά μου ζω, στ΄ αζήτητα

στο δάκρυ που με πνίγει αλύπητα

μέσα στα λόγια μου τα ανείπωτα

δεν λήγει, η αγάπη μου με τίποτα

Περνάω μεγάλη μοναξιά

σαν βράδια ενός αιώνα

έβαλες στη ζωή θηλιά

στην αγάπη το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Helene52 στις 10 Μάρτιος 2009 στις 9:52 — 7 σχόλια

Τι κι αν τολμώ !

Τι κι αν τολμώ !

Τι κι αν τολμώ

όλο πιο πίσω με πηγαίνει

τι κι αν τολμώ

να σου το πω πως σε ποθώ

τι είναι αυτό

που όλο πρέπει να επιμένει

να σου ζητώ

φορές πολλές ξανά για να σε δω

Τι κι αν τολμώ

να ταξιδεύω σ’ αναμνήσεις

κι όλο να λέω

πως δεν μου πρέπει να ρωτώ

τι ειν αυτό

που όλες τις σκέψεις μου

εσύ πάλι ορίζει

να σε ζητώ σ’ ένα τοπίο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 9 Μάρτιος 2009 στις 19:06 — 8 σχόλια

Τίποτα άλλο στον κόσμο

Κρύβει όνειρα αράδα
Νοσταλγίας η ματιά
Πού μυρίζουνε Ελλάδα
Και μού βάζουνε φωτιά

Μεγαλώνω μακριά της
Και με τρώει ο καημός
Μα χτυπάει η καρδιά της
Στην ψυχή μου συνεχώς

Τίποτα άλλο στον κόσμο
Δεν ποθώ τόσο πολύ
Δενδρολίβανο και δυόσμο
Απ’της μάνας την αυλή

Κρύβει όνειρα αράδα
Κι έρωτες η ξενιτιά
Μα της λείπει η λιακάδα
Κι η γαλάζια ζεστασιά

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Μάρτιος 2009 στις 14:30 — 15 σχόλια

Του πόνου τα κανόνια

Δάκρυ που καίει όπως ο λίβας τα σπαρτά

έκλεισες μέσα σου μια θάλασσα του Μάρτη

σ'ενα τραγούδι του Παυλή απο τα παλιά

για μια αγάπη έκλαψες που βγήκε σκάρτη

Κλείδωσες σε πέτρινο υπόγειο τη καρδιά σου

σαν το κρασί που ξέμεινε στις λήθης το κελάρι

για να αντέχεις τη σιωπή στα αιώνια δεσμά σου

όταν στα χέρια θα βρεθείς του χρόνου μακελάρη

Τι και αν δε γνώρισες ποτέ του ήλιου την ακτίδα

αναμονή σε γέρασε στις θλίψης τα μπαλκόνια

δεμένη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 9 Μάρτιος 2009 στις 14:28 — 8 σχόλια

Δανείστηκα της Νιότης Τα Φτερά

Δανείστηκα απ’ την νιότη

Τα φτερά

Ψηλά για να πετάξω

Μέσα στους γκρίζους ουρανούς

Τα σύννεφα να φτάσω

Να σβήσω ένα μαύρο σύννεφο

Που πνίγει την ψυχή μου

Δανείστηκα και μια χαρά

Να έχω δύναμη μου

Είναι η χαρά εκεί ψηλά

Στα σύννεφα μπλεγμένη

Και η βροχή ανήμπορη

Και πώς να την ξεπλένει

Με μια αλυσίδα την καρδιά

Μου χει φυλακισμένη

Δανείστηκα απ’ την νιότη

Μια ψυχή

Ψηλά εκεί να φτάσω

Αυτούς τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 9 Μάρτιος 2009 στις 13:00 — 10 σχόλια

Η πεθυμιά

Να ελευθερώσω προσπαθώ τις πέντε τις αισθήσεις,

που η πεθυμιά για σένανε τις έχει κατακτήσει.

Σε βλέπω, σ’ αφουγκράζομαι, νομίζω ότι σ’ αγγίζω,

και του κορμιού σου τ’ άρωμα συνέχεια μυρίζω.

Τι γεύση νιώθω του φιλιού απ’ τα γλυκά σου χείλη,

σαν μεθυσμένος τριγυρνώ και απορούν οι φίλοι.

Η πεθυμιά για σένανε την μέρα ξεσαλώνει,

και τις νυχτιές σαν το θεριό στα όνειρα τρυπώνει.

Θα την μαζέψω αγάπη μου την πεθυμιά που σου ‘χω,

θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 9 Μάρτιος 2009 στις 12:30 — 15 σχόλια