ΑΜΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ

Άμα με αφήσεις κατόπι,

Ζήσε όπως οι γλεντοκόποι,

Θα χαθούν όλοι μας οι κόποι,

Όσο να πονούν οι ανθρώποι.

Ας μου λες χίλια συγγνώμη,

Και με αγαπάς ακόμη,

Δε γυρνώ στο σταυροδρόμι,

Να δεις τι σημαίνει ρώμη.

 …

Αγάπη μου γλυκιά, ευτυχισμένη εσύ

Που τα μπουμπούκια της ψυχής μου άνθισες

Οι νότες οι γλυκές που βγαίνουν απ’ τα χείλη σου

Την καρδιά μου με λουλούδια και πάλι γέμισες

Το πρόσωπο σου τόσο φωτεινό και λαμπερό

Καθώς σε παρατηρώ μαρμαρωμένος σαγηνεύτηκα

Το υπέροχο κορμί σου, σε τέλεια αρμονία

Με τα μάτια σου που τόσο ερωτεύτηκα

Η απαλή μελωδία του έρωτα από τα χείλη μου σαν βγαίνει

Μια γλυκιά μουσική απ’ τα μάτια σου εμπνευσμένη

Που σαν…

Υπάρχουν φορές που τα μουρμουρητά τους ειναι τόσο, μα τόσο εκκωφαντικά

και η σιωπή τους σπάει τύμπανο .

φορές που όπου πέσει το βλέμμα τους ,νιώθεις να καίει την σάρκα

και άλλες ενα χαμόγελο, πληγές να σε γεμίζει .

είναι φορές που το μπορώ
άλλη θέληση δεν έχει ,
φορές απλά όπου η καρδιά
άλλο πόνο δεν αντέχει.

κάποιες φορές το σ'αγαπώ
σαν λέξη μόνο υπάρχει
μα πάλι δεν τολμά να βγεί 
είς των χειλιών την άκρη...

Μαύρο μου φύλλο λεμονιάς

Πικρό φιλί στο στόμα

Ο έρωτας που μου χρωστάς

Με κυνηγά ακόμα.

.....................................

Μαύρο μου πικρό λεμόνι

Και κορμί μου μαραμένο

Σουρουπώνει,,…

Το μάτι σου το σκοτεινό αντικατοπτρίζει το φεγγάρι το φειδωλό

Τα δάκρυα σου σαν ξεπλένεις στη λίμνη εκεί που κάποτε

Κολυμπούσαν έρμαιοι κύκνοι, καθώς ολόγυρα της περπατείς

Σημαδεύουν την γη τα καλοφτιαγμένα πέλματα σου

Τα στήθια σου σαν θωπεύεις κάτω από την γέρικη ιτιά

Τους καρπούς του κορμιού σου αφήνεις

Να δαμάσουν εραστές που σαν τράγοι με τα κέρατα τους

Στιγματίζουν το κορμί σου

Με πολιορκείς καλή…

...από τα φοιτητικά μου χρόνια...συγγνώμη για μια ...ακραία λέξη....προβληματίστηκα αν θα έπρεπε να την αλλάξω και είπα να το αφήσω ως έχει...έτσι για την αυθεντικότητα και την ωραία ανεμελιά των χρόνων εκείνων....

Γιώτα Π.



Στο μπαράκι του Βασίλη

απ' τις δέκα ως τις τρεις

κάτσαμε δεκάξι φίλοι

όλοι τεταρτοετείς.





Ντίλι-ντίλι το καντήλι

ντίλι στο κρυφό σχολειό

στο μπαράκι του Βασίλη

τιμημένο ρεμπελιό.



ρεφρ: πέντε βότκες…

Πρόσφορο έδαφος

Μες την ομήγυρη των πρέπει και των θέλω

πρόσφορο έδαφος απλώνεται η πραμάτεια

σαν το Ιάγο βάζεις στόχο τον Οθέλλο

κρυμμένος φόβος που σου τύφλωσε τα μάτια

Δεν  είναι η  αλήθεια που θα δώσεις σημασία

είναι ο πόνος οδηγός που σε ζυγίζει

σκηνοθετείς και ακροβατείς σε τραγωδία

με ένα τέλος που κανένας δε  γνωρίζει

Είναι οι πληγές σου που ματώνουνε τις σκέψεις

οριοθετούν και καθορίζουν…

ΑΝΤΕΧΩ

Χτύπα άμα θες,

Αντέχω,

Λόγου αληθές,

Προσέχω.

Σας δηλώνω,

Το παλεύω,

Μεγαλώνω,

Δε ζηλεύω.

Στη πόρτα μένω,

Απόξω,

Και προσμένω,

Έρωτα τόξο.

 …

           Λόγων Παίγνια .

Των λόγων τα θροΐσματα κάνουν τους κόσμους ένα

κι οι πτήσεις τους στα ρεύματα λικνίζουν τον αιθέρα  .

Δια μιας  ζυγιάζονται σωστά δεν τα νικάει κανένας

μ` ένα  στιλ  αλάνθαστο διαρκώς κεντούν τη μέρα .

Ακοίμητα και ζωντανά , κινούνται σ` άλλη σφαίρα

κατατροπώνουν μοναξιές της πίκρας τη φοβέρα.

Οργής  ορμή σαν ζώνονται με πάταγο  αφήνουν

ωκεανούς ελεύθερους ενέργεια να…

Ο Γαλάζιος Πρίγκιπας μου.





Τα κύματα από την παλίρροια σου..

Με άρπαξαν , με πήγαν στον βυθό σου...

Με κράτησαν δυνατά κοντά σου..

Αλλοίμονο τόσο κοντά…..

Που νιώθω την καρδιά σου...



Την ακούω μέσα στο πέλαγος..

Χτυπάει στους βράχους πάνω..

Γλυκό κάνει αντίλαλο….

Αγάπης δυνατό ψιθύρισμα...



Στολισμένη με…

Μια πεταλούδα μοναχή στ' ερέβου τον λειμώνα

κι εσύ ψαρεύεις μ’ άγλυκο δόλωμα στην αχλή

ένα μπουγάζι έφερε πρόωρα τον χειμώνα

κι εγώ βουλιάζω μοναχός με ποίηση σαχλή

Κρυμμένος σαν βιγλάτορας αναζητώ τον ρόχθο

σε ρέμβη περιφέρομαι στον άγνωστο δρυμό

μα ροβολώ αλαργινά, ανάσασμα  με μόχθο

περήφανος ερωδιός,… γι’ αλλού αποδημώ

Προτού λοιπόν με βουλιμιά  με καταπιεί ο βύθος

και πριν το ροδοκόκκινο το φως το…

Χρόνια πολλά σου που γιορτάζεις

Γιάννη στην μέση του χιονιά

μες τον Γενάρη μας κοιτάζεις

με ζεστασιά μας αγκαλιάζεις

για να χαθεί η παγωνιά

Κι εσύ γιορτάζεις Ιωάννα

εν μέσω βαρυχειμωνιάς

μαζί σου φτιάχνουμε τα πλάνα

για την ζωή μας την ζητιάνα

απ’ την αρχή κάθε χρονιάς

Όσοι εσάς σας αγαπούμε

κι ας έχει…

(Καλησπέρα...)

Ζω σε μια πόλη, σε μια εποχή όπου όλα με παρακαλούν να μη γράψω. Να μη γράφω. Γιατί να γράφω; Έχω να ζήσω πρώτα. Να διεκδικήσω τα προς το ζην, να μάθω γνώσεις εξαργυρώσιμες κάποτε και αν. Να βουλιάξω στην καθημερινότητα που χλευάζει την ποίηση και ασχημαίνει την έμπνευση τόσο που σου έρχεται να την απαρνηθείς.

Για μένα, αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Να γράψω για όσα με κάνουν να σκέφτομαι αντιποιητικά. Μια πόλη κόλαση, ένα κουρέλι φλεγόμενο που σέρνεται στο…

Τα χρόνια , οι στιγμές, οι άνθρωποι…

κατω απ' τον ηλιο στη παραλια

τι ωραια που ειναι η κυριακη!

Πηρα και κανα δυο βιβλια

με διαθαιση ακρως...χαλαρωτικη.

Μα απο μπροστα μου σου λεω ρε μαγκα

αριστερα μου κι απο δεξια

τρεχουν στριγκακια, παιζουν τα ταγκα

και μου 'χουν βαλει μεγαλη φωτια.

Κοιμαται η καλη μου στον ηλιο μαυριζει

κλαιει και τσιριζει, ξυπναει το μωρο

το νανουριζω και κεινη με βριζει

"βαλτου πιππιλα, δωστου το…

Χρόνια πολλά σου που γιορτάζεις

Φάνη, Φανή, Φώτη, Φωφώ

και Φωτεινή το φως που στάζεις

τον ουρανό σαν αγκαλιάζεις…