Κι αν όλα

είναι ένα παραμύθι, κι αν τα λόγια

σου, τα πάρει ο αέρας,

κι αν ακόμη τα δάκρυα…

Ραγιάδες άθλιοι, ηλίθιοι και χαμένοι

άξιοι των δεινών του μνημονίου

με επιεικώς νοημοσύνη κωθωνίου

στων προδοτών τα κόμματα ταγμένοι.

Όλη η ξεφτίλα της ανθρώπινης βλακείας

σε μερικές εικόνες, χίλιες λέξεις

να κλαις με γέλωτα η να τρέξεις

στο αντίκρισμα επαίσχυντης επιορκίας.

Άχρηστε…

Ντυμένοι,  με  ηχοχρώματα 

θάλασσα,  ουρανό,…

Η σημαντικότητα της ασημαντότητας

Γεώργιος Καβάφης  Νίκος Δροσίνης

σκόρπιοι απότοκοι της ρωμιοσύνης

σε ορυχεία πλάθουνε το όνειρο

σε υγρούς διαδρόμους κείτεται όμηρο

Πνεύμα ασυγκράτητο  με νου ακάματο

που στροβιλίζεται στο μεροκάματο

εν τη γεννέση  πλέει στην αφάνεια

και μουντζουρώνεται στην επιφάνεια

Χαροπαλεύοντας χαράζουν στίγμα

παρακαθήμενο σε εγκόσμιο μείγμα

αποκομμένο χωρίς…

Δεν είν' οι λέξεις κούφιο κέλυφος

είν' το καλούπι της καρδιάς και της ψυχής

Περίτετχνα σε παρασύρουν στο τραγούδι τους

θαμπώνουν με την ομορφιά τους

μα οι ψυχές που τις φορούν κοστούμι τους

με τις φωνές για δουλικό τους

κρατούν γινάτια

και τις παίζουν ανελέητα

Μέσα τους αγκαλιάζουνε φριχτά

τα πάθη, τα ένστικτα

μισητά αισθήματα που σαπίζουν

Ψάξε να βρεις τι θέλουν να σου πουν

πλησιασέ τες και δες όλα τα…

Όλα στο μυαλό σου είναι εικόνες,

φαντάσματα, του χρόνου αερικά,

λουλούδια του βυθού σου και γοργόνες

στο χώμα σου φυτρώνουν μυστικά.

Σηκώνεσαι στου ύπνου σου τις ώρες,

μονάχος, δακρυσμένος και βουβός,

σαν σύννεφο που βάρυνε απ' τις μπόρες,

παλιός και κουρασμένος αρχηγός.

Τα μάτια σου τσακίζονται στα βράχια

του μαύρου, μολυσμένου και ορφανού

του χρόνου που σκορπίζει όλα τα στάχυα

σε όλα τα σημεία του ουρανού.

Αντίλαλοι των ήχων σου τα…

Βουλιμικά προσπαθώ

να κατατάξω τα συναισθήματα







στις γραμμές του τετραδίου.…

ΚΥΜΑΤΑ ΚΙ ΕΥΘΥΝΕΣ

Περπατησες μια χαραυγη

Μ ενα παπουτσι γιορτινο

Πριν απ τον Φοιβο  στη σκηνη

Μ ενα πουκαμισο ..ακριβο

Στα ματια σου λαμπυριζαν

Οι πρωτες του ακτινες

Κι ηταν μπροστα σου η…

==============================

Στα νύχια είχαν πέσει του κακού

δύο ψυχές αγνές πρωτάρες

(όχι ! δε μοιάζουνε παπάρες ...)

ενός του πήδου μανιακού ...

Καλά περνούσαν με γλυκάκια

σερβίραν ο ένας τ’ αλλουνού

(στη σιγαλιά του βραδυνού ...)

παίζανε αντάμα παλαμάκια ...

Κι ήρθε ο κακός ο λύκος τότε

του πήδου ο λυσσομανής

(μα ποιός του έφταιγε ? κανείς ...)

και τους τον σφύριξε χωρίς καπότε…

ΟΜΩΣ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ…

Σα το σκύλο με τη γάτα,

«Δήθεν» μείς τρωγόμαστε,

Όποτε μέσα στη στράτα,

Τύχει και βρισκόμαστε.

Όμως τρελά αγαπιόμαστε,

Κι είναι δίκοπο μαχαίρι,

Έτσι ας μη τραβιόμαστε,

Λάμπει το δικό μας αστέρι.

Από δυο χωριά…

Μ’ αρέσει

ν’ απομονώνομαι

σε μια υπερήφανη

μοναξιά και ν’ αφήνω

τις σκέψεις…

Αποκοιμησε την μνημη

Περπατησε στο ονειρο

Μην βλεπεις

Μην νιωθεις

Μονο επιβιωσε

Κλεισε τα ματια

Κλαψε τις λεξεις του μελανιου στο παγωμενο χαρτι

Ξεχασε τις λαμψεις της φωνης

Αναισθητοποιησε την καρδια να μην νιωθει τα δηλητηρια

Καψε τους φοβους της

Ζησε σαν αυτοματο

Μονο για να χαμογελας στο κενο

Μονο για να επιβιωσεις

Κλεισε τα ματια

Ξεχασε τις ματιες που μαχαιρωνουν

Ζησε με το μισο μονο

Περπατησε μεσα στην…

Ο έρωτας είναι παιχνίδι

καυτό καμίνι να καείς

είναι θεότρελο ταξίδι

και ρόδο της υπομονής

Αν άξιζε να δοκιμάσεις

αν άξιζε να ερωτευθείς

μην περιμένεις να το μάθεις

άμα δεν πέσεις να…

Όσοι αγαπούν τρελαίνονται
μαδούνε πεφταστέρια
σαλπάρουν καταχείμωνο
με βάρκες-καλοκαίρια.

Μάινα φωνάζουν τα πανιά
μάνα και Παναγιά μου
ποιος τη ζωή μου κυβερνά
και ποιος τον Έρωτά μου ;

Όσοι αγαπούν τρελαίνονται
ψηλώνουν κι ομορφαίνουν
εφτά ουρανούς αγγίζουνε
εφτά ζωές προφταίνουν.

Μάινα φωνάζουν τα πανιά
μάνα και πέλαγό μου
ποιος τη ζωή μου κυβερνά
και ποιος το Θάνατό μου ;

Τον ήλιο και την ξαστεριά
σάς τα χαρίζω ρε παιδιά.
Εγώ γουστάρω το τρελό
το φεγγαράκι το θολό.

Απόσκια-απόσκια να τραβώ
σαν τον νυχτερινό καπνό
στη μάνα μου την ερημιά
βαθιά στη μαύρη συννεφιά.

Του πόνου τ' άγριο σκυλί
να στρώνει κόκκινο χαλί
να μπαίνω σαν κατακτητής
στα κάστρα της Υπομονής.

Να τραγουδάνε "ωσαννά"
τ' άστρα που μείνανε ορφανά
από τον ήλιο αφώτιστα
κι απ' τη βροχούλα απότιστα...

Στου μυαλού μου το βαγόνι

Ένα φίδι κι ένα αηδόνι

Μιά σφιχταγκαλιάζονται

Δέκα εκτροχιάζονται .



Κύτταρό μου τρελαμένο

Σ' ανεμοδαρμένο τραίνο

Δίχως εισιτήριο

Μ' οδηγό μυστήριο .



ΡΕΦΡΑΙΝ : Xρόνε γύπα κι αρχηγέ

Ω ! γιεεεεεε !!

Τους αιώνες τους σικέ

Ω ! γιεεεεεεεε ! !

Μες στην τρέλα μου τούς καίω

Τραίνο είμαι, στ' άστρα πλέω

Ω ! γιεεεεεεεε ! !



Aνηφόρα-κατηφόρα

Δεν περνά στο τραίνο η ώρα…

Κουπλέ

 …

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

 Πηρε ο Θεος τα ματια του

Απεργησαν  Αγγελοι

Χωρις κριτη ο ανθρωπος

Σε δρομους που δεν ξερει

Στεκι αλλαξαν οι διαβολοι

Γιναν κοκκοι στο τριβολι

Και η διαφθορα του κοκκου

Μες τη…